Διαβάστε πώς χαρακτήρισε ο Βρετανός την τελευταία διετία, ποιο ήταν το σχόλιο που έκανε για τις δοκιμές που ήθελαν τη Mercedes να 'χει και φέτος το πιο γρήγορο μονοθέσιο και δείτε τον να μιλά για πιο προσωπικά πράγματα. Για παράδειγμα, τι σημαίνει το νούμερο του (“44”) για εκείνον, με ποιον μοιράζεται τη ζωή του και το σπίτι του, σε ποια ηλικία και με ποια αφορμή αποφάσισε να αφήσει το ποδόσφαιρο για τους αγώνες ταχύτητας, πότε σκοπεύει να κάνει οικογένεια και ποια είναι τελικά, η φιλοσοφία της ζωής του.
“Νιώθω τυχερός και ευγνώμων”
Έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα. Στο πρώτο έγινε ο νεαρότερος σε ηλικία πιλότος, που έγινε πρωταθλητής. Τα άλλα δύο, ήταν διαδοχικά. Πώς ερμηνεύονται όλα αυτά στο μυαλό του; “Νιώθω πολύ τυχερός, ευγνώμων για όλη τη σκληρή δουλειά που έκανα και τη στήριξη που είχα από την οικογένεια και τους φαν μου. Είχα μια εκπληκτική καριέρα την τελευταία διετία. Αυτά τα χρόνια ήταν τα καλύτερα της ζωής μου. Δεν θα μπορούσα να νιώθω καλύτερα”.
Στις δοκιμές, η Mercedes έδειξε να έχει και φέτος το πιο γρήγορο μονοθέσιο: “Αυτό είναι κάτι που δεν ξέρουμε ακόμα αν ισχύει. Είναι πιθανό. Το μονοθέσιο δείχνει πολύ ισχυρό, αλλά είναι εκπληκτικό το πόσο έχουμε δουλέψει για αυτό. Κάναμε πάρα πολλούς γύρους δοκιμών, βάλαμε πολλά νέα τμήματα εν όψει της εκκίνησης της νέας σεζόν”.
Η επιμονή στο “Νο44”, αντί του “Νο1” που δικαιωματικά του ανήκει.
Το “44” εξακολουθεί να είναι ο αριθμός του... αντί του “1” που ανταποκρίνεται περισσότερο στη θέση που απολαμβάνει. Γιατί; “Στη Formula 1 οι αριθμοί συνήθως δίνονταν στις ομάδες ως εξής: μια ομάδα έπαιρνε το 1 και το 2, η άλλη το 3 και το 4 και ούτω καθ' εξής. Ήταν κομματάκι ασήμαντο το τι αριθμό είχες τότε. Μετά, άλλαξαν τον κανονισμό και μας είπαν πως μπορούσαμε να επιλέξουμε έναν αριθμό, που σήμαινε κάτι για εμάς.
Το “44” είναι αυτός με τον οποίον ξεκίνησα, παρέα με τον πατέρα μου, αυτή τη διαδρομή το 1992. Με αυτόν τον αριθμό έγινα για πρώτη φορά πρωταθλητής, στην Μεγάλη Βρετανία.
Στο παρελθόν υπήρχαν πολλοί πιλότοι που είχαν το “1”. Είναι ωραίο να είσαι ο Νο1 οδηγός, αλλά δεν πρέπει απαραίτητα να έχεις το “1” για να το δείχνεις. Για εμένα, το “44” σημαίνει πολλά περισσότερα από ό,τι το “1”. Κρατώντας δε, το “44” δεν σημαίνει ότι δεν είμαι το Νο1. Και μου αρέσει η επιλογή που έχω, να μην είμαι υποχρεωμένος να το χρησιμοποιώ!”. Επιβεβαίωσε εν τω μεταξύ, ότι... και το τηλέφωνο του πατέρα του ξεκινά από το αγαπημένο του νούμερο.
