Οι λόγοι είναι πολλοί, φανεροί και μη, ώστε να εξηγηθεί αυτή η προσπάθεια απαξίωσης της "γαλανόλευκης", που αν κρίνω από κάποια πρωτοσέλιδα και ρεπορτάζ φτάνει και στα όρια της ακραίας υπερβολής...

Η απογοητευτική (νέα) Εθνική Ελλάδας ομολογουμένως έχει κάνει το χειρότερο ξεκίνημα σε προκριματικά. Κάτι που δεν χωνεύεται μετά από μια "χρυσή" 10ετία που δημιούργησε την ψευδαίσθηση πως ξαφνικά γίναμε... ποδοσφαιρική ευρωπαϊκή υπερδύναμη. Το "κάντε υπομονή" έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει γενικά για τη χώρα αυτή, ενώ ο Ιταλός εκλέκτορας δεν διαθέτει τις μηντιακές φιλίες του Σάντος, αντίθετα παρουσιάζεται και αντιμετωπίζεται σαν ο... Ελληνας Μπάμπης Τακούνας!

Στην ομάδα υπάρχουν διεθνείς... ξενερωμένοι ή χωρίς... φλόγα! Είτε επειδή παραμένουν συναισθηματικά δεμένοι με τον "πατερούλη" Φερνάντο είτε γιατί δεν... καταλαβαίνουν ακόμη τον "Κλαύδιο" και δεν γουστάρουν τα νέα... "ήθη και έθιμα". Πάνω από 3-4 (ίσως λέω και πολλούς) πάντως να παίξουν και για χάρη του Κλαούντιο, δεν θα βρεις. Μετά είναι και οι ψυχρές ως κακές σχέσεις μεταξύ ορισμένων ποδοσφαιριστών που μεταφέρθηκαν στην Εθνική λόγω των συλλογικών διαφορών (η κυπελλική ρεβάνς ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού τελικά αποδείχθηκε καταστροφική για το κλίμα στη "γαλανόλευκη").

Η "στοχοποίηση" Ρανιέρι εκτός από τα δικά του κραχτά λάθη γιγαντώνεται φυσικά και λόγω της... βαθύτερης (κρυφής) επιθυμίας Σουπερλιγκάτων ΠΑΕ να αποτύχει η Εθνική Ελλάδας ώστε να φθαρεί ακόμη περισσότερο η "κόκκινη ΕΠΟ". Με... όχημα τη "διάλυση της επίσημης αγαπημένης Νο 2" μόλις 3 μήνες(!) μετά τη συμμετοχή της στο Μουντιάλ, έχει ξεσπάσει και ένας απίστευτος επικοινωνιακός πόλεμος με απώτερο σκοπό τον τερματισμό της διοίκησης Σαρρή. Το φοβερό είναι πως η Ομοσπονδία θα βάλλεται είτε διώξει τώρα είτε κρατήσει τον Ρανιέρι αλλά και ότι τον Σαρρή δεν θέλει πλέον ούτε ο Ολυμπιακός!!!

Οσον αφορά στον Ρανιέρι, έχοντας χρησιμοποιήσει συνολικά 19 παίκτες σε 3 ματς, με 5 διαφορετικους σχηματισμούς (4-2-3-1, 4-3-2-1, 3-5-2, 4-4-2 (ή 4-2-4,4-3-3), είναι εμφανές πως πειραματίζεται για να βρει το κατάλληλο υλικό που θα υποστηρίξει το δικό του ποδόσφαιρο (πιο επιθετικό, κατοχής, με αναπτυξη από τα άκρα). Μόνο που επειδή μιλάμε για επίσημα ματς και όχι φιλικά, το πιθανότερο είναι αν συνεχίσει έτσι να... "φύγει νύχτα". Αυτό που δεν καταλαβαίνω με τον "Κλαύδιο" είναι το γεγονός αν είναι του χαρακτήρα του να κάνει επιλογές συμβιβασμού ώστε να μην γκρινιάζουν οι μεγάλες ομάδες ή παρασύρεται τόσο πολύ από τον Ελληνα ατζέντη του (Καζιάνη)...

ΠΟΙΑ ΛΥΣΗ...

Η Εθνική της μεταβατικής εποχής είναι μία ομάδα μπερδεμένη, πελαγωμένη, χωρίς τσαγανό, χωρίς στεγανά, που τα συλλογικά -σε διάφορες... αποχρώσεις- ξαναμπήκαν στο εσωτερικό της. Το χειρότερο είναι πως γίνεται ξανά, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ μια ομάδα που σιγά σιγά δεν την αγαπάνε και δεν τη στηρίζουν, που μάλλον χωρίζει παρά ενώνει και που στην... πλάτη της παίζονται διαφορά παιχνίδια (εντός και εκτός ΕΠΟ). Για αυτόν τον λόγο προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος πως μπορεί να βρεθεί λύση. Μόνο εκ των... αποτελεσμάτων της κι αν η τύχη επιστρέψει, όπως επί Ρεχαγκελ και Σαντος...

ΠΕΡΙ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑΤΟΣ

Το προηγούμενο διήμερο μίλησα με κάποιους προπονητές και μάνατζερ για το... φαινόμενο της Εθνικής Ελλάδας. Για παράδειγμα ο Γιάννης Ματζουράκης στην ιδιωτική μας συζήτηση στάθηκε στο ότι ο Ρανιέρι δεν έπρεπε να προχωρήσει τόσο γρήγορα στην αλλαγή νοοτροπίας - dna από τη στιγμή που δεν ήξερε το υλικό του ή υπερεκτίμησε τις δυνατότητες κάποιων παικτών. «Δεν γκρεμίζεις ένα σπίτι και το αφήνεις ανοικτό από πάνω ενώ έρχονται βροχές και χιόνια...». Οσον αφορά τις επιλογές του με τη Β. Ιρλανδία, τόσο ο «κόουτς Ματζούρ» όσο και ο Γιώργος Δώνης συμφωνούσαν πως με τις απουσίες που υπήρχαν έπρεπε να ξεκινήσει με τον Φορτούνη (ο μοναδικός μέσος με διεισδυτικότητα, καλό κοντρόλ μπάλας και πάσα) κι ας μην έχει παιχνίδια στα πόδια του...

ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ

Ελληνας agent, με διασυνδέσεις καλές στο εξωτερικό, μου έλεγε πως το πρόβλημα με τον Ρανιέρι είναι πως στην ηλικία που βρίσκεται και με το βαρύ βιογραφικό που διαθέτει δεν πρόκειται να αλλάξει την αγωνιστική του φιλοσοφία και να την προσαρμόσει στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα-αναγκαιότητα. Οπως έκανε ο Οτο ή ο Σάντος με... 8 πίσω από την μπάλα και πολλή δουλειά στα στημένα. Αλλωστε δεν έχει κανένα οικονομικό πρόβλημα. Μόνο στην Ελβετία οι καταθέσεις του υπολογίζονται πάνω από 16 εκατ. €, ενώ από τη Μονακό πήρε αποζημίωση κοντά στα 5...

Πηγή: Goal

Εθνική ομάδα Ποδόσφαιρο SPORTS