Ο Κώστας Μπακογιάννης βρέθηκε αντιμέτωπος με… συντριπτική ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές και ενώ θεωρούνταν φαβορί έχασε τον δήμο Αθηναίων από τον Χάρη Δούκα.

Έκτοτε έχει… χαθεί από τα φώτα της δημοσιότητας και πλέον βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα δίλημμα: θα είναι υποψήφιος βουλευτής στην Α’ Αθηνών ή θα διεκδικήσει εκ νέου τη δημαρχία;

Ως πιθανότερο σενάριο θεωρείται ο Κώστας Μπακογιάννης να είναι υποψήφιος δήμαρχος στον δήμο Αθηναίων με απώτερο σκοπό να πάρει το… αίμα του πίσω!

Μάλιστα, φρέσκο ρεπορτάζ της ιστοσελίδας «powergame.gr» αναφέρει: «Από κάτι καλές σχετικά πήγες έμαθα ότι ο πρώην δήμαρχος της Αθήνας, Κώστας Μπακογιάννης, βλέποντας τον διάδοχό του στην πλατεία Κοτζιά, Χάρη Δούκα, σκέφτεται σοβαρά να διεκδικήσει εκ νέου τον δημαρχιακό θώκο. Εδώ που τα λέμε, από το να τρέχει κανείς για να βγει βουλευτής, όπως και να το κάνουμε, είναι πολύ καλύτερο να είναι δήμαρχος και δη στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας»!

Κώστας Μπακογιάννης: «Ο δήμαρχoς είναι αδιάφορος, ο δήμος είναι ακέφαλος και η πόλη ακυβέρνητη»

Τα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας πέρσι μιλούσαν για τη μεγάλη έκπληξη των αυτοδιοικητικών εκλογών, για την απροσδόκητη ήττα και την ανέλπιστη νίκη. Τελικά ο Μεγάλος Περίπατος στάθηκε μοιραίος για τον Κώστα Μπακογιάννη; Μήπως έφταιξε η υψηλή αποχή και η νίκη από τον πρώτο γύρο του νυν περιφερειάρχη Νίκου Χαρδαλιά; Επηρέασε η αποσυσπείρωση ή το debate αποδείχθηκε καταλυτικό για το εκλογικό αποτέλεσμα; Έναν χρόνο μετά, στο μυαλό του πρώην δημάρχου Αθηναίων όλα πλέον είναι ξεκάθαρα. Πέρασαν αρκετοί μήνες που είχε χρόνο να σκεφτεί, να δώσει τις δικές του απαντήσεις και να ανασυνταχθεί.

— Θέλω να γυρίσουμε στο βράδυ της Κυριακής του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, έναν χρόνο πριν. Ποιες σκέψεις κάνατε όταν ακούσατε το αποτέλεσμα;
Ήδη, από το προηγούμενο βράδυ του δευτέρου γύρου των εκλογών ένιωθα πως θα χάσουμε. Εννοείται πως απογοητεύθηκα πολύ. Πώς αλλιώς; Όταν όμως έχεις ζήσει προσωπικές απώλειες, διαχειρίζεσαι τις ήττες πιο εύκολα. Βοηθάει και το να ξέρεις πως σπουδαιότεροι από σένα έχουν χάσει εκλογές. Από κει και πέρα, το αποτέλεσμα είναι μια πραγματικότητα. Η ήττα είναι μια απώλεια. Μπορεί να γίνει μεγάλο σχολείο, και το προσπάθησα. Δίκιο έχουν οι Αμερικανοί που λένε πως αν δεν χάσεις, δεν πας μπροστά στην πολιτική.

— Γράφτηκε, πάντως, ότι «ο Μπακογιάννης μέσω ντιμπέιτ έφερε στο προσκήνιο τον Δούκα». Έχετε μετανιώσει γι’ αυτή σας την απόφαση;
Μπορεί. Προσωπικά, το ζήτησα σε μια προσπάθεια να ρίξω την αποχή. Σε αυτό, εκ του αποτελέσματος, απέτυχα. Ξεκάθαρα. Ψήφισαν ένας στους τέσσερις. Το λάθος μου, όμως, δεν είναι πως έκανα ένα ντιμπέιτ αλλά ότι δεν επιδίωξα νωρίτερα να γίνουν περισσότερα. Όχι μόνο για λόγους αξιακούς, επειδή δημοκρατία χωρίς διάλογο είναι αδειανό πουκάμισο, αλλά και επειδή, αν είχαμε όλοι οι υποψήφιοι εκτεθεί περισσότερο στα φώτα της δημοσιότητας, θα είχαν περισσότερα στοιχεία οι Αθηναίοι να κρίνουν και να συγκρίνουν.

