Μια ανακοίνωση ζητούσε η ΕΠΟ από τη Σούπερ Λίγκα, υπογεγραμμένη από όλους, για να γίνει ορισμός διαιτητών. Τι να έλεγε; Τίποτα το φοβερό: ας έλεγε ότι όλοι αγαπάνε τους διαιτητές και δεν χρειάζεται να τους δέρνουν -ας ήταν δύο σειρές. Αλλά το θέμα δεν είναι τι θα έγραφε η ανακοίνωση: είναι ότι κανείς δεν δέχεται να υπογράψει τίποτα με τον συνεταίρο του.

 

 

Ήμουν παιδάκι και θυμάμαι τον Νίκο Καραγιαννίδη να λέει ότι αν καθίσουν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ γύρω από ένα τραπέζι, θα το φτιάξουν το ποδόσφαιρο. Τότε, τη δεκαετία του '80, αυτό ήταν σωστό. Τώρα το να καθίσουν όλοι γύρω από ένα τραπέζι είναι αδύνατο. Εκτός κι αν φτιάξουν ένα πρωτάθλημα που θα το κερδίζουν τέσσερις.

 

Βαθιά

Ο Τάκης Αγραφιώτης και ο Στράτος Σωπήλης, που παραιτήθηκαν με διαφορά μιας μέρας, είναι δυο χαμηλών τόνων άνθρωποι. Μπον βιβέρ και οι δύο, αγαπάνε το ποδόσφαιρο γιατί με αυτό διασκεδάζουν, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Αλλά πώς, διάβολε, να τη διοικήσουν τη Λίγκα, όταν οι ιδιοκτήτες των ομάδων σιχαίνονται πλέον βαθιά ο ένας τον άλλο; Τι να κάνουν δηλαδή; Και με πιο μπούσουλα να κινηθούν, ώστε να μη δημιουργούνται εντάσεις;

 

 

Όρεξη

Δεν τη βλέπω καλά τη Λίγκα πώς μπορούν να τη διοικήσουν και όσοι έχουν την όρεξη με αυτή να ασχοληθούν. Είναι δεδομένο ότι σύντομα θα έχουμε τεράστιους καβγάδες για πειθαρχικές ποινές, ειδικά αν βγει το πόρισμα Κορέα (που περιμένει όλο το αντιολυμπιακό μέτωπο) αλλά και αν προχωρήσει η ιστορία των καταγγελιών για την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Ζωγράφου. Καβγάδες θα έχουμε και ανάμεσα στην ΕΠΟ και στο υφυπουργείο Αθλητισμού, αν ο κ. Ανδριανός παρουσιάσει ένα νέο αθλητικό νόμο και οι εντάσεις αυτές πάλι στη λίγκα θα μεταφερθούν.

 

Εφαρμογή

Πολλοί νομίζουν ότι θα αρκούσε η εφαρμογή των κανονισμών της ΟΥΕΦΑ για να μπει μια τάξη: αμ, δεν είναι τόσο εύκολο. Ξέρετε ποια είναι π.χ. η μεγάλη διαφορά στην εφαρμογή του αθλητικού δικαίου μεταξύ της ΟΥΕΦΑ και της χώρας μας; Δεν αναφέρομαι στην ατιμωρησία, αλλά στην ουσία του πράγματος, δηλαδή στην ποινή και τον τρόπο που αυτή επιβάλλεται. Στην Ελλάδα έχουμε τον ΚΑΠ. Σε αυτόν υπάρχει συγκεκριμένη ποινή για κάθε αδίκημα. Θέλετε να πούμε ότι οι ποινές είναι μικρές ή ακόμα και αστείες; Να το δεχτώ. Ομως ποινές υπάρχουν. Μάλιστα ο ΚΑΠ είναι περιπτωσιολογικός, δηλαδή προβλέπει συγκεκριμένες ποινές για συγκεκριμένα αδικήματα.

 

ΟΥΕΦΑ

Ξέρετε τι συμβαίνει με την ΟΥΕΦΑ; Ακριβώς το αντίθετο! Υπάρχει ένας κώδικας με κάποιες γενικές διατάξεις που ορίζουν το είδος των ποινών: τέτοιες θεωρούνται το πρόστιμο, η επίπληξη, η τιμωρία της έδρας, η αποβολή από τις διοργανώσεις κτλ. Ομως πουθενά οι κώδικες της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας δεν αναφέρουν σε ποιες περιπτώσεις οι ποινές αυτές ισχύουν! Η πειθαρχική επιτροπή της ΟΥΕΦΑ εξετάζει κατά περίπτωση, συνεκτιμά τα προηγούμενα, κρίνει έπειτα από έρευνα και εννιά στις δέκα φορές τιμωρεί διαφορετικά τα ίδια ακριβώς παραπτώματα! Γιατί; Προφανώς διότι είναι ανεκτική απέναντι σε κάποιους και λιγότερο ανεκτική απέναντι σε κάποιους άλλους: τους πλουσιότερους ή τους φτωχότερους π.χ σπανίως τους πειράζει!

 

Νταραβέρι

Οι ποινές της ΟΥΕΦΑ δεν είναι ποτέ γρήγορες: όταν οι πειθαρχικές επιτροπές της συνεδριάσουν κι όταν οι έρευνες ολοκληρωθούν, βγαίνει μια ποινή για κάτι που έχει γίνει μήνες πριν! Σκεφτείτε αυτό το modus operandi που αφήνει τεράστιο περιθώριο για νταραβέρι να θεσμοθετηθεί στην Ελλάδα: θα καεί το πελεκούδι.

