Δεν θέλουμε να ευλογήσουμε τα γένια μας αλλά η προσέγγισή μας στο Game 5 επιβεβαιώθηκε, πριν τη διαμόρφωση των ζευγαριών του Final 4. Ο Ολυμπιακός έδειξε σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, ότι είναι το φαβορί και ότι ήταν δικαίως το φαβορί, για να περάσει στην τελική φάση της διοργάνωσης. Ήταν και είναι καλύτερη ομάδα από τη Φενέρ. Απλά εμείς προσεγγίζαμε με ποιο τρόπο θα πάει το παιχνίδι. Κατά κανόνα πήγε όπως το περιμέναμε.

Ο Ολυμπιακός έδειξε ένα κομμάτι αυτών των στοιχείων που είχε μέσα στη χρονιά και θέλει να τα δείξει και στο Final 4, δηλαδή μία ομάδα με εξαιρετική ομοιογένεια, με σύγχρονο μπάσκετ, με νεωτερισμούς, με επιθετική πολυφωνία. Και βρίσκει σιγά-σιγά και τα ατού του στην κατάσταση που τα θέλει.

Ο Σλούκας έκανε μία συγκλονιστική σειρά. Ο Βεζένκοφ είναι σαφώς εμπειρότερος και ετοιμότερος από πέρυσι. Εκεί είναι η λεγόμενη second unit του Ολυμπιακού, με τους Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ, Ουόκαπ, Φαλ, να είναι πλέον έτοιμοι να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη.

Για τους ειδικούς ο Ολυμπιακός θεωρείται ξανά το μεγαλύτερο φαβορί. Και το στηρίζουν εξαιτίας της χρονιάς που έχει κάνει στην κανονική περίοδο. Δυστυχώς, για τους λάτρεις των στατιστικών, η ομάδα που τερματίζει πρώτη, ειδικά τα τελευταία χρόνια δεν κατακτά το τρόπαιο (η Εφές τη μόνη χρονιά που ήταν πρώτη, δεν έγινε Final 4 λόγω κορωνοϊού).

Από εκεί και πέρα, για να περάσουμε στην ανάλυση της δεύτερης ομάδας, όσοι νομίζουν, ότι η πρωτάρα Μονακό θα είναι σάκος του box πλανώνται πλάνην οικτράν! Οι Μονεγάσκοι μπορεί να είναι μία ομάδα με ελάχιστη εμπειρία σε αυτό το επίπεδο, αλλά είναι μία ομάδα που αποδεικνύει τα τελευταία χρόνια, ότι έχει άγνοια κινδύνου. Και αυτό συμβαίνει, γιατί έχει αμερικανοποιήσει πλήρως το ρόστερ της. Να θυμίζουμε, ότι πέρα από την περσινή χρονιά που έκανε δύσκολη τη ζωή του Ολυμπιακού, φέτος, τον έχει κερδίσει και στις δύο συναντήσεις τους.

Είναι μία ομάδα λοιπόν που ματσάρει το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» και είναι έτσι και αλλιώς από το ταλέντο της ικανή για τρομερά πράγματα! Μην πιστέψουμε, όμως, ότι είναι και δυσθεώρητος αντίπαλος. Σε συνδυασμό εμπειρίας, τακτικής προσέγγισης, ταλέντου, πάγκου και μπάσκετ, ο Ολυμπιακός είναι μία πολύ ανώτερη ομάδα. Σε ένα μονό παιχνίδι όμως, ειδικά σε αυτό το επίπεδο, ποτέ δεν ξέρεις, τι μπορεί να συμβεί.

hsvUgHgJR9flnGSrO7Q

Στο άλλο ζευγάρι, θα αρχίσω από την τελευταία ομάδα που πήρε την πρόκριση, τη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι Ισπανοί με το αντιπαθητικό για τους Έλληνες στυλ τους και το μπάσκετ που παίζουν εδώ και 20 χρόνια, μοιάζουν αυτήν τη στιγμή η πιο αδύναμη θεωρητικά ομάδα των τεσσάρων, αλλά είναι με διαφορά από τη δεύτερη, η πιο βαριά φανέλα και η εμπειρότερη ομάδα. Μπορεί να μην έχουν δυνάμεις και ανάσες (απουσία Ντεκ, τιμωρία Γιαγκουσέλε και οι συχνοί τραυματισμοί Ταβάρες, Ράντολφ και άλλων της στερούν φρεσκάδα, δύναμη, ταχύτητα, ένταση στο σύνολο) αλλά οι μεγάλοι παίκτες, εμφανίζονται πάντα στους μεγάλους αγώνες.