— Δεν πιστεύετε ότι τελικά η Πανεπιστημίου αποδείχθηκε το μεγάλο σας σφάλμα που σας στοίχισε μια δεύτερη θητεία; Υπήρχαν τίτλοι σε δημοσιεύματα που αναφέρονταν στον «Μεγάλο Περίπατο της πτώσης». Ακόμα και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, υποστήριξε τότε ότι ήταν λάθος σας.
Η Πανεπιστημίου αποδείχθηκε ότι ήταν ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Αν θυμάσαι και πριν από τις εκλογές αναγνώριζα πως η καθυστέρηση, όλο αυτό το σκάψιμο που φαινόταν ατελείωτο εκνεύρισε και εξόργισε πολλούς που δεν πρόλαβαν να δουν το έργο ολοκληρωμένο. Ακόμα χειρότερα, απορρόφησε το οξυγόνο απ’ όλα όσα κάναμε. Λέγαμε για την καθαριότητα, μας απαντούσαν «η Πανεπιστημίου». Το πράσινο; Η Πανεπιστημίου. Τα φώτα, οι παιδικές χαρές, οι πλατείες ή τα πεζοδρόμια; Η Πανεπιστημίου. Τα κοινωνικά; Η Πανεπιστημίου. Το μουσείο «Μαρία Κάλλας» ή το νέο πάρκο Ελευθερίας; Η Πανεπιστημίου. Το θέατρο του Λυκαβηττού; Η Πανεπιστημίου. Οι γειτονιές; Η Πανεπιστημίου. Όλο αυτό το έργο; Η Πανεπιστημίου. Μea maxima culpa.

— Παρακολουθείτε τις συνεδριάσεις; Δηλώνετε ακόμη «παρών» στην αυτοδιοίκηση;
Απ’ την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισα πως δεν εγκαταλείπω την Αθήνα. Αφήνω μόνο τη διοίκησή της. Δεν έχω χάσει ούτε ένα λεπτό συνεδριάσεων, ακόμα και όταν ήμουν στην άλλη άκρη του κόσμου. Αυτή την εντολή έλαβα και ό,τι άλλο και αν κάνω, θα την τηρήσω στο ακέραιο. Το ’19 δεσμεύτηκα πως θα είμαι δήμαρχος ως το τέλος. Το έκανα. Το ’23 δεσμεύτηκα πως ό,τι και να γίνει δεν θα φύγω από το δημοτικό συμβούλιο. Θα το κάνω. Ξέρεις, η αντιπολίτευση στον δήμο δεν είναι όπως στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ο δήμαρχος δεν πέφτει όπως, ενδεχομένως, ένας πρωθυπουργός. Δεν πας για τις εντυπώσεις αλλά για την ουσία. Εμείς τοποθετούμαστε θετικά και εποικοδομητικά. Βρίσκουμε, δυστυχώς, τοίχο. Όμως επιμένουμε. Υπάρχει και το εξής παράδοξο: μπορεί να είμαστε αντιπολίτευση, αλλά είμαστε η μεγαλύτερη παράταξη στην Αθήνα. Οφείλουμε να είμαστε η φωνή των Αθηναίων, δυνατή και καθαρή. Γι’ αυτό, πού με χάνεις πού με βρίσκεις, είμαι σε μια γειτονιά. Ακούω, βλέπω, καταγράφω και δουλεύω για να κάνω θετικές προτάσεις. Αν η ήττα είναι μεγάλο σχολείο, η αντιπολίτευση είναι πανεπιστήμιο.

— Πώς βλέπετε σήμερα, ως δημότης, την πόλη και τι σας ενοχλεί περισσότερο; 
Τα βασικά και στοιχειώδη. Η καθαριότητα, το πράσινο, τα πεζοδρόμια, το φως, όλα όσα κάνουν ένα δύσκολο 24ωρο χειρότερο και σου σπάνε τα νεύρα. Προφανώς, η Αθήνα δεν ήταν Παρίσι και έγινε Καμπούλ, ούτε όμως Κινσάσα που έγινε Όσλο. Ζούμε σε μια δύσκολη πόλη και η καθημερινότητα δύσκολα κερδίζεται, αλλά πολύ εύκολα χάνεται. Ο δήμαρχος της Αθήνας κανονικά δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά ο σημερινός μοιάζει να μη χτυπάει καν κάρτα. Στενοχωριέμαι γιατί ξέρω πως μπορούμε πολύ καλύτερα. Το έχουμε, άλλωστε, διαπιστώσει.

