Φάνηκαν και στο Εθνικό Συμβούλιο που συνεδρίασε, πρώτη φορά μετά τις προεδρικές εκλογές, την παρελθούσα Πέμπτη 30.3.2023. Οι τής κακής μας μοίρας και ανεπάρκειας εκλελεγμένοι ηγέτες, ανταγωνίζονται και πάλιν ποιος θα προσφέρει περισσότερα και δελεαστικότερα λουκούμια στους Τούρκους Κατακτητές.

Του Λάζαρου Μαύρου

Για να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις εξεύρεσης «λύσης» για τη νομιμοποίηση του ψευδοκράτους του Αττίλα, ως ισότιμου συνεταίρου και εις ολόκληρον συνιδιοκτήτη μιας κάποιας «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας» (ΕΚΟ): Αφέντες στον βορρά και συνέταιροι στον νότο.

– Ο μεν νέος ΠτΔ Νίκος Χριστοδουλίδης επιδίδεται στην προσφορά «ευρωπαϊκών κινήτρων» στους Τούρκους Κατακτητές.

– Ο δε της αντιπολίτευσης Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου, τον επικρίνει επειδή δεν προσφέρει και τα «ενεργειακά κίνητρα» της κυπριακής ΑΟΖ στους Τούρκους. Το είχε άλλωστε εκφωνήσει έξι μήνες προτού αποθάνει το 2019 ο δικός του μέντορας, ο πρώην ΠτΔ, αείμνηστος Δημήτρης Χριστόφιας, και παραμένει γραμμή ευλαβώς αναλλοίωτη στην ηγεσία του ΑΚΕΛ:

«Είπα στον κ. Αναστασιάδη ότι οι υδρογονάνθρακες είναι το δικό μας λουκούμι, το οποίο κρατάς στα χέρια σου. Κάνε την Τουρκία να ανοίξει το στόμα της και να το πάρει το λουκούμι»… («Χαραυγή» 3.1.2019).

ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ πάντως η «γραμμή», όπως έσπευσε να την διατυπώσει την παρελθούσα Κυριακή 26.3.2023 στον «Φιλελεύθερο» ο εδώ Ύπατος Αρμοστής της, Ιρφάν Σιντίκ, είναι ρητή και απερίφραστη: Δώστε κι άλλα, πιο πολλά, στους Τούρκους. Προανήγγειλε κιόλας ότι τα ευρωπαϊκά κίνητρα του Χριστοδουλίδη δεν είναι επαρκή. Και αποτελεί, βεβαίως, ανέκαθεν γνωστότατο και ομολογημένο ότι η «γραμμή» του Λονδίνου είναι κανόνας διαρκώς σεβαστός στην Λευκωσία άχρι… “our children and grandchildren“(ΑΚΕΛιστί).

ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ του πλειοδοτικού ανταγωνισμού, ο οποίος υπήρξε και στην συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου της Πέμπτης, τύπωσαν την επαύριον και οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι τριών εφημερίδων της Παρασκευής:

– Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «Ψάχνουν κίνητρα για την Τουρκία – Αντίθετος ο Πρόεδρος για δώρα προς Τουρκία μέσω ενεργειακών»…

– Ο ΠΟΛΙΤΗΣ: «Δυό σχολές για Κυπριακό στο Εθνικό Συμβούλιο – Ξεκλείδωμα με ευρωτουρκικά ή ενεργειακά;»…

– Η ΧΑΡΑΥΓΗ του ΑΚΕΛ: «Τα ενεργειακά μπορούν να απελευθερώσουν κίνητρα επανέναρξης των συνομιλιών»…

ΕΙΡΗΣΘΩ εν παρόδω ότι, εκείνο το ρήμα «απελευθερώσουν», το οποίο αιφνιδιαστικά και περιέργως ξεφούρνισε η «Χαραυγή» του ΑΚΕΛ, φαίνεται ότι έχει κατ’ ουσίαν – επί το αληθέστερον – την ανυπόφορη δυσοσμία του ρήματος «σκλαβώσουν».