Ευκαιρίας δοθείσης, ο Γιάννης-Μάριος Παπαδόπουλος έκανε μια στάση στην οικογένεια του Χάμιλτον, για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι δεν ασχολείτο με τους αγώνες... αλλά τείνει να γίνει μια από αυτές τις περιπτώσεις, δεδομένου ότι και ο αδελφός του είναι οδηγός αγώνων. Του ζητά συμβουλές; “Ο πατέρας μου, εγώ και ο αδελφός μου είμαστε πολύ ξεροκέφαλοι και ό,τι κάνουμε, θέλουμε να το κάνουμε μόνοι μας. Ο αδελφός μου με παρακολουθεί, αυτό είναι κάτι που κάνει εδώ και αρκετά χρόνια. Έχω την αίσθηση πως όταν ήταν μικρότερος μάθαινε κάποια πράγματα από εμένα, αλλά τώρα θέλει να μαθαίνει μόνος του, από τις δικές του εμπειρίες και είναι κάτι που σέβομαι απόλυτα. Φυσικά, ξέρει πως είμαι πάντα εκεί να τον βοηθήσω, με όποιον τρόπο μπορώ. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι εκεί, για όποια στιγμή με χρειαστεί”.
Δεν μένει μόνος σπίτι -το μοιράζεται
Ανήκει στη λίστα με τους περιζήτητους εργένηδες, αν και ο ίδιος τονίζει ότι στο σπίτι δεν ζει μόνος. “Έχω δυο σκύλους: το Ρόσκο και την Κόκο. Είναι εδώ μαζί μου και απαιτούν σκληρή δουλειά. Είναι σαν να έχεις παιδιά. Πρέπει να τα πηγαίνω βόλτα κάθε μέρα, κάθε πρωί και κάθε απόγευμα. Αυτού του τύπου οι σκύλοι, τα μπουλντόγκ θέλουν ειδική φροντίδα. Πρέπει να μαζεύω τις ακαθαρσίες τους, να τα ταΐζω. Είναι σαν να έχεις παιδιά και τα αγαπώ, σαν να είναι παιδιά μου”.
Για τις ημέρες που επιστρέφει εξοντωμένος σπίτι και δεν έχει δύναμη να τρέξει μαζί τους, χρησιμοποιεί ένα Segway! “Κάνει τη δουλειά μου πολύ πιο εύκολη (γελάει). Δεν ασκούμαι εγώ, αλλά την ίδια ώρα ασκούνται εκείνα”.
Πέραν της οικογένειας που ήδη έχει, σκέφτεται να αποκτήσει μια σύζυγο ή... περισσότερα παιδιά στο εγγύς μέλλον; “Nope (γελάει)! “Ειλικρινά, όχι. Η οικογένεια είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα για εμένα. Είμαι πολύ κοντά στην οικογένεια μου, αλλά είμαι 31, είμαι στο απόγειο της καριέρας μου και είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτή. Δεν έχω γνωρίσει και κάποια, με την οποία να θέλω να κάνω οικογένεια, οπότε δεν έχω κάποιο σχετικό σχέδιο. Πιστεύω ωστόσο, πως ο Θεός έχει ένα πλάνο για εμένα και θα αποκτήσω οικογένεια, όταν είναι να αποκτήσω οικογένεια”.
Η εναλλακτική καριέρα του ποδοσφαιριστή
Δεν χάνει ευκαιρία που του παρουσιάζεται, για να παίξει ποδόσφαιρο. Όπως έχει πει, αν δεν ήταν πιλότος της Formula 1 θα ασχολείτο με την ασπρόμαυρη μπάλα. Είναι φίλαθλος της Άρσεναλ “από όταν ήμουν 5 χρόνων. Είμαι βέβαια, και μεγάλος φαν της Μπαρτσελόνα. Η “Μπάρσα” είναι από τις αγαπημένες μου ομάδες, εδώ και πολλά χρόνια. Μεγάλωσα παίζοντας ποδόσφαιρο και όταν ήμουν μικρός, άνηκα σε ομάδα για πολλά χρόνια. Σταμάτησα στα 16, γιατί είχε αρχίσει να γίνεται πιο επιθετικό σπορ και δεν ήθελα να ρισκάρω κάποιον τραυματισμό -είχα τους αγώνες ταχύτητας. Θυμάμαι είχα δει ένα φίλο μου να παθαίνει κάταγμα στον αστράγαλο και τότε ήταν που σκέφτηκα ότι θέλω να τρέχω στην πίστα, περισσότερο από όσο θέλω να παίζω ποδόσφαιρο. Είναι ωστόσο, ένα άθλημα που είναι ακόμα στη ζωή μου. Παρακολουθώ παιχνίδια και φέτος θα προσπαθήσω να πάω σε περισσότερα”.
