Τα κέρδη για τους Κούρδους από την επίσημη ισραηλινή ανακοίνωση στήριξης μέσω του νέου Ισραηλινούν ΥΠΕΞ Γκίντεον Σααρ ανέλυσε μιλώντας στον Γαβριήλ Χαρίτο για τον Alpha Κύπρου ο Κούρδος διεθνολόγος και ανώτερος αναλυτής ιδιωτικής εταιρείας ανάλυσης πληροφοριών που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, Τσενγκ Σαγκνίτς

Οι Κούρδοι πέτυχαν μία επίσημη ισραηλινή ανακοίνωση στήριξης του αγώνα τους για απόκτηση πολιτικής ανεξαρτησίας και συσχετίζουν την μελλοντική τους παρουσία στον γεωπολιτικό χάρτη της Μέσης Ανατολής με μία ενδεχόμενη επέκταση των «Συμφωνιών του Αβραάμ» με χώρες του σουνιτικού Ισλάμ, με επικρατέστερο τον παράγοντα της Σαουδικής Αραβίας, δήλωσε μεταξύ άλλων ο αναλυτής, ο οποίος είχε διατελέσει κατά το παρελθόν επικεφαλής του προγράμματος Κουρδικών Σπουδών στην δεξαμενή σκέψης Moshe Dayan Center του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ.

Τι «κέρδισαν» οι Κούρδοι από τις πρόσφατες δηλώσεις του Ισραηλινού ΥΠΕΞ

Συγκεκριμένα, με αφορμή πρόσφατες δηλώσεις του νεοτοποθετηθέντος ισραηλινού Υπουργού Εξωτερικών, Γκιντόν Σάαρ, ο οποίος έθεσε σε προτεραιότητα τη στήριξη της χώρας του στην προσπάθεια του Κουρδικού λαού να αποκτήσει πολιτική ανεξαρτησία, ο κ. Σαγκνίτς, απαντώντας στα ερωτήματα που του έθεσε ο Γαβριήλ Χαρίτος, επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και αναλυτής του ALPHA Κύπρου για ζητήματα Μέσης Ανατολής, επεσήμανε δύο νέα στοιχεία που επηρεάζουν τις σχέσεις Ισραήλ-Κούρδων. Από τη μια, για πρώτη φορά το Κουρδικό ζήτημα τέθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο στην ισραηλινή διπλωματική ατζέντα κατά τρόπο «αυτόνομο», χωρίς να συσχετίζεται με τον γνωστό περιφερειακό ανταγωνισμό Ισραήλ-Τουρκίας. Από την άλλη, ο Κούρδος αναλυτής τόνισε ότι ο νέος Ισραηλινός ΥΠΕΞ συσχέτισε στις δηλώσεις του τον περιφερειακό ρόλο του κουρδικού παράγοντα με το ενδεχόμενο εξομάλυνσης των σχέσεων Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας εντός του πλαισίου των Συμφωνιών του Αβραάμ, όταν πλέον θα έχει φτάσει η στιγμή του καθορισμού του «μεταπολεμικού» συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή.

Κούρδοι, Σαουδική Αραβία και Συμφωνίες του Αβραάμ

Απαντώντας στο ερώτημα με ποιον τρόπο εκτιμάται να επηρεάσει την πολιτική θέση των Κούρδων στον περιφερειακό χάρτη, δεδομένου μάλιστα ότι το «μέλλον» των Κούρδων εκ των πραγμάτων εξαρτάται από την βούληση τεσσάρων κρατών της περιοχής (Ιράκ, Συρία, Τουρκία, Ιράν), ο κ. Σαγκνίτς απάντησε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, οι Κούρδοι δεν μπορούν να αποτελέσουν συμβαλλόμενο μέρος των λεγόμενων Συμφωνιών του Αβραάμ, επειδή ακριβώς στερούνται μίας διακριτής πολιτικής οντότητας. Ωστόσο, επεσήμανε ότι οι Κούρδοι θα μπορούσαν εμμέσως να αξιοποιήσουν τις σχέσεις τους με τις χώρες που εντάσσονται και θα ενταθούν στο πλαίσιο των Συμφωνιών του Αβραάμ, μέσω συγκεκριμένων πτυχών των εν λόγω Συμφωνιών.

Ειδικότερα, ως προς τις πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να αναπτύξει η κουρδική κυβέρνηση του Βορείου Ιράκ, ο Τσιενγκ Σαγκνίτς διευκρίνισε ότι βάσει του Ιρακινού Συντάγματος, η παρούσα πολιτική ηγεσία που εδρεύει στο Ίρμπιλ έχει ευρέα περιθώρια δράσης ως προς τις διεθνείς της σχέσεις. Ιστορικά μιλώντας, ο Κούρδος αναλυτής σημείωσε ότι κατά το παρελθόν, ο κουρδικός παράγοντας τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ κατά την δεκαετία του ’90, παρότι δεν είχε καν αποκτήσει de jure ή de facto καθεστώς αυτονομίας, «είχε βρεθεί πολύ κοντά σε εστίες έντασης με ιδιαίτερα στρατηγική σημασία», με αποτέλεσμα, η παρουσία των Κούρδων μοιραία κίνησε το ενδιαφέρον σημαντικών περιφερειακών και διεθνών παικτών.

Κουρδικό ζήτημα Τουρκία Ισραήλ