Ήταν, εκ προοιμίου, ένας αγώνας που προσφερόταν για… χασμουρητά. Δεδομένου του γεγονότος πως τα πάντα, πλην της 3ης θέσης στους κατασκευαστές, είχαν κριθεί και οι οδηγοί βαριόντουσαν ελαφρώς, δεν περιμέναμε το grand prix του Άμπου Ντάμπι να μας αλλάξει τη μηχανοκίνητη ζωή. 

Και δε μας την άλλαξε: ο poleman Φερστάπεν έφυγε από νωρίς μπροστά, δεν τον ενόχλησε καμία από τις δύο Μερσέντες και έφτασε πανεύκολα στη 10η νίκη της καριέρας του- ένας πραγματικός άθλος, αν σκεφτούμε πως τις έχει πετύχει όλες μέσα στην «καρδιά» της πρωτοφανούς κυριαρχίας της Μερσέντες. 

Μπότας και Χάμιλτον συμπλήρωσαν το βάθρο, σ’ έναν αγώνα που τα Μαύρα Βέλη δεν «σκίστηκαν» ακριβώς και για τη νίκη.

Άλμπον, ο υπέροχος φέτος Νόρις, Σάινθ (στον τελευταίο του αγώνα με ΜακΛάρεν πριν πάει στη Φεράρι βοήθησε τα μέγιστα να πάρουν οι Άγγλοι την 3η θέση στους κατασκευαστές), Ρικιάρντο (επίσης τελευταίος αγώνας με τη νυν ομάδα του, πριν μετακομίσει στην ΜακΛάρεν), Γκασλί, Οκόν και Στρολ συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα. 

Απ’ αυτήν, εννοείται, απουσίαζαν οι δύο Φεράρι, με τον Σεμπάστιαν Φέτελ ν’ αποχαιρετά την ιταλική ομάδα μετά από μια άγονη εξαετία και πηγαίνει στην Άστον Μάρτιν ελπίζοντας σ’ ένα καλύτερο μέλλον από το τραγικό για την Κόκκινη 2020. 

Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η «ελλιπής», λόγω κορωνοϊού, σεζόν. Σε διοργανωτικό επίπεδο, και με την πανδημία να μαίνεται, η Φόρμουλα 1 παίρνει άριστα.

Από άποψη θεάματος, όμως, μ’ εξαίρεση 2-3 grand prix, έμεινε μετεξεταστέα. 

Στο μόνο μάθημα που πήρε άριστα 10 είναι το «Εισαγωγή στον Μορφέα»…

ΠΗΓΗ: sdna