– Το πώς έχουν καταντήσει την γλώσσα, με ένα δικής τους επινόησης «γλωσσάρι», ώστε σκοπίμως να καλλωπίζει δολίως, παραπλανητικώς και ψευδώς τα άσχημα και τ’ απαράδεκτα, θυμίζει κατευθείαν το θουκυδίδειο Γ-82,4:

«Καὶ τὴν εἰωθυῖαν ἀξίωσιν τῶν ὀνομάτων ἐς τὰ ἔργα ἀντήλλαξαν τῇ δικαιώσει». = «Και άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων ώστε να δικαιώνονται οι πράξεις τους».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος κακός άραγε κρατάει… σκλαβωμένα τα κίνητρα επανέναρξης των συνομιλιών ώστε πρέπει, κατά τη γνώμη τής υπό τον κ. Στεφάνου ηγεσίας του ΑΚΕΛ, να δοθούν και τα «ενεργειακά» στην Τουρκία για να τα… «απελευθερώσουν»;

ΜΟΙΡΑΙΟ τεκμαίρεται αλίμονο γεγονός: Η κατάντια της γλώσσας εκφράζει και αποτυπώνει, κατ’ αντιστοιχίαν, την κατάντια της πολιτικής των διαδοχικών κυβερνήσεων και κομματικών ηγεσιών στο Κυπριακό.

– Επί 49 συναπτά έτη η Τουρκία Κατακτητής ατιμώρητη και ανεμπόδιστη παγιώνει, διαιωνίζει, εμπαιδώνει, τσιμεντώνει την τουρκική στρατιωτική κατοχή στα σκλαβωμένα ελληνικά βόρεια εδάφη της Κύπρου. Μεθοδεύουσα φέτα-φέτα κλιμακωτά την απαίτηση της να νομιμοποιήσει, με ελληνική υπογραφή, τα παράνομα κεκτημένα και το ψευδοκράτος της. Επεκτείνοντας τον στρατηγικό της έλεγχο σε ολόκληρο το νησί.

– Και η …αξιοσύνη των Ελλήνων Κυπρίων πολιτικών ηγετών επιδίδεται στο να θριαμβεύει σε καυγάδες ποιός είναι πιο πρόθυμος να προσφέρει δελεαστικότερα κίνητρα στην Τουρκία. Ώστε να προκύψει το… τρόπαιο «επανέναρξης των συνομιλιών»! Συνομιλίες για… ποιό και ποιών το όφελος;

ΠΑΛΑΙΟΘΕΝ διαρκώς και αδιαλείπτως αποδεικνυόμενο, σε όλα τα χρόνια των λεγόμενων «διακοινοτικών συνομιλιών», από τον Φεβρουάριο 1977 μέχρι και τον Ιούλιο 2017 – τεσσαράκοντα ετών διαδικασιών υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ – υπήρξε ένα «επίτευγμα»:

– Η Τουρκία αναμένει και επιτυγχάνει, σε κάθε διαδοχική επανέναρξη των συνομιλιών, να εισπράξει από τους κάθε φορά προθυμότερους Έλληνες Κυπρίους συνομιλητές των εντολοδόχων της, στο ταμείο του «κεκτημένου των συνομιλιών», και άλλες επιπρόσθετες προσφορές ελληνικών υποχωρήσεων. Μέχρι να ολοκληρωθεί, με τις πρόσθετες ελληνικές προσφορές και με τελική ελληνική υπογραφή, η νόμιμη μετατροπή της Κύπρου, ολόκληρης της Κύπρου, σε τουρκικό προτεκτοράτο.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ 40ετίας επί τροχάδην ενδεικτική:

(α) Το 1977 η Τουρκία Κατακτητής πέτυχε να εισπράξει από τον ηττημένο το 1974 Ελληνισμό την αποδοχή της απαίτησής της για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

(β) Το 1989 πέτυχε να τσεπώσει και την «πολιτική ισότητα» των δύο κοινοτήτων του 82% = 18% που αξίωσε.

