Αρχισε να συμβαίνει από το 2004, όταν όλο και πιο συχνά άκουγα το “σας ζηλεύω εσάς τους αθλητικούς δημοσιογράφους” από συναδέλφους μου που λειτουργούν σε άλλα πεδία της δημοσιογραφίας. Τον καιρό εκείνο όμως δεν την εισέπραττες τη ζήλια όσο έντονα την εισπράξαμε το καλοκαίρι του ’10, το καλοκαίρι του ’12, όσο την νιώθουμε ήδη από το βράδυ της Τρίτης, που η Εθνική ομάδα εξασφάλισε την συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας.

Οχι, η “ζήλια” δεν γεννιέται από τη σκέψη ότι “εσύ θα πας Βραζιλία”, διότι όχι, δεν πρόκειται να πάμε όλοι, θα είναι ελάχιστοι αυτοί που θα ταξιδέψουν, αφού πρόκειται για ένα πολύ ακριβό ταξίδι σε μια εποχή που τα media δυσκολεύονται πολύ να καλύψουν το κόστος τόσο ακριβών δημοσιογραφικών παραγωγών. Στην πραγματικότητα πίσω από αυτή τη “ζήλια” κρύβεται σε μια μεγάλη αλήθεια της ελληνικής δημοσιογραφίας: οι αθλητικοί είμαστε οι μόνοι δημοσιογράφοι που διαχειριζόμαστε συχνά πυκνά εθνικές επιτυχίες.

Διάβασε περισσότερα στο: Πόσο άγνωστη μας είναι η διαχείριση μιας εθνικής επιτυχίας | gazzetta.gr 

Μουντιάλ 2014 Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS