Τον Μάρτιο του 2016, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ανακοίνωσε ότι, ξεκινώντας από τους Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016, το κράνος θα καταργηθεί για τους πυγμάχους στην κατηγορία των ανδρών.

Η απόφαση ήταν αμφιλεγόμενη, καθώς πολλοί γιατροί και ειδικοί προειδοποίησαν για τη ζημιά που θα μπορούσε να προκύψει από την αφαίρεση της προστασίας, αλλά η ΔΟΕ βασίστηκε σε μελέτες που παρουσίασε η Διεθνής Ομοσπονδία Ερασιτεχνικής Πυγμαχίας (AIBA), τις οποίες, από τα τέλη του 2013, είχε ήδη αφαιρέσει αυτές τις προστασίες από τις μάχες του. 

Μετά τον θάνατο του Νοτιοκορεάτη Kim Duk-Koo σε έναν βίαιο αγώνα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ελαφρών βαρών εναντίον του Ray Mancini στο Λας Βέγκας των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 18 Νοεμβρίου 1982, έκανε τη ΔΟΕ να ενσωματώσει κράνη για να προστατεύσει τους αθλητές της στο Λος Άντζελες του 1984. Μέχρι που αποφάσισαν να το εξαλείψουν για τους Αγώνες του Ρίο. 

Η απόφαση αυτή προκάλεσε μεγάλη διαμάχη. Η AIBA ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα κράνη προστάτευαν τους πυγμάχους από διάσειση  και ότι από τότε που καταργήθηκαν, οι κρούσεις στο κεφάλι είχαν μειωθεί κατά 16% και οι διακοπές σε αγώνες κατά 43%.

Ισχυρίστηκαν επίσης ότι η επένδυση από αφρό του κράνους δεν ήταν πολύ αποτελεσματική και ότι μείωσε την ορατότητά τους, δημιουργώντας πρόβλημα. Το σαγόνι, η πιο εκτεθειμένη περιοχή, ήταν εκτεθειμένη. Αυτό εξήγησε ο Abdelhamid Khadri, πρόεδρος της Ιατρικής Επιτροπής της AIBA και γιατρός ειδικευμένος στην αθλητική ιατρική. Ο Μαροκινός συμμετείχε στη μελέτη στην οποία συγκρίθηκαν οι αλλαγές στους τραυματισμούς που προκλήθηκαν πριν και μετά την αφαίρεση του κράνους.

Παρά τη μελέτη, πολλοί ειδικοί, επιστήμονες και αθλητές διαφώνησαν με την απόφαση της ΔΟΕ και της AIBA.