Η μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη, που κορυφώθηκε το 2015, οδήγησε σε σημαντική αύξηση των αιτούντων άσυλο στη Γερμανία. Η χώρα υποδέχτηκε μεγάλο αριθμό προσφύγων, κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Η κυβέρνηση της Γερμανίας, υπό την ηγεσία της Άνγκελα Μέρκελ, υιοθέτησε μια ανοιχτή πολιτική υποδοχής.
Αυτή η πολιτική, ωστόσο, δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Υπήρξαν ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα ενσωμάτωσης των προσφύγων, τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, και την πίεση στις υποδομές και τα κοινωνικά συστήματα. Επίσης, η μεταναστευτική κρίση τροφοδότησε αντιδράσεις και διχαστικές απόψεις μέσα στη γερμανική κοινωνία αλλά και το πολιτικό σύστημα, με δυο νέα κόμματα να αναδεικνύονται, το AfD και το BSW, κάτι που θα δούμε και θα αναλύσουμε ποιο κάτω.
Ισλαμική Τρομοκρατία
Η ανησυχία για την ισλαμική τρομοκρατία στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, αυξήθηκε μετά από μια σειρά επιθέσεων που συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS). Επίσης, μια επίθεση στο Βερολίνο το 2016 ήταν η αρχή μιας σειράς επιθέσεων στην Γερμανία με ισλαμιστικά κίνητρα, όπου ένας μετανάστης από την Τυνησία οδήγησε ένα φορτηγό πάνω σε πολίτες στην αγορά Χριστουγέννων (weihnachtsmarkt), είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η πολύνεκρη επίθεση στο Βερολίνο στις 11 Μαρτίου του 2004, όταν βόμβες ανατινάζονται σε τέσσερα τρένα σε πρωινή ώρα αιχμής με 191 θύματα. Και η τελευταία επίθεση χρονικά πριν από λίγες εβδομάδες στην δυτική Γερμανία και την πόλη του Ζόλινγκεν. Την Παρασκευή οι αρχές του Μονάχου συνέλαβαν έναν ύποπτο ισλαμιστή λόγω σχεδίου επίθεσης που είχε στόχο στρατιώτες του γερμανικού στρατού (Μπούντεσβερ). Οι επιθέσεις αυτές έχουν προκαλέσει ανησυχίες για τη σύνδεση μεταξύ μετανάστευσης και ισλαμικής τρομοκρατίας στην χώρα.
Η γερμανική κυβέρνηση έχει εντείνει τις προσπάθειές της για την ενίσχυση της ασφάλειας, την παρακολούθηση ατόμων (έχουν αποτραπεί πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις με την τελευταία προχθές Παρασκευή, κάτι που είδαμε ποιο πάνω) που ενδέχεται να αποτελούν απειλή, και την ενίσχυση της συνεργασίας με άλλες χώρες της ΕΕ και διεθνείς οργανισμούς για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Η αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων απαιτεί ισχυρές πολιτικές, κοινωνική ενσωμάτωση, και συνεργασία σε επίπεδο διεθνούς και εθνικής πολιτικής για να διασφαλιστεί ότι οι κοινωνίες παραμένουν ασφαλείς και ανθεκτικές.
Αλλαγή πολιτικής για την μετανάστευση και το άσυλο επιδιώκει η κυβέρνηση
Από την προηγούμενη εβδομάδα συζητείται στην γερμανική βουλή η αλλαγή πολιτικής στο μεταναστευτικό και το άσυλο. Η τρικομματική κυβέρνηση της Γερμανίας (κυβέρνηση των φαναριών) προέβη σε συζητήσεις με την αξιωματική αντιπολίτευση των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) για μία αλλαγή πολιτικής στο μεταναστευτικό και το άσυλο.
Μετά και την τρομοκρατική επίθεση του Αυγούστου στην πόλη Ζόλινγκεν στην δυτική Γερμανία, αλλά και την πίεση από την άνοδο της ενναλακτικής για την Γερμανία (AfD), ένα κόμμα το οποίο αναδύθηκε κυρίως λόγω της μετανάστευσης στην χώρα. Βέβαια αυτές οι διαπραγματεύσεις έπεσαν στο κενό, με την αξιωματική αντιπολίτευση να αποχωρεί από τις συζητήσεις αφήνοντας όμως την πόρτα ανοικτή για μελλοντικές συζητήσεις.
Τα κύρια σημεία του προβλήματος που έχουν προκύψει από την πολιτική της Γερμανίας
Μεγάλος αριθμός μεταναστών: Ο μεγάλος αριθμός μεταναστών (συμπεριλαμβανομένων και των Ουκρανών) στην χώρα, έχει δημιουργήσει πρόβλημα και στην διαθεσιμότητα χώρων φιλοξενίας. Τα τελευταία χρόνια έχουν κατασκευαστεί χώροι φιλοξενίας αλλά και παραχωρηθεί εκτάσεις για να κατασκευαστούν, ακόμα και σήμερα, χώροι φιλοξενίας, όπως π.χ. χώροι στάθμευσης γηπέδων.
Συρία – Ουκρανία: Μόνο από την Συρία και την Ουκρανία, δυο εμπόλεμες περιοχές αυτήν την στιγμή, υπάρχουν στην χώρα πάνω από 5.000.000 πρόσφυγες.
Επιδοματική πολιτική: Εδώ να αναφέρουμε, πως η πλουσιοπάροχη επιδοματική πολιτική, αλλά και στους δηλωμένους ως πολιτικούς πρόσφυγες δίνεται δωρεάν εκμάθηση της Γερμανικής γλώσσας, εκμάθηση μιας τέχνης (εργασίας, το λεγόμενο Ausbildung) και η παραχώρηση κατοικίας όπου το κράτος αναλαμβάνει την κόστη διαμονής.
Τρομοκρατικά χτυπήματα: Οι επιθέσεις ακραίων ισλαμιστών, πολλοί από τους οποίους ήταν αιτούντες άσυλο και ερχόμενοι τα τελευταία χρόνια στην Γερμανία έχουν προκαλέσει την κοινωνία στην χώρα. Αυτό αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις αλλά και στα εκλογικά αποτελέσματα σε κρατίδια της Γερμανίας.
Η μη ένταξη: Παρόλο που το κράτος βοηθά σε τεράστιο βαθμό τους μετανάστες αυτοί όχι μόνο δεν εντάσσονται στην κοινωνία, αλλά δημιουργούν προβλήματα με παραβατικές συμπεριφορές και δημιουργία γκέτο.
Σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης
Η κυβέρνηση προσπαθεί να κατευνάσει τις αντιδράσεις της κοινωνίας μετά και από τα εκλογικά αποτελέσματα στα ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας, με την μεγάλη άνοδο κυρίως της ενναλακτικής για την Γερμανία (AfD), άλλα βλέποντας και την επόμενη εκλογική αναμέτρηση στο Βραδεμβούργο την επόμενη Κυριακή, εκεί όπου το AfD δείχνει να προηγείται.
Υπό το πρίσμα αυτό, η Γερμανία από αύριο 16 Σεπτεμβρίου ξεκινάει για τους επόμενους έξι μήνες δειγματοληπτικούς ελέγχους στα χερσαία σύνορά της. Παρόλα αυτά, πληροφορίες αναφέρουν ότι η Γερμανία θα δεχθεί επιπλέον 250.000 Κενυάτες.
Ήδη κάποιες χώρες έχουν αντιδράσει στην πολιτική της Γερμανίας, μεταξύ αυτών η Αυστρία και η Πολωνία. Βέβαια υπάρχει και αντίδραση από την ίδια την ευρωπαϊκή ένωση, όπου τονίζεται ότι θα πρέπει η Γερμανία να εναρμονιστεί με την νομοθεσία της ευρωπαϊκής ένωσης. Στο ίδιο μήκος κύματος φαίνεται να κινείται όμως και η γειτονική Ολλανδία. Όπου φαίνεται, να παίρνει τα ίδια μέτρα ίσως και ποιο σκληρά, σύμφωνα με πληροφορίες της e-enimerosi από την χώρα της τουλίπας. Ένα από τα μέτρα θα είναι η Ολλανδία να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της μεταναστευτικής κρίσης και να ζητήσει την εξαίρεση από την μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ.
Έτσι στην ουσία καταστρατηγείται η συνθήκη της ζώνης Σένγκεν. Εκεί όπου στις 14 Ιουνίου 1985 υπεγράφη η συμφωνία στην ομώνυμη κωμόπολη του Λουξεμβούργου, ανάμεσα σε πέντε κράτη μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΚ), Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία, εκεί όπου σήμερα η Γερμανία κατά κάποιον τρόπο την αναιρεί.
ΠΗΓΗ: e-enimerosi.com