Αν ο Τζόρβας έπαιζε σε κάθε παιχνίδι όπως το έπραξε στην Τούμπα, τότε δεν θα συζητούσαμε σήμερα για το ποιος είναι ο κορυφαίος πορτιέρο του πλανήτη και δεν θα συγκρίναμε τον Κασίγιας με τον Τσεχ ή τον Νόιερ με τον Μπουφόν, γιατί απλά θα διαθέταμε ως Ελλάδα τον... καλύτερο τερματοφύλακα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου!
Ελα όμως που τα στοιχεία που διαχωρίζουν τους πραγματικά σπουδαίους τερματοφύλακες από τους απλά καλούς συναδέλφους τους είναι η διάρκεια και η σταθερότητα. Και ο Τζόρβας δυστυχώς δεν διαθέτει ούτε το ένα ούτε το άλλο...
Ο πρώην βασικός υπερασπιστής της εστίας της εθνικής μας έχει φτάσει αισίως τα 31 του χρόνια και ο μοναδικός λόγος που δεν κατάφερε ποτέ να σταθεροποιηθεί σε υψηλό επίπεδο είναι οι τρομακτικές διακυμάνσεις στην απόδοσή του, όχι μόνο από παιχνίδι σε παιχνίδι, αλλά ακόμη και κατά τη διάρκεια των 90 λεπτών του ίδιου αγώνα.
Ο Τζόρβας μέχρι χθες συμπεριλαμβανόταν στους πιο μέτριους σε απόδοση τερματοφύλακες της φετινής Super League. Μπορώ με μια πρόχειρη σκέψη να απαριθμήσω τουλάχιστον μισή ντουζίνα πολύ καλύτερους ή απλά καλύτερους.
Κι όμως. Χθες το μεσημέρι θύμιζε κράμα... Ντασάεφ και Μπανκς (για να θυμηθούμε το περίφημο... κράμα Ρότσα - Ζάετς που είχε χρησιμοποιηθεί για να αποθεωθεί η απόκτηση ενός απίθανου Τζέισον Πόλακ από τον Παναθηναϊκό), αλλά δυστυχώς δεν είναι αυτός ο Τζόρβας που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε εδώ και χρόνια εντός και εκτός ελληνικών γηπέδων. Και δεν είναι φυσικά ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος τερματοφύλακας που... σεληνιάζεται σε ένα παιχνίδι και πιάνει τα άπιαστα.
Μακάρι η χθεσινή του εμφάνιση στην Τούμπα να αποτελεί μήνυμα μιας πρωτοφανούς αναγέννησης ενός ποδοσφαιριστή που προσωπικά θεωρούσα... καμένο χαρτί για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μακάρι να βρούμε από το πουθενά έναν ακόμη υποψήφιο φύλακα-άγγελο της «γαλανόλευκης» εστίας εν όψει Βραζιλίας...
Ο «ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ» ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΣ
Θα επαναλάβω τη λέξη «μακάρι» για μια πιθανή εκτόξευση του Τζόρβα μέχρι το τέλος της σεζόν, καθώς ο πρώτος που θα τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση θα είναι ο Φερνάντο Σάντος. Ο Πορτογάλος θα πρέπει να έχει καταναλώσει αρκετά κουτάκια... Depon, βλέποντας τον βασικό του τερματοφύλακα στην Εθνική (τον Καρνέζη) να «σκουριάζει» στον πάγκο της Γρανάδα και να αγωνίζεται χθες για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι με τη νέα του ομάδα και τον μοναδικό υποψήφιο αντίζηλό του (τον Καπίνο) να μαθαίνει ακόμη τη σημασία της λέξης «υπευθυνότητα» για έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Μια τρίτη επιλογή δεν θα χάλαγε καθόλου τον ομοσπονδιακό τεχνικό.
ΧΟΥΟΥΜΠ ΣΤΕΦΕΝΣ
Σόρι κόουτς, αλλά όταν η ομάδα σου δεν μπορεί να κερδίσει μια από τις χειρότερες ομάδες της φετινής Super League, παίζοντας μάλιστα με παίκτη περισσότερο για πενήντα λεπτά, ο τελευταίος που πρέπει να σου φταίει είναι ο διαιτητής...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Είναι εξαιρετικά σημαντικό για έναν νέο προπονητή να επαναφέρει γρήγορα την ομάδα του στον ίσιο δρόμο μετά από κακές εμφανίσεις όπως αυτή του Παναθηναϊκού στη Ριζούπολη. Αλλο ένα θετικό πρόσημο για τον ελπιδοφόρο Γιάννη Αναστασίου.
ΛΟΡΙ ΣΑΝΤΣΕΖ
Θα την παραδεχτώ την αμαρτία μου. Δεν έβλεπα να... μακροημερεύει στα μέρη μας, αλλά με το άστρο που έχει τον βλέπω κοντά μας για πολλούς μήνες ακόμη. Δύο ισοπαλίες με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ χωρίς να παίξεις μπάλα, δεν είναι και λίγο.
Πηγή: Goal