Χρειάζεται κυρίως μυαλό

Οι Τουρέ and company είναι μια σπουδαία ομάδα που όμως σε όλες τις διοργανώσεις τελικών Μουντιάλ έχει κάνει λάθος το κρίσιμο ματς. Κι οι τρεις είναι πάντως πολύ δυνατοί.

Οι Γιαπωνέζοι δεν τρέχουν πια σαν τους χαζούς κι έχουν αποκτήσει και τακτική παιδεία, αφού έχουν τον Τζακερόνι στον πάγκο. Δεν είναι άπειρη ομάδα, αφού είναι διαρκώς στα τελικά. Από την άλλη δεν είχαν καταφέρει να διακριθούν όταν διοργάνωσαν το Μουντιάλ το 2002, γιατί να τα καταφέρουν τώρα; Οι Ιβοριανοί έχουν αρκετούς γνωστούς παίκτες, (με κορυφαίο το δικό μας παλιόφιλο Γιάγια Τουρέ και φυσικά τον Ντρογκμπά), έχουν ένα πρωτάρη προπονητή (τον Γάλλο Λαμουσί) και μεγάλα σχέδια. Οι Κολομβιανοί του Φαλκάο με τα πάνω τους και τα κάτω τους παίζουν με την Εθνική μας στην πρεμιέρα και τα φαβορί στις πρεμιέρες έχουν πάντα ζητήματα. Η κλήρωση της Εθνικής δεν είναι τόσο κακή και το πρόγραμμα μοιάζει καλούτσικο. Και το ότι η ομάδα θα παίξει και τα τρία ματς σε σχεδόν ίδιες κλιματολογικές συνθήκες, ήταν το καλύτερο νέο.

Προετοιμασία
Δεν χωρά αμφιβολία ότι τώρα αυτό που θα πρέπει να ενδιαφέρει τους αρμόδιους για τις τύχες της (και δεν εννοώ μόνο τον Φερνάντο Σάντος, αλλά και όποιον άλλο έχει την εποπτεία της) θα πρεπε να είναι η σωστή της προετοιμασία. Οι συνθήκες στο Μουντιάλ της Βραζιλίας θα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που γνωρίζουμε ότι επικρατούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Είναι εύκολο να πει κάποιος ότι όποια ομάδα δεν προετοιμαστεί σωστά, θα γεμίσει θλάσεις κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που ναι μεν αφορά όλους, πλην όμως τους δικούς μας, σε αυτό τον όμιλο τους αφορά λίγο περισσότερο. Η Εθνική μας δεν είναι μια ομάδα που ποντάρει, στη δύναμη, στα πνεμόνια, στη διάθεση, στην οργάνωση. Διάθεση θα υπάρχει. Για τα υπόλοιπα χρειάζεται δουλειά και μυαλό. Θυμίζω ότι στα τελικά του Euro της Πολωνίας ο Σάντος έκοψε τον Τζιόλη και μετά τον έψαχνε!

Τρικ
Το καλό για τον Πορτογάλο είναι ότι μπορεί να κάνει τα τρικ του, π.χ. να γεμίσει τις δεύτερες γραμμές με παίκτες και ν' αφήσει την μπάλα σε αντιπάλους που μπορεί να τσιμπήσουν το τυράκι και να ανοιχτούν. Αλλά αν η ομάδα περπατάει, τα τρικ θα πάνε χαμένα και δεν θα καταφέρει τίποτα. Ο όμιλος απαιτεί καμικάζι, κι όχι μόνο γιατί το ματς-κλειδί είναι με τους Γιαπωνέζους.

Κατάσταση
Φυσικά ένα τεράστιο θέμα είναι και σε τι κατάσταση θα φτάσουν εκεί οι παίκτες. Αυτή τη φορά νομίζω ότι η ομάδα θα αποτελείται κυρίως από ποδοσφαιριστές που μέσα στη σεζόν θα έχουν παίξει πολύ: αυτό προβλέπω για τους παίκτες του Ολυμπιακού, αλλά και του ΠΑΟΚ. Παίκτες όπως ο Τζιόλης, ο Κατσουράνης, ο Σαλπιγγίδης, από τα παιγνίδια του ΠΑΟΚ φέτος λείπουν μόνο όταν είναι τραυματίες. Στον Ολυμπιακό το ροτέισον είναι μεγαλύτερο, αλλά Χολέμπας, Μανωλάς, Σιόβας, Μήτρογλου, Μανιάτης θα φτάσουν τον Ιούνιο φορτωμένοι παιγνίδια. Παίζουν λιγότερο όσοι αγωνίζονται στο εξωτερικό: μέχρι τώρα ο Καρνέζης, ο Τοροσίδης κι ο Χριστοδουλόπουλος στις ομάδες τους λογίζονται ως αναπληρωματικοί, ενώ ανάσες θα πάρουν και ο Παπασταθόπουλος (όταν γυρίσει ο Χούμελς) και ο Σαμάρας, που στη Σέλτικ δεν τον επιβαρύνουν. Το να τους φέρει κάποιος όλους αυτούς στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες ενός παράξενου τουρνουά στις οποίες δεν είναι συνηθισμένοι, θέλει μαστοριά και ικανότητες: η Εθνική μας χρειάζεται την καλύτερη δυνατή επιστημονική υποστήριξη. Δηλαδή ειδικούς για να δουλέψουν σοβαρά την προετοιμασία της. Μαθαίνω ότι ο Σάντος θέλει να πάει την ομάδα στις ΗΠΑ για το δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας της, ώστε να συνηθίσουν όλοι τις συνθήκες του δυτικού ημισφαιρίου. Δεν είναι κακή ιδέα: όσο πιο γρήγορα φύγουν, τόσο το καλύτερο! Θα καθαρίσει και το μυαλό τους και θα συγκεντρωθούν στη δουλειά.

Πολεμιστές
Και κάτι τελευταίο. Νομίζω ότι η κλήρωση ψαλιδίζει τα όνειρα των μεσοεπιθετικών που θα ήθελαν να πάνε στη Βραζιλία, ενώ αυξάνονται οι πιθανότητες των αμυντικών που ψάχνουν θέση στους 23. Ο όμιλος δεν είναι για φρου φρου κι αρώματα και δεν υπάρχουν ομάδες που θεωρούνται του χεριού μας. Χρειάζονται πολεμιστές κι όχι πριμαντόνες...