 

Καμία

Η Λίγκα έπρεπε να έχει βρει τον δικό της δρόμο δουλεύοντας χρόνια τώρα με επαγγελματικά στελέχη που και υπάρχουν και είναι πολύ ικανά. Ο Πατρίκ Κομνηνός, ο Μιχάλης Αναγνώστου, ο Γιάννης Οικονομάκης μπορούν άνετα να τρέξουν το πρωτάθλημα. Ο τρόπος διοίκησης που επιλέχτηκε όταν δημιουργήθηκε ο συνεταιρισμός οδήγησε στα σημερινά προβλήματα: όποιος θέλει να απαξιώσει το πρωτάθλημα με τη μη συναίνεσή του μπορεί να το οδηγήσει σε διάλυση. Η τωρινή αναβολή π.χ. κατέδειξε ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση συναίνεσης, και επειδή η Σούπερ Λίγκα είναι συνεταιρισμός και συνεταιρισμός χωρίς συναίνεση δεν υπάρχει, ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία Σουπερ Λίγκα.

 

Συμπάθεια

Τη Δευτέρα, λέει, θα κάνουν Δ.Σ. για να βγάλουν πρόεδρο: απορώ ποιος θα σηκώσει το βάρος να διοικήσει κάτι που μοιάζει με πεδίο μάχης. Οποιος μπει μπροστά έχει την αμέριστη συμπαράστασή μου. Τον θεωρώ ήρωα...

 

 

 

Ρημάδια τηλέφωνα

Λάδι στη φωτιά έριξε ο Δημήτρης Μελισσανίδης με τη χθεσινή του συνέντευξη Τύπου από την οποία προσωπικά κρατάω την παραδοχή του ότι τηλεφωνούσε και στον αρχιδιαιτητή Χριστόφορο Ζωγράφο και στον πρόεδρο της ΕΠΟ Γιώργο Σαρρή. Δεν το θεωρώ ομολογία ενοχής (ίσα-ίσα), αλλά το θεωρώ αποκάλυψη μιας συνηθισμένης διοικητικής πρακτικής που αποδεικνύει κάτι που χρόνια τώρα ισχυρίζομαι: στην Ελλάδα όλοι μιλάνε με όλους και οι ισχυρισμοί ότι υπάρχουν ιδιαίτεροι συνομιλητές λόγω σχέσεων κτλ. είναι της πλάκας. Δεν φταίει σίγουρα ούτε ο Μελισσανίδης ούτε κανείς άλλος αν ο Ζωγράφος κι ο Σαρρής σηκώνουν τα τηλέφωνα, αλλά στη συγκεκριμένη ιστορία αν τα τηλέφωνα δεν υπήρχαν δεν θα υπήρχε και θέμα. Κάποιος θα είχε δείρει τον Ζωγράφο και η Αστυνομία θα έκανε ότι τον ψάχνει, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις: ούτε καταγγελίες του Μαρινάκη θα υπήρχαν ούτε κλήσεις του Σιμιτζόγλου, ούτε καταθέσεις του Ζωγράφου για απειλές κτλ.

 

Υποθέτω ότι για το περιεχόμενο των συνομιλιών τους όλοι θα μιλήσουν με τον Σιμιτζόγλου, στον οποίο θα καταθέσει ο καθένας τις αλήθειες του. Θα ήταν καλό από αυτή την ιστορία να πάρουν όλοι το μάθημα ότι δεν πρέπει να μιλάνε στα τηλέφωνα, κυρίως γιατί αυτό αφήνει πολλά περιθώρια και για υποψίες αλλά και για συκοφαντίες, όμως αν οι παράγοντες δεν μιλάνε στα τηλέφωνα τι θα κάνουν; Πώς θα δείξουν τη μαγκιά τους; Φτιάχνοντας καλές ομάδες; Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι αυτό;

 

Τέλος, στην ιστορία υπάρχει κάτι που μου προκαλεί κατάπληξη: μα είναι δυνατόν να ασχολείσαι με διαιτητές και αρχιδιαιτητές στο πρωτάθλημα της Γ' και της Β' Εθνικής όπου η ΑΕΚ απέχει έτη φωτός από τους υπόλοιπους; Και να ζητείς να μη σε αδικήσουν με τον Αχαρναϊκό; Τι είναι ο Αχαρναϊκός; Η Ρεάλ Μαδρίτης;

 

 

Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν

Ενας από τους λίγους σοφούς του ελληνικού ποδοσφαίρου, άνθρωπος με κύρος που το 'χει υπηρετήσει, μου 'στειλε χθες το εξής μήνυμα: «Διάβασα τι έγραψες για τα κριτήρια που πρέπει να πληροί ο επόμενος ομοσπονδιακός. Θέλω να σου πω κάτι. Το 1917, όταν γινόταν η Οκτωβριανή Επανάσταση, στη Μόσχα υπήρχαν συνθήκες χάους. Κανείς δεν ήθελε να ηγηθεί. Σε μια από τις λαϊκές συνελεύσεις έγινε η ερώτηση ποιος θα μπει μπροστά. Ενας ξερακιανός που είχε μόλις επιστρέψει σπίτι από τη Φινλανδία σηκώθηκε και είπε "θα το κάνω εγώ": τον έλεγαν Λένιν. Ενας τέτοιος χρειάζεται». Προσυπογράφω...

Πηγή: sday.gr

ΚΕΔ ΕΠΟ Ποδόσφαιρο SPORTS