Για πολλούς ναύτες και πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, οι κλήσεις σε λιμάνι είναι το αποκορύφωμα της ανάπτυξής τους. Για δύο ή τρεις ημέρες, το Πολεμικό Ναυτικό τήρησε την προηγούμενη υπόσχεσή του να «ενταχθεί στο Ναυτικό και να δει τον κόσμο». Πριν από την πρώτη τους επίσκεψη στο λιμάνι, οι ναυτικοί λαμβάνουν διαλέξεις για το πώς είναι ναυτικοί-διπλωμάτες και η συμπεριφορά τους μπορεί να δημιουργήσει ή να διακόψει τις σχέσεις. Για πολλούς, πηγαίνει στο ένα αυτί και βγαίνει από το άλλο όπως οι διαλέξεις για αφροδίσια νοσήματα (ΣΜΝ) στις οποίες το Ναυτικό υπέβαλε τους ναυτικούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου . Οι περίπολοι στην ακτή τηρούν την τάξη καθώς οι ναυτικοί, ανάλογα με τις τάξεις, τους ρόλους και την πειθαρχική τους κατάσταση, βγαίνουν στην πόλη σε οργανωμένα ταξίδια, έργα κοινωφελούς υπηρεσίας ή μόνο σε ζευγάρια για να απολαύσουν τα μπαρ, τις παραλίες και τα κρεβάτια με πρωινό.
Για τις χώρες υποδοχής, μια επίσκεψη σε λιμάνι είναι ένα σημαντικό όφελος. Τα αεροπλανοφόρα μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 5.000 άνδρες και γυναίκες, ενώ ακόμη μικρότερα πλοία μπορεί να σημαίνουν γεμάτα ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ για αρκετές ημέρες. Για πάρα πολύ καιρό, ωστόσο, οι αξιωματούχοι του Υπουργείου Ναυτικού και οι διοικητές των πλοίων βλέπουν τις κλήσεις σε λιμάνι κυρίως μέσω του πρίσματος της αναψυχής. Πριν από χρόνια, όταν δίδασκα σε αναπτυγμένα πλοία, άκουσα για ένα παράδειγμα όταν ένα πλοίο απέρριψε ένα πιθανό λιμάνι στην Καμπότζη για τη γειτονική Ταϊλάνδη επειδή το Πουκέτ είχε καλύτερη τουριστική υποδομή από το Sihanoukville. Ωστόσο, η εμφάνιση της σημαίας στην Καμπότζη θα ήταν εξαιρετικά σημαντική καθώς η κυβέρνηση της Καμπότζης καθόταν στον φράχτη μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Δυστυχώς, σήμερα, μπορεί να είναι πολύ αργά καθώς η Κίνα εδραιώνει την επιρροή της στη χώρα.
Η Τουρκία ήταν κάποτε ένας συχνός οικοδεσπότης των αναπτυσσόμενων πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Είναι μέλος του ΝΑΤΟ και διαθέτει εκτεταμένη τουριστική υποδομή. Ιστορικά ήταν και ανεκτική. Στην παράδοση των «περιστατικών στο λιμάνι», ιστορίες για τις περιπέτειες μεθυσμένων ή αφελών ναυτικών, μια από τις πιο περίεργες είναι για τον ναύτη που αποφάσισε να κάνει αλεξίπτωτο γυμνό πάνω από την Αττάλεια, χωρίς να καταλαβαίνει πόσοι άνθρωποι θα ήταν μάρτυρες της αδιακρισίας του.
Υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ωστόσο, οι ελλιμενισμοί στην Τουρκία έχουν γίνει επικίνδυνες. Τον Οκτώβριο του 2011, μια ομάδα Τούρκων επιτέθηκε σε έναν Αμερικανό ναύτη από το USS Ramage στο τουριστικό θέρετρο της Αλικαρνασσού στο Αιγαίο, φέρεται να εκδικήθηκε για ένα περιστατικό σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα στο Ιρακινό Κουρδιστάν, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις αναχαίτησαν και συνέλαβαν μια τουρκική ομάδα δολοφονίας. Τον μήνα μετά την επίσκεψη του USS Ramage, ο Egemen Bagis, σύμβουλος του Ερντογάν που τώρα υπηρετεί ως πρεσβευτής της Τουρκίας στην Τσεχία, απείλησε να χρησιμοποιήσει το Τουρκικό Ναυτικό εναντίον οποιουδήποτε εμπλέκεται σε εξερεύνηση φυσικού αερίου στα ανοιχτά της κυπριακής ακτής και ωστόσο, τα πλοία του αμερικανικού ναυτικού συνέχισαν να ελλιμενίζονται στην Τουρκία .
Τον Ιούλιο του 2012, επτά Τούρκοι επιτέθηκαν σε Αμερικανούς ναύτες στην Αττάλεια, όπου μόλις είχε ελλιμενιστεί το USS Abraham Lincoln. Μια τουρκική έρευνα ανέφερε ότι η επίθεση ήταν ως απάντηση στην κατάρριψη τουρκικού αναγνωριστικού αεροπλάνου από τη Συριακή Πολεμική Αεροπορία τον προηγούμενο μήνα, άσχετα αν η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, θεωρητικά, υποστήριξαν την ίδια πλευρά στον συριακό εμφύλιο πόλεμο.
