Στην εκπομπή LEADERS στις 18.11.2024 με τον Ηλία Παπανικολάου, ο Αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αγωνιστών Κύπρου 1974 και Συγγραφέας Νικόλαος Αργυρόπουλος φωτίζει άγνωστες πτυχές της Κυπριακής Τραγωδίας, αναλύει τις συνέπειες της εισβολής και κατοχής που βαραίνουν τον Ελληνισμό αλλά και αν μπορούν να ανακτηθούν όσα χάθηκαν πριν από 50 χρόνια.
Ο κ. Αργυρόπουλος έχει γράψει το βιβλίο "Οι Ένοχοι" το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ενδοχώρα και όπως επισημαίνει στην εκπομπή "είναι αυστηρώς ακατάλληλο για αληθοφοβικούς". Πάνω σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν κινήθηκε η παρέμβασή του στη διαδικτυακή εκπομπή του STAR, η οποία προβάλλεται στο δορυφορικό πρόγραμμα του καναλιού, προκειμένου να επικοινωνεί τα εθνικά θέματα στην ελληνική ομογένεια.
Ο αναλυτής στέκεται στο ζήτημα της Μεραρχίας και τον ρόλο του Μακαρίου. «Έκαναν τα πάντα για να διώξουν τη Μεραρχία και μετά έκλαιγαν που έφυγε», λέει με νόημα εξηγώντα, ότι η δύναμη της Μεραρχίας που απέσυρε η Χούντα το 1967 από την Κύπρο αριθμούσε 7500 στρατιώτες. Στην ουσία δεν ήταν Μεραρχία αλλά μια ενισχυμένη Ταξιαρχία, η οποία ωστόσο αν βρισκόταν στο 1974 στο νησί θα είχε συμβάλλει καταλυτικά στην άμυνά του, ειδικά από τη στιγμή που εφτά χρόνια πριν αποχώρησε βαρύς οπλισμός, κυρίως τανκς, τα οποία αποτελούσαν σημαντικές δυνάμεις αποτροπής.
Ο κ. Αργυρόπουλος με χαρακτηριστική γλώσσα, την οποία δεν μπορείς παρά να την ακούσεις με προσοχή, γιατί έζησε και πολέμησε το 1974 κατά την τουρκική εισβολή, με πάσα ειλικρίνεια παραδέχτηκε, ότι εκείνη την εποχή η κοινωνία και ο λαός ολόκληρος δεν συνειδητοποίησε, ότι είμαστε ένα κομμάτι του παζλ του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης.
Οι συνέπειες της εισβολής όμως είναι ορατές μέχρι σήμερα. Γιατί δεν είναι μόνο τα 50 χρόνια κατοχής ενός πολύ δυνατού κομματιού του Ελληνισμού, το οποίο έχει ιδιαίτερη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία, καθώς η Κύπρος είναι το φρούριο και το παρατηρητήριο της Ανατολικής Μεσογείου, για το οποίο οι γνώστες ξέρουν πάρα πολύ καλά πως αποτελεί και σταθμός παρακολούθησης επικοινωνιών για τη Μέση Ανατολή και την Ασία. Είναι, ότι το 1974 αποτελεί μεταίχμιο για την εξωτερίκευση της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, αφού μια χρόνια μετά η Άγκυρα ίδρυσε τη Στρατιά του Αιγαίου (Ege Ordusu), η οποία βρίσκεται στον κόλπο της Φώκαιας και υπάγεται στη Σμύρνη και έχει ένα και μοναδικό σκοπό με καθαρά επιθετικά χαρακτηριστικά, δηλαδή την κατάληψη ελληνικών νησιών, για την οποία κάθε χρόνο υπάρχουν ασκήσεις όπως η γνωστή Θαλασσόλυκος (Denizkurdu) και EFES.
«Δείτε τι έχει συμβεί από τότε! Τα τουρκικά μαχητικά πετούν μέχρι το σπίτι μας. Τότε δεν πετούσε ούτε τουρκικό κοκόρι», λέει με γλαφυρότητα, αλλά παραστατικότατα ο κ. Αργυρόπουλος, ο οποίος ανέφερε, ότι αν είχε γυρίσει ο Μακάριος, δεν θα υπήρχε Τούρκος στο νησί και θα είχαν αποτραπεί εγκλήματα. Γιατί θα είχε αποκατασταθεί το πολίτευμα και δεν θα είχαν λόγο οι Τούρκοι για να δικαιλογήσουν την παρουσία τους και την κατοχή.
Στο σήμερα, οι φωνές που ζητούν ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ είναι δυνατότερες από αυτές που υιοθετούν τουρκικές θέσεις, όπως της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, που ήταν μια θέση της Άγκυρας, μέρος του σχεδίου του Νιχάτ Ερίμ, αλλά βλέποντας την ελληνική αδυναμία η τουρκική πλευρά ζητά πλέον δύο ισότιμα κράτη και ενταφιασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βέβαια ότι κατακτιέται με πόλεμο δεν μπορεί να κατακτηθεί με διπλωματία και υπογραφές, κάτι που και ο πλέον ανίδεος από πολιτική και στρατηγική το καταλαβαίνει.
Πως μπορούμε να απελευθερώσουμε το νησί; «Έχουμε δυνάμεις, μυαλό και εύψυχο», απαντά με νόημα ο Νικόλαος Αργυρόπουλος.
Δείτε την εκπομπή: