Ζήτημα πίστης

Το τι θα κάνει ο ΠΑΟΚ στην Τρίπολη κόντρα στον δυνατό Αστέρα είναι το πιο ενδιαφέρον ερωτηματικό που υπάρχει σε αυτή την αγωνιστική.

Ο ΠΑΟΚ που έχασε από τον Πανιώνιο και τον Πλατανιά και που σώθηκε από ήττες στο Περιστέρι και στο Ηράκλειο στο ματς με τον ΟΦΗ, δεν έχασε ούτε από τη Σάλκε, ούτε από τη Μέταλιστ και έσωσε την παρτίδα ακόμα και με την Αλκμααρ, μολονότι πέρασε για 80 λεπτά μια θύελλα. Απίστευτο, αλλά όχι ανεξήγητο.

Προσοχή
Μια πρώτη προφανής εξήγηση είναι ότι πρόκειται για ματς, τα οποία οι παίκτες του Στέφενς (και ίσως και ο ίδιος ο Ολλανδός) αντιμετωπίζουν με διαφορετική προσοχή και συγκέντρωση. Σίγουρα δίνεις πολλά παραπάνω στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, όμως ο ΠΑΟΚ αυτό το παραπάνω δεν το έδειξε μόνο κόντρα σε αντιπάλους πολύ δυνατούς (όταν και ήταν κατά κάποιο τρόπο υποχρεωμένος να το κάνει από τη δυσκολία της αποστολής), αλλά και σε ματς με αντιπάλους τη Μακάμπι και τη Σαχτιόρ, που δεν είναι δα και θηρία. Και με αυτούς ο ΠΑΟΚ έκανε εμφανίσεις πολύ πειστικότερες. Από την άλλη, μακάρι (για τον ΠΑΟΚ...) η δύναμη του αντιπάλου να καθόριζε και τη δική του απόδοση: σε αυτή την περίπτωση θα είχε παίξει πολύ καλύτερα και με τον Ολυμπιακό, αλλά και με τον ΠΑΟ, που στην Τούμπα του είχε δείξει ότι δεν αστειεύεται.

Κίνητρα
Οι εμφανίσεις του ΠΑΟΚ δεν εξαρτιόνται μόνο από τα όποια κίνητρα των παικτών του και για αυτό έχουν και ενδιαφέρον. Περισσότερο μετράει κατά τη γνώμη μου η τακτική προσέγγιση αυτών των παιχνιδιών -που δεν είναι καθόλου μα καθόλου ίδια. Στα καλά εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια του ΠΑΟΚ η ομάδα είχε μια κοινή σκέψη: η στρατηγική ήταν σαφής, όλοι οι παίκτες την υπηρέτησαν, δεν υπήρχαν στο γήπεδο κάποιοι που έκαναν κάτι και κάποιοι που έκαναν κάτι άλλο. Ο τρόπος και ο σκοπός (κι αυτή είναι νομίζω η μαγική λέξη) ήταν κοινός. Αυτό ακριβώς είναι που λείπει στα εκτός έδρας ματς στην Ελλάδα.

Ρώτησα
Ρώτησα την περασμένη Κυριακή τον Γλύκο, μιλώντας μαζί του στην εκπομπή στη Nova τι ήθελε και τι ήταν προετοιμασμένος να κάνει ο ΠΑΟΚ στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ μού απάντησε ότι πρόθεση του ΠΑΟΚ είναι σε όλα τα ματς να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και να κάνει το παιχνίδι. Αυτή η πρόθεση, που είναι πρόθεση του Στέφενς, είναι κατανοητή και με γυμνό μάτι: την καταλαβαίνεις κι απλώς διαβάζοντας την ενδεκάδα. Οπως κατανοητό είναι και ότι αυτή η πρόθεση δεν είναι πάντα κατανοητή και σεβαστή από την ομάδα. Ειδικά με τον Παναθηναϊκό μου φαινόταν ότι η ομάδα του ΠΑΟΚ (τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος των παικτών της) ψαχνόταν για το τι ακριβώς πρέπει να κάνει.

Σχέδιο
Δεν είναι ούτε ζήτημα σχήματος, ούτε ζήτημα επιλογών: είναι πρώτα από όλα ζήτημα πίστης. Μια ομάδα ή πρέπει να συμμερίζεται το σχέδιο (και τη νοοτροπία) του προπονητή (όπως π.χ. συμβαίνει στην περίπτωση του ΠΑΟ, αλλά και του Ατρόμητου, ή του Πανθρακικού), ή πρέπει να έχει ένα προπονητή που να κατανοεί ποιο ποδόσφαιρο αρέσει στους παίκτες και να προσαρμόζει αναλόγως τα πλάνα του: έτσι κάνει ο Μίτσελ, ο Βεργέτης, ο Χάβος, ακόμα και ο Ματζουράκης που συχνά πυκνά βάζει νερό στο κρασί του για να παρουσιάσει μια ομάδα προσαρμοσμένη σε χούγια και προτεραιότητες των παικτών του. Στον ΠΑΟΚ για την ώρα δεν συμβαίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Στην Τούμπα η ομάδα παίζει επιθετικά με σκοπό να ευχαριστήσει το κοινό της και το κάνει φουριόζικα, αν και κάπως ανοργάνωτα. Εκτός έδρας οι ίδιοι παίκτες δεν πιστεύουν ότι ως ομάδα είναι τόσο έτοιμη ώστε να αναλάβουν την πρωτοβουλία του ματς. Θα τους διευκόλυνε περισσότερο να περιμένουν τον αντίπαλο όπως κάνουν στα ευρωπαϊκά ματς. Στα οποία, και λόγω των δυνατοτήτων των αντιπάλων, ο προπονητής τους σέβεται αυτή τους τη θέληση.

Πίστη
Στην Τρίπολη ο ΠΑΟΚ ψάχνει μια νίκη που θα διώξει τα σύννεφα. Αυτή η νίκη μπορεί να είναι χρήσιμη μόνο αν σταθεί αιτία για να προκύψει κάποια κοινή πίστη. Αυτή είναι το πρώτο συστατικό για να κάνεις μια καλή ομάδα.

Πηγή: sday.gr