Ποιος μπορεί να ξεγράψει τους Σέρχιο Ρούντι και Γιουλ και να τους βγάλει εκτός διεκδίκησης τίτλου; Μας απέδειξαν με περίτρανο τρόπο στο πέμπτο ματς με τη Μπαρτσελόνα για ποιον λόγο βρίσκονται στην κορυφή τόσα χρόνια. Οπότε το μόνο σίγουρο είναι, ότι όποιος υποτιμήσει τη Ρεάλ, σίγουρα θα βρεθεί χαμένος. Μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι την περσινή χρονιά, ως αουτσάιντερ έχασε για μία άμυνα το τρόπαιο.

Οπότε η Ρεάλ πάει στο ματς απ με τη Μπαρτσελόνα σαν ένα αουτσάιντερ, αλλά δεν υπάρχει πιο ισχυρό αουτσάιντερ από τη δεκάκις πρωταθλήτρια Ευρώπης.

s7TgBzd2MAyFl0jGtSA7A

H Μπαρτσελόνα τέλος, που μοιάζει με διαφορά η ποιοτικότερη ομάδα την τελευταία διετία, είναι και το θεωρητικό, βάσει ρόστερ δηλαδή, φαβορί της διοργάνωσης. Το μπάσκετ όμως που παίζει όλη τη χρονιά σε συνδυασμό με το κάζο των δύο τελευταίων ετών, την παρουσιάζουν στα μάτια μας σαν έναν γήινο διεκδικητή όπως τους υπόλοιπους.

Η αλήθεια είναι, ότι όπως έχουμε γράψει πολλές φορές σε αυτήν τη στήλη, το matchάρισμα των Καταλανών με τον εμβληματικό Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, δεν έχει πετύχει. Αυτό δεν θα αλλάξει ακόμα και αν κατακτήσουν το τρόπαιο. Η φιλοσοφία της ομάδας το τεράστιο και πανάκριβο ρόστερ της αλλά και η αγωνιστική του δυνατότητα κατακρεουργείται από το ποιοτικό μεν εξαιρετικά τακτικό και απαρχαιωμένο, δε, μπάσκετ που διδάσκει ο Λιθουανός. Θεωρείται και είναι ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της νέας γενιάς προπονητών της Ευρώπης, αλλά αυτό δεν σημαίνει, ότι θα ταιριάξει με κάθε φιλοσοφία και κάθε μπάζετ. Το ρόστερ της και μόνο έχει αποδείξει, ότι φτάνει για να αποδείξει σπουδαία πράγματα. Δεν ξέρουμε όμως, αν είναι αρκετό, για να κατακτήσει το τρόπαιο.

Σε δύο παιχνίδια όμως, όλα μπορούν να συμβούν και σε ενδεχόμενη νίκη απέναντι στην άσπονδη εχθρό, Ρεάλ, θα οδηγήσει την ψυχολογία στα ύψη. Γενικά όπως βλέπουμε, το Final 4 είναι ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, με κάθε ομάδα να παραθέτει στο παρκέ τα δικά της ποιοτικά χαρακτηριστικά και να κερδίζει το ποσοστό επιτυχίας που της αναλογεί. Όλα θα εξαρτηθούν (δεν λέμε και τίποτα σοφό) από το πως θα εξελιχθούν τα ματσαρίσματα των ημιτελικών.

Θα μιλάγαμε τελείως διαφορετικά με διαφορετικά ζευγάρια. Πάντως, όπως θυμόμαστε παραδοσιακά από γεννήσεως Final 4, ο νικητής μίας εμφύλιας μάχης, ειδικά ενός κλάσικο, πάει στον τελικό σωματικά και ψυχικά εξουθενωμένος. Και γι’αυτό κατά συντριπτικό ποσοστό δεν κερδίζει το Κύπελλο.