Περίμενα να περάσουν μια δυο μέρες για να καταλαγιάσει λίγο ο κουρνιαχτός από τον απροσδόκητο θρίαμβο της Κορακάκη, αλλά πολύ φοβάμαι πώς λάθεψα: στην Ελλάδα που είτε από χόμπι είτε από ιδεολογία είτε από συνήθεια είτε από διαστροφή, ρέπει ανέκαθεν προς τον κανιβαλισμό, η υπόθεση της Αννας τείνει να διχάσει τον λαό μας πιο πολύ κι από τις παλιές κομματικές αντιπαραθέσεις.

Δεν έχουν περάσει δα και αιώνες από τότε που η Ψωροκώσταινα ήταν χωρισμένη στα πράσινα και στα μπλε καφενεία και θαρρώ πως με τόση κουβέντα που γίνεται και τέτοια δημόσια ξεκατινιάσματα, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ένας εμφύλιος πόλεμος για τα μάτια της ωραίας Αννας!

Για τα μάτια της, για τα βαμμένα κόκκινα νύχια της, για το piercing (πάνω από το χείλος της) και για τις σφαίρες που ρίχνει στην προπόνηση και δεν συμμαζεύεται...

Τι κακό είναι αυτό; Ενα ρημαδιασμένο χρυσό μετάλλιο αξιωθήκαμε να πάρουμε μετά από χρόνια και ζαμάνια και θα μας βγει ξινό διότι αντί να το ευχαριστιόμαστε, εμείς οι μακρινοί απόγονοι αυτών που λάνσαραν το «παν μέτρον άριστον» πλακωνόμαστε μεταξύ μας!

Οντως αυτό το μετάλλιο ήταν στοιχειωμένο, διότι από την τελευταία φορά που η Ελλάδα βρέθηκε στο ψηλότερο σκαλί ενός ολυμπιακού βάθρου, είδαμε τη γαλανόλευκη στον υψηλότερο ιστό και σταθήκαμε προσοχή για να ακούσουμε τον εθνικό ύμνο μας μέχρι προχθές το βράδυ είχαν περάσει κιόλας δώδεκα χρόνια!

Δώδεκα χρόνια, παρά δεκαέξι ημέρες από τότε (25 Αυγούστου 2004), που η Φανή Χαλκιά τερμάτισε πρώτη στα 400 μέτρα μετ' εμποδίων και κατέκτησε το έκτο και τελευταίο χρυσό ελληνικό μετάλλιο στους δικούς μας Ολυμπιακούς Αγώνες...

Αυτό το στερητικό σύνδρομο μάλλον θα φταίει που ξεσάλωσαν κόσμος και κοσμάκης τις τελευταίες ώρες και η μπάλα πήρε από σπόντα μέχρι και τον Αλέξη Τσίπρα...

Εδώ κοτζάμ πρωθυπουργός δεν κατάφερε να διαφύγει από τη λαίλαπα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο Καμμένος, ο Κουρουμπλής και ο... Τζήμερος θα τη σκαπούλαραν;

Αυτό πάλι με τη φασαρία για τη χθεσινή υποδοχή με ξεπερνάει και νομίζω πως ξεπερνάει την κοινή λογική: γιατί στρώθηκε κόκκινο χαλί, γιατί αντικαταστάθηκε το μικρότερο που μπήκε στην αρχή με ένα μεγαλύτερο, γιατί διπλώθηκε, γιατί ναυλώθηκε Mercedes για να κουβαλήσει την Αννα και τον πατέρα της στην αίθουσα επισήμων, γιατί παρατάχθηκε μικτό (από τα τρία Σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων) τιμητικό άγημα και πάει λέγοντας...

Παρεμπιπτόντως το καλύτερο σκωπτικό σχόλιο το διάβασα στο Facebook από τη συνάδελφο Χριστίνα Αμερικάνου, που αναρωτήθηκε εάν στην αντίστοιχη υποδοχή του Μάικλ Φελπς ο Ομπάμα θα δώσει εντολή να στηθούν καραούλι όλοι οι επιζώντες βετεράνοι του πολέμου του Βιετνάμ!

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν η πολιτεία στέκεται στο πλευρό του (λεγόμενου ερασιτεχνικού) αθλητισμού ή τον γράφει στα παλιά της τα παπούτσια...