— Ποια είναι η γνώμη σας για τον δήμαρχο και υποψήφιο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Χάρη Δούκα;
Σήμερα ακόμα και οι συνεργάτες του κ. Δούκα ομολογούν πως ο δήμαρχος είναι αδιάφορος, ο δήμος είναι ακέφαλος και η πόλη ακυβέρνητη. Η Αθήνα όμως θέλει όρεξη, αφοσίωση και κυρίως όραμα. Δηλαδή αν σχεδιάζαμε από την αρχή την πόλη, θα την κάναμε έτσι; Γιατί συμβιβαζόμαστε; Να το συζητήσουμε επιτέλους; Όχι μόνο στις εκλογές. Δεν είναι μόνο θέμα δημάρχου, υπουργού ή πρωθυπουργού, δεν χωράει σε μια παράταξη ή σε μια θητεία. Το 2040 η Αθήνα θα είναι αβίωτη αν δεν λάβουμε γρήγορα αποφάσεις. Φτάσαμε μέχρι εδώ με τον σχεδιασμό της δεκαετίας του ’80 και του ’90, δεν πάει παρακάτω. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες, νέες προτάσεις, νέα σχέδια. Αυτήν τη δουλειά ξεκινήσαμε το 2019. Το θέμα, σήμερα, είναι να αρχίσουμε να οικοδομούμε μια άλλη προοπτική, ανεξάρτητα από το τι θέλει για την πολιτική του σταδιοδρομία ο δήμαρχος. Στο κέντρο και τις γειτονιές. Τα μυαλά περισσεύουν. Έχουμε εξαιρετικούς επιστήμονες, πολεοδόμους, αρχιτέκτονες, συγκοινωνιολόγους, οικονομολόγους. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολλούς και έμαθα πολλά. Βέβαια, στις πόλεις δεν συναντάς μόνο τοπόσημα και εμβληματικά κτίρια, δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής και αρχιτεκτονικής, είναι και το πεδίο αντιπαράθεσης, ιδεολογικό και πολιτικό, είναι το εργαστήρι μια ζωντανής κοινωνίας σε κίνηση, σε συνεχή αλληλεπίδραση. Χρειάζεται να ανοίξουμε και να ανοιχτούμε. Με έναν διάλογο από τα κάτω. Γκρινιάζουμε, αλλά πολλοί αγαπάμε αυτή την πόλη. Απλοί Αθηναίοι, κάτοικοι, έχουν δικαίωμα στην πόλη. Μας αξίζει κάτι καλύτερο. 

— Τι θα κάνετε μετά; Έχετε σκοπό να αφήσετε την αυτοδιοίκηση για μια άλλη πολιτική θέση;
Με ρωτάς τι θα κάνω μετά. Πού μπορώ να κάνω κάτι που να ’χει νόημα για μένα και τους Αθηναίους, αναρωτιέμαι εγώ. Το θέμα δεν είναι το «τι» αλλά το «γιατί». Το θαύμα είναι στο νόημα της πολιτικής. Στο απτό, το ορατό αποτέλεσμα, στο Παγκράτι, στα Σεπόλια, στου Γκύζη και στον Κολωνό, στον Λυκαβηττό και στην Ακρόπολη. Ξέρεις, δεν το είδα ποτέ ως καριέρα. Δεν θέλω να είμαι εκεί ντε και καλά. Θέλω να είμαι εκεί για να κάνω κάτι. Και μπορεί να μην παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά, αλλά για μένα η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση που έχει γραφτεί και με αίμα. Δεν χρειάζεται καν ψυχολόγος να το εξηγήσει. Είναι απλό. Στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, όταν έχασα τον πατέρα μου, σε ηλικία 11 χρονών, άσχετοι, άγνωστοι άνθρωποι μου στάθηκαν. Μου ανοίξανε την αγκαλιά τους και με στήριξαν. Από μικρό παιδί, λοιπόν, αισθάνομαι πως χρωστάω και πως οφείλω να ανταποδώσω. Ίσως γι’ αυτό δεν αντέχω τον κυνισμό και την πολιτική χωρίς αρχές. Δεν χρειάζεται να είναι οι δικές μου ούτε βέβαια να συμφωνώ, αλλά να υπάρχουν. Δεν μπορεί να τα κάνουμε όλα ίσιωμα.

Πηγή: lifo.gr

Χάρης Δούκας Κώστας Μπακογιάννης ΠΑΣΟΚ