Κανονικά και για να είμαι εντάξει με τις ισορροπίες, θα έπρεπε και σήμερα (όπως χθες για τη Σιένα) να γράψω πολλές φορές στο τετράδιο μου ότι "η Μακαμπί δεν έχει πει την τελευταία λέξη της," αλλά φοβάμαι πως θα είναι πολύ βαρετό, οπότε πάμ' παρακάτω...

Παρακάτω βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, που χθες απέδειξε ότι η δική του τελευταία λέξη είναι όντως... πολυσύλλαβη. Bγάζει πράγματι μακρόσυρτους ήχους αυτή η ομάδα και μάλιστα δεν πρόκειται για επιθανάτιο ρόγχο: ακόμη κι όταν όλοι ή πολλοί πιστεύουν ότι ο Παναθηναϊκός είναι έτοιμος να τα κακαρώσει, κάτι συμβαίνει και όχι μονάχα σηκώνεται όρθιος, αλλά φοράει κιόλας ένα σαρδόνιο χαμόγελο στη φάτσα του...

Σαν αυτό, που έβαλε στη δική του μουτσούνα και ο Γιασικεβίτσιους, 29 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη και χάθηκε από το τηλεοπτικό πλάνο μόνον όταν τον κάλυψε ο Ομπράντοβιτς για να τον αγκαλιάσει και να του χαϊδέψει το κεφάλι!

Εάν ο τέταρτος αγώνας της κολασμένης σειράς (που μέχρι στιγμής περιλαμβάνει δυο break, μια παράταση και δυο νίκες της Μακάμπι στον πόντο) γυριζόταν σε ταινία, ο τίτλος της είναι έτοιμος και μάλιστα βγαίνει από την δημοφιλέστατη κατασκοπευτική σειρά του Τζέιμς Μποντ: "Die another day", απλώς όπως τον κόβω τον Παναθηναϊκό δεν είναι διατεθειμένος να πεθάνει ούτε κάποια άλλη μέρα...

Αυτή βεβαίως είναι μια υπόθεση που θα υποβληθεί προσεχώς στη βάσανο. Το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν πέθανε χθες, προς τέρψιν ολόκληρου του ελληνικού μπασκετικού έθνους που πέρα από (κόκκινες και πράσινες παρωπίδες) χαίρεται με τις επιτυχίες των δύο πρεσβευτών του στην Ευρωλίγκα και απολαμβάνει τον θρίαμβο της... "μασονίας"!

Το εννοώ αυτό, διότι εδώ και δέκα μέρες όλα είναι πορτοκαλί! Και να τα καθημερινά μπασκετικά πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες, και να οι μεταδόσεις και οι εκπομπές στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και στα τηλεοπτικά κανάλια, και να ο ορυμαγδός στo ΙΝΤΕΡΝΕΤ, και να ο ντόρος που γίνεται, ε, διάβολε, καιρός είναι να δούμε τόση χαρά μαζεμένη στα σκέλια μας!

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr