Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, Κωνσταντίνος Γρίβας, γράφει για το θέμα που απασχόλησε την κοινή γνώμη τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την προσπάθεια Παπαδημούλη να μπλοκάρει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την επέκταση του φράκτη στον Έβρο.
Η αντιπαράθεση για τον φράκτη στον Έβρο, επανάφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για το εάν η χώρα μας –και όποια άλλη– έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει θεμιτά μέσα για την προστασία των συνόρων της, ή την εμποδίζουν διεθνείς συμφωνίες που έχει υπογράψει ή η “διεθνής νομιμότητα”, όπως ακούμε. Γι’ αυτό πρέπει να θυμηθούμε τα βασικά του Διεθνούς Δικαίου, ώστε να μην υποκύπτουμε σε παραπλανητικές απόψεις, οι οποίες –κατά την άποψη του γράφοντος– είναι εκ του πονηρού. Πριν και πάνω απ’ όλα πρέπει να θυμηθούμε ότι το βασικό υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και το βασικό δομικό του στοιχείο είναι τα κράτη.
Οι χώρες είναι αυτές που δίνουν υπόσταση και έννοια στο Διεθνές Δίκαιο. Χωρίς τα κράτη αυτό δεν υφίσταται καν. Επίσης, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι το διεθνές σύστημα αποτελείται από χώρες και δεν υπάρχει κάποια ανώτερη υπερεθνική αρχή πάνω από αυτές. Ο ΟΗΕ (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών), όπως λέει και το όνομά του, αποτελεί απλώς μια γραφειοκρατική δομή που επιτρέπει στις χώρες να αλληλεπιδρούν και να συνεννοούνται. Δεν λειτουργεί υπεράνω αυτών και οι χώρες που συμμετέχουν σε αυτόν του δίνουν την όποια υπόσταση έχει. Και για να του δίνουν υπόσταση πρέπει και οι ίδιες να έχουν υπόσταση.
Προστασία των συνόρων
Ο έλεγχος των συνόρων είναι αναγκαίος για την υπόσταση των χωρών και η υπόσταση των χωρών είναι αναγκαία για το Διεθνές Δίκαιο. Συνακόλουθα, για να υπάρχει Διεθνές Δίκαιο και για να υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, πρέπει να υπάρχουν κράτη. Και για να υπάρχουν τα κράτη θα πρέπει να μπορούν να προστατεύουν την υπόστασή τους. Για την ακρίβεια, θα πρέπει να έχουν υπόσταση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
του Γεωπόλδου