Το τραγούδι της ζωής του
Λατρεύει τη μουσική, λατρεύει να κάνει και τις δικές του παραγωγές και αν έπρεπε να επιλέξει ένα τραγούδι για να περιγράψει τη ζωή του, αυτό θα ήταν... “προσπαθώ να σκεφτώ. Δεν είναι ένα συγκεκριμένο τραγούδι. Ένα από τα τραγούδια με τα οποία θα μπορούσα να νιώσω ότι συνδέομαι, είναι του Μπομπ Μάρλεϊ. Το Buffalo Soldier. Ή το Could you be loved. Ίσως και το Is this love. Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να σου πω. Είναι τόσες πολλές οι μουσικές και τα υπέροχα τραγούδια που θα μπορούσαν να περιγράψουν τη ζωή μου”.
Το ονειρεμένο γκαράζ
Ο Γιάννης-Μάριος Παπαδόπουλος ρωτά τον πρωταθλητή της Formula 1 “αν μου έδινες τα κλειδιά του γκαράζ σου, τι θα έβρισκα εκεί μέσα;” με τον Χάμιλτον να του απαντά τίμια πως “δεν θα στα έδινα!”.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, τι αυτοκίνητα έχει στην ιδιοκτησία του; “Kυρίως supercars, κάποια vintage, ένα Smart, μοτοσικλέτες... Έχω αρκετές, γιατί τις λατρεύω. Για την ακρίβεια, ήθελα να οδηγήσω εκτός δρόμου μοτοσικλέτες, πριν ξεκινήσω να οδηγώ καρτ, αλλά ο μπαμπάς μου επέμενε πως ήταν πολύ επικίνδυνο και έτσι μου αγόρασε καρτ.
Η συλλογή αυξάνεται. Η αγάπη μου για τα αυτοκίνητα δρόμου, είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Πάντα αναζητώ νέα αυτοκίνητα. Πάντα αναζητώ vintage αυτοκίνητα. Τα περισσότερα αυτοκίνητα που έχω είναι περισσότερο επενδύσεις. Σαν τα σπίτια, αλλά πιο ιδιαίτερη μορφή τέχνης. Είναι κομμάτια τέχνης που δεν θα δημιουργηθούν ξανά, ποτέ”.
Γιατί δεν του αρέσει η λέξη “φιλανθρωπία”
Μια άλλη ιδιότητα που τιμά ο Χάμιλτον είναι αυτή του ανθρώπου ή αν προτιμάτε του φιλάνθρωπου. Έχει μια μεγαλύτερη ευαισθησία, σε ό,τι αφορά τα παιδιά. “Η φιλανθρωπία είναι κάτι που σκέφτομαι διαρκώς, κάθε μέρα. Δεν μου αρέσει η λέξη “φιλανθρωπία”. Προτιμώ το “βοηθάω” ή το “επιστρέφω κάτι από όσα έχω αποκτήσει”, γιατί είμαι αρκετά τυχερός στη ζωή μου που βρίσκομαι στη θέση που είμαι. Που είμαι σε θέση να βοηθάω άλλους και αυτό για εμένα είναι το υπέρτατο νόημα της ζωής. Δεν είμαστε εδώ μόνο για να παίρνουμε, να παίρνουμε, να παίρνουμε. Πρέπει και να δίνουμε. Λατρεύω τα παιδιά, είναι το μέλλον και με αυτά θέλω να ασχολούμαι. Έχω πάει στις Φιλιππίνες, στην Ινδία, φέτος θα πάω στην Ουγκάντα και σε άλλα μέρη, για να τραβήξω εκεί την προσοχή του κόσμου, αλλά και για να λερώσω τα χέρια μου, να βοηθήσω. Είμαι ικανός. Μπορώ να κάνω πολλά και θέλω να εμπλέξω και άλλους”.