Έναν αιώνα μπροστά από τον ανταγωνισμό: ο Λιούις Χάμιλτον με εξαιρετική διαχείριση ελαστικών και μυθική οδήγηση πήρε ακόμα μία νίκη, αγκαλιάζοντας τον 7ο τίτλο του. Δεύτερος ο... πεισματάρης Φερστάπεν, συμπλήρωσε το βάρθο ο Μπότας.

Εντάξει, το ξέρουμε, ναι: έχει καταντήσει βαρετό- πιο βαρετό, ενδεχομένως, κι από το να διαβάζεις με θρησκευτική ευλάβεια στα κορεάτικα τα πλήρη συστατικά της χλωρίνης από μια συσκευασία που δεν ξέρεις καν πώς έφτασε στα χέρια σου. Ναι, η κυριαρχία της Μερσέντες και του Λιούις Χάμιλτον έχει αυξήσει σύμφωνα με επίσημες μελέτες κατά 16.7% τα παγκόσμια χασμουρητά, μιας και στην πλειονότητα των grand prix ξέρεις εδώ και μια 7ετία τον (μόνιμο) νικητή.

Ωστόσο, η άποψη ότι ο καθένας θα μπορούσε να κάνει αυτά που κάνει ο Βρετανός, είναι πέρα για πέρα λανθασμένη. Και ο σημερινός αγώνας στη Βαρκελώνη αποτελεί ακόμα μία απόδειξη: ο παγκόσμιος πρωταθλητής και poleman έφυγε πολύ καλά στην εκκίνηση, έκανε τρομερή διαχείριση των ελαστικών του (έχοντας φοβηθεί από τα πρόσφατα... τερτίπια της Pirelli στα δύο προηγούμενα grand prix) και μετά τον 11ο γύρο πάτησε τέρμα το γκάζι, παίρνοντας με μαεστρικό τρόπο την 88η νίκη της καριέρας του και πλησιάζοντας ακόμα πιο πολύ στον 7ο προσωπικό του τίτλο.

ΠΗΓΗ: sdna.gr

Formula 1