Τα αδιέξοδα των στρατηγικών και απαιτήσεων τόσο της Ρωσικής πλευράς που έχει εισβάλει και αποζητά πρακτικά αποτελέσματα της εισβολής, όσο και της Ουκρανικής ηγεσίας που αντιλαμβάνεται ότι αν και υφίσταται παραβίαση βασικών κανόνων του διεθνούς δικαίου, πρέπει να οδηγηθεί σε συμβιβασμό με υποχωρήσεις.

Την ίδια στιγμή αναφέρεται στο ρόλο των ΗΠΑ αλλά και της Κίνας που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να οδηγήσει σε ένα είδος ανακωχής. Αναφέρεται στην μεγάλη αντίφαση, η επεμβατική Τουρκία σε Κύπρο, Συρία, Λιβύη και αλλού να γίνεται αποδεκτή και από την Ρωσία και από την Ουκρανία αλλά κυρίως από την Δυτική Συμμαχία, σε ρόλο «εγγυητή», την ώρα που συνεχίζει την αναθεωρητική της πολιτική έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου. Στο τέλος, εξηγεί τα όρια, τις δυνατότητες αλλά και την ρεαλιστική οπτική, γύρω από την δυνατότητα να οδηγηθεί ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, σύμφωνα με τις διαρροές των τελευταίων ημερών σε δυτικές πηγές εξουσίας και του τύπου.

Ο αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Χάρης Τσιλιώτης, στον ραδιοφωνικό σταθμό 98.4 στις 17 Μαρτίου 2022.

Πόλεμος στην Ουκρανία Ρωσία Ουκρανία