Η ιστορία επαναλήφθηκε τον Νοέμβριο του 2014 όταν Τούρκοι διαδηλωτές επιτέθηκαν σε ναύτες από το USS Ross στην Αττάλεια. Οι Αμερικανοί ναύτες έκαναν τα πάντα σωστά: Ντύθηκαν με πολιτικά ρούχα και προσπάθησαν επανειλημμένα να αποκλιμακώσουν την κατάσταση αντί να αντεπιτεθούν. Τα ελεγχόμενα από το κράτος τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης, ωστόσο, πυροδοτούν την εθνικιστική οργή και υποδαυλίζουν τον αντιαμερικανισμό. Η Τουρκία συγκαταλέγεται πλέον στις πιο αντιαμερικανικές χώρες στον κόσμο.
Τα αμερικανικά πλοία συμμετέχουν στη ναυτική διπλωματία με άλλους τρόπους. Συχνά, όταν βρίσκεται εντός εμβέλειας ενός λιμένα, το Πολεμικό Ναυτικό μεταφέρει αξιωματούχους στα αεροπλανοφόρα για να παρακολουθήσουν τις πτητικές λειτουργίες και να μάθουν για το σκάφος. Αυτό συνέβη νωρίτερα αυτόν τον μήνα, όταν το USS Gerald R. Ford πλησίασε την Τουρκία, όπου πραγματοποίησε επίσκεψη στο λιμάνι στην Αττάλεια . Μεταξύ εκείνων που επισκέφθηκαν το πλοίο ήταν και ο γαμπρός του Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, η εταιρεία του οποίου κατασκευάζει τα τουρκικά drones. Αφήστε κατά μέρος τη χρήση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών εναντίον αμάχων στο ιρακινό και συριακό Κουρδιστάν, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στην περιοχή Tigray της Αιθιοπίας ή ότι ο Καναδάς έχει επιβάλει κυρώσεις στην εταιρεία . Μόλις εβδομάδες αφότου φωτογράφισε τον εαυτό του γύρω από το Ford, ο Bayraktar ήταν στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων υπέρ της Χαμάς, κατά των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Αφού άντλησε τα οικονομικά οφέλη από την επίσκεψη του Ford, ο ίδιος ο Ερντογάν γύρισε και δήλωσε ότι το πλοίο ήταν εκεί για να υποστηρίξει μια αμερικανική και ισραηλινή σφαγή Παλαιστινίων.
Συνεχίζοντας να στέλνει πλοία στα τουρκικά λιμάνια, το Πεντάγωνο όχι μόνο πείθει έναν όλο και πιο ακανόνιστο δικτάτορα ότι δεν αντιμετωπίζει συνέπειες για τις ενέργειές του, αλλά θέτει σε κίνδυνο και το αμερικανικό προσωπικό. Δεν πρέπει να υπάρχει αυταπάτη: ο Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει την παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ ως φόντο για φτηνούς θεατρισμούς και αντιαμερικανικές υποκινήσεις. Με την Τουρκία να υποστηρίζει ανοιχτά τη Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές ομάδες, οι Αμερικανοί ναύτες θα αντιμετωπίσουν κάτι περισσότερο από την ταπεινότητα ενός σάκου που θα πεταχτεί πάνω από τα κεφάλια τους.
Ενώ ο Λευκός Οίκος είναι επιφυλακτικός να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία δεδομένου του ρόλου της στο ΝΑΤΟ και των δυνατοτήτων της να διαταράξει, η παρακράτηση του οικονομικού πλεονεκτήματος μιας επίσκεψης σε λιμάνι δεν αποτελεί κύρωση. Είναι απλώς μια έκκληση κρίσης ότι η Τουρκία δεν αξίζει καμία ανταμοιβή. Οι τουρκικές αρχές θα το παρατηρήσουν καθώς αγωνίζονται να γεμίσουν τα δωμάτια του ξενοδοχείου από τουρίστες τρομαγμένους από τις περιφερειακές εξελίξεις. Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία έχει καθυστερήσει ακόμη και την έναρξη της σχολικής χρονιάς για να ενθαρρύνει τον εσωτερικό τουρισμό.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι πλέον ανοιχτές για τις επιχειρήσεις, είναι ασύστολα φιλοαμερικανοί στην εξωτερική πολιτική, συνεργάσιμοι στρατιωτικά και πολύ περισσότερο άξιοι της οικονομικής μεγαλοπρέπειας του Πολεμικού Ναυτικού. Είναι καιρός να αντικαταστήσουμε την Αττάλεια με την Αθήνα ή την Αλικαρνασσό με τη Λάρνακα. Είναι καιρός το Μεγάλο Ναυτικό να δει τη μεγάλη εικόνα.
ΠΗΓΗ: infognomonpolitics.gr