Την ώρα που η τουριστική σεζόν φθάνει αργά αλλά σταθερά προς το τέλος της, τόσο περισσότερο γίνεται εμφανές στα τοπικά -και όχι μόνο- Μέσα, το πόσο σημαντικό και επιβαρυντικό είναι για το νησί της Ρόδου το θέμα που αφορά το μεταναστευτικό και της παράνομης διακίνησης μεταναστών. Πλέον δεν χωράει καμία αμφιβολία πως η καθυστέρηση εύρεσης λύσεων για το μεταναστευτικό από τους τοπικούς αλλά και τους κεντρικούς φορείς εξουσίας έχει φέρει ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης. Καθημερινά, είτε στη Νότια Ρόδο είτε στα δυτικά παράλιά της εμφανίζονται σκάφη, τα οποία ανενόχλητα αποβιβάζουν παρανόμως κόσμο. Το λιμενικό, έτσι κι αλλιώς υποστελεχωμένο, δεν μπορεί να περιφρουρεί τις ακτές χιλιομέτρων τέτοιων νησιών για το μεταναστευτικό. Συγκεκριμένα, τελευταία εξέλιξη αφορούσε την καταδίωξη ενός ταχύπλοου με μετανάστες, ανοιχτά της Ρόδου, το πρωί της Τρίτης 08/10. Ωστόσο, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Μάλιστα, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι το ζήτημα απασχολεί καθημερινά την τοπική κοινωνία, αφού συζητείται εντόνως. Αρκεί κανείς να κάνει μια βόλτα στο κέντρο πλέον της Ρόδου, στο ιστορικό, πολυσύχναστο και τουριστικό Μαντράκι, ώστε να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καθόλου σωστά.
Οι παραπάνω είναι μερικές μόνο από τις εικόνες που αντικρίζει κανείς, όταν περνάει μια βόλτα από τα γύρω παρκάκια του κέντρου της πόλης, τα κτήρια της Νομαρχίας και της κεντρικής εκκλησίας του Ευαγγελισμού. Τελευταία, μάλιστα, παρατηρήθηκε κίνηση και εγκατάσταση μεταναστών στο υπό ανακαίνιση -εδώ και πλέον 20 χρόνια- Εθνικό Θέατρο της Ρόδου.
Έπειτα από διερεύνηση του θέματος σχετικά με το τι πρόκειται να γίνει, ώστε να εξομαλυνθεί αυτή η κατάσταση για το μεταναστευτικό, φαίνεται να έχουν έρθει στο φως από μέσα ενημέρωσης, φιλικώς προσκείμενα στην κυβέρνηση, δημοσιεύματα για δημιουργία «μικρών δομών, βραχυχρόνιας φιλοξενίας» σε Ρόδο και Κρήτη. Πρόκειται για δύο νησιά, από τα μεγαλύτερα του Νοτίου Αιγαίου, ναυαρχίδες του τουρισμού, στον οποίο στηρίζει πολλά και η κυβέρνηση, αλλά παρ’ όλα αυτά, ήδη έχει αφήσει το ζήτημα να χρονίσει και να φανεί η αδυναμία της για πραγματικές λύσεις.
Βέβαια, αυτά τα φιλοκυβερνητικά άρθρα φαίνεται πως «χρυσώνουν το χάπι», αφού παρουσιάζουν το πρόβλημα σε μικρότερη διάσταση απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Πηγές από την τοπική κοινωνία της Ρόδου και τους αρμόδιους φορείς έκαναν λόγο για πρόταση που είχε ο Δήμος της Ρόδου να μεταφέρονται οι μετανάστες στις ήδη υπάρχουσες δομές των κοντινών νησιών, όπως για παράδειγμα αυτήν της Κω. Παρ’ όλα αυτά, το εμπλεκόμενο Υπουργείο δεν έκανε δεκτή αυτήν την πρόταση, πιθανώς λόγω του ήδη φορτωμένου αριθμού μεταναστών σε αυτές τις δομές.
Έτσι, μιας και το ζήτημα δημιουργίας νέων δομών στο νησί της Ρόδου δεν φαίνεται να διαψεύδεται -ίσα ίσα που όσο περνάει ο καιρός και η τουριστική σεζόν θα φθάσει στο τέλος της, επιβεβαιώνεται-, υπάρχουν πληροφορίες από τοπικούς παράγοντες πως έπεσε στο τραπέζι των συζητήσεων η πρόταση για μετατροπή ενός παλαιού και εγκαταλειμμένου στρατοπέδου στην περιοχή της Ιαλυσού σε δομή υποδοχής μεταναστών.
Για το έργο και τη δημιουργία του, οι πληροφορίες κάνουν λόγο πως θα εξασφαλιστεί το ποσό των 5.000.000 ευρώ, ώστε να διασφαλιστεί η λειτουργία του. Αν ισχύει αυτό, σημαίνει πως το ζήτημα έχει λάβει έναν μη αναστρέψιμο προορισμό: αυτό που φοβούνταν πολλοί ότι τα νησιά του Αιγαίου θα μετατραπούν σε κέντρα κράτησης ψυχών, υπό αμφίβολες συνθήκες για την υγεία τους και τη φύλαξή τους. Η Ελλάδα, και συγκεκριμένα κάποιοι υψηλά ιστάμενοι, κερδίζουν πολλά χρήματα και πόρους από την Ε.Ε. για να ακολουθούν αυτές τις τακτικές. Ωστόσο, παρατηρούμε ότι δεν γίνονται μόνο τα μικρά νησιά έρμαια τέτοιων πολιτικών, αλλά η εντατικοποίηση των παράνομων μετακινήσεων φέρει και σε άλλα πολύ μεγαλύτερα τη δυσάρεστη και επικίνδυνη κατάσταση μπροστά στην πόρτα τους.
Άραγε, τι θα έχουν να πουν οι tour operators, τι πιέσεις θα ασκήσουν και αυτοί, αν δεν δημιουργηθούν εγκαίρως οι εγκαταστάσεις που σχεδιάζονται, ώστε να «ευπρεπίσουν» αυτά τα νησιά τη βιτρίνα τους; Ρόδος και Κρήτη, από ό,τι φαίνεται, θα πρέπει μάλλον πλέον να υπολογίζουν πως η τουριστική τους ευημερία περνάει μέσα και από τη διευθέτηση του μεταναστευτικού ζητήματος, το οποίο ωστόσο τακτοποιείται πελατειακά και μονάχα μέσω χρημάτων (άρα όχι και στην πηγή του) από κέντρα εξουσίας που βρίσκονται μακριά από το νοτιοανατολικό Αιγαίου και τις καθημερινές αφίξεις των λαθροδιακινητών.
ΠΗΓΗ: Geopolitico.gr