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν είναι προτιμότερο σε μια χώρα που δεν έχει μαντίλι να κλάψει να δίνονται τα λεφτά για γάζες στα νοσοκομεία, για βιβλία στα σχολεία, για συντάξεις στα τιμημένα γηρατειά (που έλεγε και ο Αντρέας) ή για σφαίρες στα σκοπευτήρια...

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν η σκοποβολή είναι κανονικό σπορ ή όχι, επειδή οι αθλητές χρησιμοποιούν βοηθήματα και, διάβολε, η 47χρονη Ελβετίδα Χάιντι (τρομάρα της) Ντίτελμ Γκέρμπερ που βγήκε τρίτη στο πιστόλι από απόσταση 25 μέτρων έμοιαζε περισσότερο με μαγείρισσα σε ταβέρνα ή με επιστάτρια σε παρθεναγωγείο ή -με το συμπάθιο κιόλας- με τη Δέσπω Διαμαντίδου στο ρόλο της Μαντάμ Παρί στα «Κόκκινα Φανάρια»!

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν ο δήμος της Δράμας έπρεπε να κτίσει ένα σκοπευτήριο για την Κορακάκη ή για έναν λαό που ψωμολυσσάει αυτό είναι περιττή και δυσβάσταχτη πολυτέλεια...

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν τα δυο μετάλλια της Αννας αξίζουν στην Ελλάδα ή θα πρέπει να της ζητήσουμε κιόλας συγγνώμη και να ντρεπόμαστε τάχα για τη χώρα που της δώσαμε να ζει και να αγωνίζεται...

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν θα έπρεπε να πάμε για πανηγυρισμούς στην Ομόνοια και να κρεμάσουμε σημαίες στα μπαλκόνια επειδή η Αννα νίκησε μια υπήκοο της Μέρκελ ή εάν θα πρέπει να κάνουμε τουμπεκί ψιλοκομμένο, καθότι στο σπίτι του (στην κυριολεξία) πυροβολημένου δεν μιλάνε για πιστόλια...

Οι μισοί Ελληνες τσακώνονται με τους άλλους μισούς για το εάν η Κορακάκη έχει άδεια οπλοφορίας ή ορθώς οι υπάλληλοι του «Φιουμιτισίνο» έστειλαν τα... μαραφέτια της στο αστυνομικό τμήμα και μέχρι να λυθεί η παρεξήγηση έχασε την πτήση προς την Αθήνα!

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά απορώ πώς δεν άρχισαν ήδη να τσακώνονται οι μισοί Θεσσαλονικιοί με τους άλλους μισούς επειδή η Αννα είναι δηλωμένη ΠΑΟΚτσού και κανονικά οι οπαδοί του Αρη θα έπρεπε να μποϊκοτάρουν την τηλεοπτική μετάδοση, όπως το έκαναν οι αντίπαλοί τους με το γάλα «Αγνό» όταν το διαφήμιζε ο Γκάλης!

ΥΓ.1: Σε αυτόν τον κόσμο που την τριγυρίζει και σε αυτό το αρρωστημένο περιβάλλον της πώρωσης και της πόλωσης, καλείται να επιζήσει η Κορακάκη, η οποία είναι μόλις είκοσι χρόνων και (ο Θεός να την έχει καλά) βλέπει διάπλατο τον ορίζοντα μπροστά της...

ΥΓ.2: Η Αννα δεν είναι το κοριτσάκι με τα σπίρτα για να την οικτίρουμε και να της πετάμε ψίχουλα για ελεημοσύνη. Είναι μια δις Ολυμπιονίκης που κατ' εξαίρεσιν, όπως συμβαίνει με τους αθλητές και τους λοιπούς άξιους πρεσβευτές μας, έγινε η όμορφη εικόνα της άσχημης Ελλάδας στο Ρίο...

ΥΓ.3: Θεωρώ λανθασμένη την πρόωρη αποχώρησή της από το Ρίο. Δεν με νοιάζει εάν είχε κανονίσει διακοπές στο Μετς (της Γαλλίας), στη Μαγιόρκα, στο Πουκέ, στη Μύκονο ή στη Γαύδο. Επρεπε να μείνει έως το τέλος για να σηκώσει την ελληνική σημαία στην τελετή λήξης. Αυτό...

Πηγή: Goal

Άλλα Σπόρ SPORTS