Φτάσαμε μέσα Οκτωβρίου και Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν μπει για τα καλά φέτος αγωνιστικά. Το δείγμα είναι μεν ικανοποιητικό για τον κόσμο, γιατί ξεκινήσαμε. Αλλά από την άλλη, δεν έχει καμία αξία και πάντρεμα που θέλουν να έχουν οι ομάδες στα κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν. Μπορούμε όμως να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, από την εικόνα των Αιωνίων στα πρώτα επίσημα παιχνίδια τους σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα.
Βρισκόμαστε αυτήν την περίοδο στην ακριβώς αντιστρόφως ανάλογη κατάσταση, απ΄' ότι ήμασταν πέρσι στο αντίστοιχο διάστημα. Μπορεί ο νικητής του Super Cup να ήταν ο ίδιος, μπορεί ο Ολυμπιακός να είχε δυσκολότερη εκκίνηση στην Ευρωλίγκα, αλλά είναι προφανές, ότι ο Ολυμπιακός αυτήν τη στιγμή χρειάζεται πολλή περισσότερη δουλειά από τον Παναθηναϊκό.
Διαβάστε επίσης...
Του Ηλία Μάτσα
Οι συγκρίσεις με πέρσι είναι αναλογικές, διότι πέρσι ο Παναθηναϊκός ήταν μια νέα ομάδα δώδεκα παικτών, ενώ ο Ολυμπιακός ακόμα και οι προσθήκες που είχε κάνει ήταν με παίκτες που είτε είχαν ξαναπαίξει στους “ερυθρόλευκους” και γνωρίζουν το περιβάλλον. Ο Παναθηναϊκός είχε 13 παίκτες με νέο προπονητή. Στην ομάδα του Πειραιά ο αρχιτέκτονας ήταν ο ίδιος, το οποίο είναι το βασικότερο κομμάτι.
Ο Παναθηναϊκός σου δίνει στο ξεκίνημα της χρονιάς την εικόνα ότι θα βελτιωθεί ποιοτικά και σε επίπεδο συστημάτων, θα ανεβάσει πολύ τα παραγωγικά του λεπτά, αλλά έχει μία ξεκάθαρη εικόνα του τρόπου που θα αγωνίζεται και των δυνατοτήτων της. Δηλαδή είναι πιο ξεκάθαρος στα μάτια μας. Το μοναδικό ερωτηματικό του. Είναι η προσαρμογή των Οσμάν και Γιουρτσεβέν και κυρίως του πρώτου που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες και στο ρόστερ του Παναθηναϊκού και σε οποιαδήποτε διοργάνωση αγωνίζεται. Από συμπληρωματικός που είναι αυτήν τη στιγμή, να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Και εκεί, ναι, να δούμε και διαφορετικά πράγματα από τον Παναθηναϊκό. Γιατί τα χαρακτηριστικά του είναι σούπερ.
Ο Παναθηναϊκός πέρσι, ειδικά όταν ήταν τραυματίας ο Παπαπέτρου, είχε πρόβλημα στο “3”. Τώρα από το 2 μέχρι τα 4 μπορεί να παίξει με χαμηλκά και ψηλά συστήματα. Μπορεί να κάνει παπάδες αν ξυπνήσει ο Οσμάν. Αυτό που βλέπουμε σε σχέση διαφορετικό, εκτός από την περαιτέρω αναβάθμιση του ρόστερ είναι, ότι ο Αταμάν γνωρίζοντας περισσότερο και τους παίκτες του και αντιλαμβανόμενος, ότι η ομάδα ενισχύθηκε έχει ανοίξει στα πρώτα επίσημα παιχνίδια πολύ το ροτέισον. Βέβαια στον τελικό του Super Cup πήγε με την περσινή συνταγή των 7-8 παικτών. Παίζουν πλέον και οι 12 με Αταμάν όταν πέρσι ήταν 7-8 λόγω απουσιών περισσότερο.
Στην πραγματικότητα για τον Παναθηναϊκό έχουμε πολύ πιο ξεκάθαρη εικόνα και σε σχέση με πέρσι, αλλά γενικώς με το τι θα δούμε φέτος. Ξεκινάει σαν το σούπερ φαβορί και όχι αουτσάιντερ δηλαδή από τα άκρα. Το μόνο που δεν γνωρίζουμε είναι το ταβάνι του και η διαχείριση των κρίσιμων κατασταστάσεων. Κατά τα άλλα βλέπουμε, ότι θα γίνει μια πυραυλοκίνητη ομάδα, τόσο στην επίθεση που είναι προφανές, όσο στη δημιουργία όσο και στην άμυνα που πέρσι είχαμε τις αμφιβολίες μας, αλλά και στο μέγεθος και στα ριμπάουντ, που του έλειψαν πέρσι.
Ο Ολυμπιακός είναι ίσως σε ποσότητα και ποικιλία η πιο ταλαντούχα επιθετικά ομάδα της Ευρώπης. Ωστόσο αλλάζει τρόπο παιχνίδιου. Έχει γεμίσει όλες τις θέσεις, έχει κομβικές απουσίες στο ξεκίνημα της χρονιάς για το παιχνίδι που θέλει να παίξει. Και έχει και ένα δόγμα που δεν πρόκειται να αλλάξει. Αυτό είναι το δόγμα Μπαρτζώκα. Όσο θετικό και αν είναι αυτό στο χτίσιμο μιας ομάδας, δηλαδή να έχεις έναν προπονητή που ξέρει τι να κάνει και ξέρει ποια εργαλεία χρειάζεται για να κτίσει, τόσο χρόνο θέλει για να δούμε ολοκληρωτικό αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός μέχρι τότε θα στηρίζεται στο ταλέντο των παικτών του και σε αυτά που έχουν μάθει τόσα χρόνια. Κατά διαστήματα παίζει πολύ έντονα μπάσκετ Μπαρτζώκα, αλλά οι φίλοι του Ολυμπιακού θα πρέπει να κάνουν λίγο υπομονή ( και οι φίλοι του μπάσκετ που περιμένουν αυτό το προτζεκτ), για να δουν τους Σικάγο Μπουλς που περιμένουν. Γιατί με τις μεταγραφές που έγιναν συν το μπάσκετ που παίζει τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός οι προσοδοκίες είναι πάρα πολύ υψηλές.
Πιστεύω, ότι ο Ολυμπιακός θα τις εκπληρώσει τις προσδοκίες. Όχι απαραίτητα σε επίπεδο τίτλων αλλά σε επίπεδο μπάσκετ που θα παίξει, γιατί αυτό συζητάμε σήμερα. Θέλει όμως πάρα πολύ υπομονή και στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ αλλά και στους οπαδούς του. Εδώ λοιπόν είναι η ουσία του πως ξεκινήσαμε τη σημερινή ανάλυση. Μιλάμε για δύο ομάδες που το ταβάνι τους είναι άγνωστό και η στοχοπροσήλωσή του είναι να κατακτήσουν όλα τα τρόπαια που διεδικούν. Αλλά σε αντίθεση με πέρσι (και το πως λειτουργούν παραδοσιακά οι οργανισμοί τα τελευταία χρόνια) έχουμε πολύ πιο ξεκάθαρη εικόνα από τον πρωταθλητή Ευρώπης και Ελλάδας Παναθηναϊκό. Αυτό ίσως είναι το φυσιολογικότερο. Γιατί ο Ολυμπιακός ενισχύθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό και πρέπει να βρει χημεία ο προπονητής τους για το πως θα αξιοποιήσει τους τοπ παίκτες που έχει στο ρόστερ του.
Υπομονή...