Εντάξει, μπορεί να πρόκειται για μια ταινία, αλλά είναι σίγουρα ενδεικτικό πώς αντιμετώπιζαν το ποδόσφαιρο και τη μάχη των δύο "αιωνίων" οι Έλληνες φίλαθλοι πριν από πολλά χρόνια.
Ο αξεπέραστος Θανάσης Βέγγος φανατικός ποδοσφαιρόφιλος και Παναθηναϊκός ερωτεύεται την κόρη επίσης κάποιου φανατικού ποδοσφαιρόφιλου αντίπαλης, όμως, ομάδας. Του Ολυμπιακού...
Οι δύο τους συναντιoύνται τυχαία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλέξανδρας για το ντέρμπι των "αιωνίων". Ενώ στην αρχή απολαμβάνουν μαζί και αγαπημένοι τον αγώνα στη συνέχεια -μόλις διαπιστώσουν τι ομάδα είναι ο καθένας- πιάνονται στα χέρια!
Ναι, και πριν από 40 χρόνια υπήρχε αντιπαλότητα στο γήπεδο, αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί να έπεφτε και καμιά ...καρπαζιά στις εξέδρες, αλλά οι υπόλοιποι φίλαθλοι κοιτούσαν πώς θα χωρίσουν τους θερμόαιμους. Και μετά έφευγαν όλοι μαζί από το γήπεδο αγκαλιασμένοι.
Υπάρχει, ρε παιδιά, ποτέ περίπτωση να επιστρέψουμε σε αυτές τις αγνές εποχές; Ξέρουμε ότι θα απαντήσετε αρνητικά. Και δεν θα έχετε άδικο, τη στιγμή που η ελληνική κοινωνία "βράζει" και επικρατεί η πολιτική του αίματος. Το διαπιστώσαμε και χθες με το διπλό φονικό στο Νέο Ηράκλειο.
Όμως, είναι στο χέρι μας να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Να βοηθήσουμε όλοι για να έρθουν καλύτερες και πιο αισιόδοξες μέρες. Να ελπίζουμε ότι μπορούμε ενωμένοι να αλλάξουμε το σήμερα. Και να επιστρέψουμε στην εποχή της αγάπης και της ομόνοιας. Στην εποχή του Θανάση Βέγγου. Γιατί και τότε υπήρχαν δυσκολίες και κακουχίες, αλλά ο κόσμος ήταν μονιασμένος. Και έτσι ξεπερνούσε τα προβλήματα.
Θυμηθείτε την αγαπημένη σκηνή με τον μοναδικό ηθοποιό από την ταινία του 1963, "Ο Τρελάρας". Γήπεδο; "Απόστολος Νικολαϊδης". Αγώνας; "Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός". Όπως σήμερα, δηλαδή, αλλά πριν από 40 χρόνια....