(γ) Το 2008 τσέπωσε την αναβάθμιση της τουρκοκυπριακής κοινότητας σε συνιστών στέιτ – πολιτεία, ίσου και ισότιμου καθεστώτος με το ελληνοκυπριακό στέιτ – πολιτεία για έναν ισοτίμως συγκυριαρχούμενο ομοσπονδιακό συνεταιρισμό.

(δ) Το 2014 οι Τούρκοι Κατακτητές αποταμίευσαν και την επί πλέον ελληνική υποχώρηση ότι, η κρατική κυριαρχία της «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας» θα «προέρχεται εξίσου από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους».

(ε) Το 2017 τσέπωσαν οι Τούρκοι και την υποταγή των Ελλήνων στην τουρκική εκ περιτροπής προεδρία.

ΠΟΣΟ απέχουν όλ’ αυτά, τα οποία ήδη έλαβαν στο «κεκτημένο των συνομιλιών» οι Κατακτητές, από την «κυριαρχική ισότητα» και το «ίσο διεθνές καθεστώς» τα οποία τώρα απαιτεί ο εντολοδόχος της Τουρκίας Ερσίν Τατάρ, ως προϋπόθεση πλέον, για την επανέναρξη συνομιλιών;

– Μοναδικό αξιοθρήνητο διαπραγματευτικό σωσίβιο που ακόμη δεν προθυμοποιήθηκαν να εγκαταλείψουν στις συνομιλίες οι ηγέτες των Ελλήνων Κυπρίων, παραμένει το συμφωνηθέν ότι, «οι διαπραγματεύσεις βασίζονται στην αρχή πως τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι να συμφωνηθούν όλα».

ΟΛ’ ΑΥΤΑ είναι τα προϊόντα τα οποία παρήγαγε, κυριεύσασα στα μυαλά των περισσότερων Ελλήνων Κυπρίων πολιτικών και κομματικών ηγετών, η αντίληψη και λογική ότι, «αφού το 1974 με την τουρκική εισβολή – κατοχή υποστήκαμε πολεμική ήττα, είμαστε οι ηττημένοι του πολέμου και οι αδύναμοι έναντι της παντοδύναμης Τουρκίας, και συνεπώς είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε το τίμημα ώστε να βρούμε έναν συμβιβασμό με τις απαιτήσεις της Τουρκίας». Ήταν και είναι η αντίληψη η οποία αποτελεί το περιεχόμενο του ορισμού «Ηττημένα Μυαλά».

ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ καλύτερα οι Βρετανοί του Φόρεϊν Όφεος. Γι’ αυτό κι έσπευσε ο εν Κύπρω Ύπατος Αρμοστής τους Ιρφάν Σιντίκ να γνωμοδοτήσει στον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ 26.3.2023 – όπως ο Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ 30.3.2023, στον ΠτΔ Ν. Χριστοδουλίδη – «δώσε κι άλλα, πιο πολλά (και «ενεργειακά» κίνητρα) στην Τουρκία.

ΗΤΑΝ του 5 π.Χρ. αιώνα, τα λόγια του Συρακούσιου αντι-ιμπεριαλιστή ηγέτη Ερμοκράτη του Έρμωνος, προς τους συμπατριώτες του Σικελιώτες εναντίον των Αθηναίων εισβολέων τα οποία διέσωσε στο Δ-61 της Ξυγγραφής του ο Θουκυδίδης:

«Οὐ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, ἀλλὰ τοῖς ὑπακούειν ἑτοιμοτέροις οὖσιν» = Δεν κατακρίνω αυτούς που θέλουν να εξουσιάζουν αλλά αυτούς που ακόμη πιο πρόθυμα είναι έτοιμοι να υποταχθούν = «I am not blaming those who are resolved to rule, only those who show an even greater readiness to submit», κατά την αγγλική μετάφραση Rex Warner 1954 Penguin Classics.

Ηνωμένο Βασίλειο Ελληνοτουρκικά Κύπρος