"Μέσα μου υπήρχε ένας αναβρασμός!"

Μιλώντας στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", αναφέρθηκε:

…στο περιστατικό με τη Γουίλιαμς:
«Δεν περίμενα να είναι τόσο επιθετική. Με το που πήρα την απόφαση και άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου περίμενα ότι θα υπάρξει κάποια διαφωνία και σκεφτόμουν ότι θα πρέπει να της μιλήσω και να της εξηγήσω την απόφασή μου. Ότι θα έφτανε όμως σε αυτό το σημείο δεν το περίμενα. Δεν θα είχε κανένα νόημα να της απαντήσω κάτι. Καταρχάς το μόνο που μπορούσα να κάνω, και το έκανα, ήταν να της δώσω μία προειδοποίηση. Από εκεί και πέρα οι διαιτητές δεν μπορούν να έρθουν σε αντιπαράθεση με τους παίκτες».

…στο πώς ένιωθε εκείνη τη στιγμή:
«Μέσα μου υπήρχε ένας αναβρασμός, και θεωρώ ότι είναι απολύτως φυσιολογικό από τη στιγμή που κάποιος σου επιτίθεται φραστικά. Ωστόσο έχουμε εκπαιδευτεί να είμαστε ψύχραιμοι και ό, τι και να συμβαίνει μέσα μας να μην το δείχνουμε. Τώρα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, επειδή ήξερα ότι η απόφαση που είχα πάρει ήταν σωστή, δεν είχα να ανησυχήσω για τίποτε. Για το μοναδικό πράγμα που είχα να ανησυχήσω ήταν η Σερένα. Πίστευα ότι αρχικά θα μπορούσα να της εξηγήσω και θα καταλάβαινε, αλλά δυστυχώς δεν έγινε κάτι τέτοιο, οπότε απλά την άφησα να μιλάει».

…στην καριέρα της:
«Αρχικά έκανα ρυθμική γυμναστική. Όταν πήγα γυμνάσιο σταμάτησα γιατί ήταν πολλές ώρες και δεν προλάβαινα με τα μαθήματα. Οι γονείς μου τότε, για να μη σταματήσω τον αθλητισμό, με έγραψαν στον όμιλο τένις της Χαλκίδας. Ξεκίνησα λοιπόν να παίζω τένις σε διάφορα τουρνουά στην Ελλάδα. Τον Μάρτιο του 1997 ο όμιλος της Χαλκίδας διοργάνωσε ένα διεθνές πρωτάθλημα και μας ζήτησαν να πάρουμε μέρος ως επόπτες γραμμών. Τότε ήμουν 16 ετών. Μου άρεσε να είμαι στο γήπεδο κάνοντας κάτι διαφορετικό εκτός από το να παίζω. Εκεί είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κάποιους διαιτητές οι οποίοι μου μίλησαν για τα ταξίδια που περιλαμβάνονται στη δουλειά. Όπως ήταν φυσικό, ενθουσιάστηκα. Μου πρότειναν λοιπόν να κάνω αίτηση για να κάνω κάποια σεμινάρια διαιτησίας που γίνονται σε κάθε χώρα. Έκανα τις αιτήσεις και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους».

…στα πρώτα βήματά της στο χώρο της διαιτησίας:
«Θυμάμαι ακόμα το πρώτο ματς που διαιτήτευσα. Ήταν στην Πετρούπολη. Ήταν τουρνουά γυναικών με χώμα. Είχα τόσο άγχος που νόμιζα ότι θα λιποθυμήσω. Τα ήξερα όλα στη θεωρία αλλά στην πράξη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όσο για τον πρώτο αγώνα σε διεθνές επίπεδο που διαιτήτευσα, αυτός ήταν στην Αυστραλία. Εκεί ήμουν πολύ ήρεμη. Είχα πάρει τον αέρα».