Υπέρ του συλλαλητηρίου για την Μακεδονία αποφάνθηκε η χρυσή ολυμπιονίκης πιστόλι 25 μέτρων με καταγωγή από την Δράμα Άννα Κορακάκη, που σχολίασε χαρακτηριστικά ότι η συγκέντρωση την «λύγισε».

Παράλληλα, μέσα από τον λογαριασμό που διατηρεί στο Instagram και μπροστά από το Άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Θεσσαλονίκη, τόνισε πως δεν πρέπει να της αποδοθούν ακραίοι χαρακτηρισμοί για την θέση της περί εθνικής αξιοπρέπειας.

Αναλυτικά όσα σχολίασε η Άννα Κορακάκη:

«Με γνωρίζετε ως αθλήτρια. Αθλήτρια που εκπροσωπώ με όλες μου τις δυνάμεις και με περίσσια υπερηφάνεια τη χώρα μας στο εξωτερικό. Όμως πριν, ταυτόχρονα και μετά από αυτή την ιδιότητα, δεν παύω να είμαι μέρος των ενεργών πολιτών μίας άξιας χώρας. Εχθές δεν κατάφερα να παραβρεθώ στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Το ανάρπαστο όμως που συνέβη εκεί, με "λύγισε". Η συγκέντρωση χιλιάδων πολιτών, ειρηνικά, αποφασιστικά, περήφανα.

Σε αυτό το σημείο, πριν κάποιοι επιχειρήσουν -άστοχα- να προσδώσουν χαρακτηρισμούς και φτιάξουν ακραίες εικασίες για τα πιστεύω μου, έχω να πω, πως τουλάχιστον, θα πέσουν έξω. Έχουμε μία ιστορία, γενικότερα σαν έθνος, την οποία, αν δεν είμαστε άξιοι να συνεχίσουμε το ίδιο λαμπρά όσο οι παλαιότεροι, οφείλουμε -τουλάχιστον- να τη διατηρήσουμε και να τη διαφυλάξουμε. Έχουμε αξιοπρέπεια, που πρέπει να μείνει αλώβητη. Λιμάνια, αεροδρόμια, γη, πωλούνται. Αξίες ΟΧΙ». 

Με γνωρίζετε ως αθλήτρια. Αθλήτρια που εκπροσωπώ με όλες μου τις δυνάμεις και με περίσσια υπερηφάνεια τη χώρα μας στο εξωτερικό. Όμως πριν, ταυτόχρονα και μετά από αυτή την ιδιότητα, δεν παύω να είμαι μέρος των ενεργών πολιτών μίας άξιας χώρας. Εχθές δεν κατάφερα να παραβρεθώ στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Το ανάρπαστο όμως που συνέβη εκεί, με "λύγισε". Η συγκέντρωση χιλιάδων πολιτών, ειρηνικά, αποφασιστικά, περήφανα. Σε αυτό το σημείο, πριν κάποιοι επιχειρήσουν -άστοχα- να προσδώσουν χαρακτηρισμούς και φτιάξουν ακραίες εικασίες για τα πιστεύω μου, έχω να πω, πως τουλάχιστον, θα πέσουν έξω. Έχουμε μία ιστορία, γενικότερα σαν έθνος, την οποία, αν δεν είμαστε άξιοι να συνεχίσουμε το ίδιο λαμπρά όσο οι παλαιότεροι, οφείλουμε -τουλάχιστον- να τη διατηρήσουμε και να τη διαφυλάξουμε. Έχουμε αξιοπρέπεια, που πρέπει να μείνει αλώβητη. Λιμάνια, αεροδρόμια, γη, πωλούνται. Αξίες ΟΧΙ.

Άννα Κορακάκη