"Το αυτοδιοίκητο δεν αποτελεί προνόμιο"

Αναλυτικά η θέση της Ομοσπονδίας

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
άρθρο 15. Τροποποίηση του αρθ. 29 του ν.3479/2006
(«αυτοδιοίκητο»)

Με το άρθρο αυτό καταργείται η διάταξη που προέβλεπε το δικαίωμα της ΕΠΟ να ρυθμίζει αυτόνομα τα θέματα που την αφορούν, το περίφημο (!) «αυτοδιοίκητο»

Ειδικότερα: Όταν Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποβλήθηκε, με απόφαση της Επιτροπής Εκτάκτων Υποθέσεων της FIFA τον Ιούνιο 2006, από μέλος της ψηφίσθηκε η διάταξη της παραγράφου 12 του άρθρου 29 του Ν. 3479/2006, με την οποία επαναδιατυπώθηκε ρητά η αυτονομία και το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και εκεί προβλέφθηκε ότι «ειδικά για το άθλημα του ποδοσφαίρου όλα τα θέματα λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και των μελών της ρυθμίζονται αυτόνομα από την Ε.Π.Ο. και τα όργανά της, σύμφωνα με το Καταστατικό και τους Κανονισμούς της, καθώς και αυτούς που καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ακόμη και αν προβλέπονται διαφορετικές ρυθμίσεις στο ν.2725/1999, όπως ισχύει και στην εν γένει αθλητική νομοθεσία».

Με τον υπό ψήφιση νόμο προτείνεται η κατάργηση της διάταξης αυτής.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελληνική Βουλή είχε ψηφίσει και παλαιότερα νόμο και συγκεκριμένα τον Ν.2433/1996 (φεκα180Α΄) όπου ειδικότερα στο άρθρο 8 προβλέπεται, όπως και ο τίτλος που φέρει η «Εναρμόνιση του Καταστατικού της Ε.Π.Ο. με αυτό της FIFA».
ΡΗΤΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ – «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ ΕΠΟ»

-H Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο) είναι τριτοβάθμιο αθλητικό Σωματείο.

-Το περίφημο «αυτοδιοίκητο» της Ε.Π.Ο. δεν αποτελεί προνόμιο της Ομοσπονδίας. Δεν είναι παρά μόνο το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα αυτοδιοίκησης όλων των σωματείων και όλων των ενώσεων προσώπων που είναι Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (βλ. συνταγματικό -ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα- και σωματειακό δίκαιο).

-Δεν έχει σχέση με το «αυτοδιοίκητο» των Δήμων, των Περιφερειών κ.ο.κ, που αναφέρθηκε ο κ. Υφυπουργός, τα οποία είναι Ν.Π.Δ.Δ. που χρηματοδοτούνται κυρίως από το κράτος και που ασφαλώς η Πολιτεία έχει το δικαίωμα να ελέγχει την διαχείριση των κονδυλίων με τα οποία τα χρηματοδοτεί.

-Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα O αθλητισμός τελεί υπό την προστασία και την ανώτατη εποπτεία του Kράτους.

Tο Kράτος επιχορηγεί και ελέγχει τις ενώσεις των αθλητικών σωματείων κάθε είδους, όπως νόμος ορίζει. Nόμος ορίζει επίσης τη διάθεση των ενισχύσεων που παρέχονται κάθε φορά στις επιχορηγούμενες ενώσεις σύμφωνα με τον προορισμό τους.

H Ελληνική Πολιτεία επιχορηγούσε ανέκαθεν τις αθλητικές ομοσπονδίες σε ποσοστά μεγαλύτερα του 50% του ετήσιου προϋπολογισμού τους. Εκεί βέβαια εδράζεται το δικαίωμα τις πολιτείας να ασκεί την εποπτεία και να ελέγχει την διαχείριση των κονδυλίων με τα οποία τις χρηματοδοτεί. Ο νόμος 2725/1999 βασίζεται, ως προς τις ρυθμίσεις που προβλέπει, βασίζεται κυρίαρχα στο γεγονός των επιχορηγήσεων των αθλητικών Ομοσπονδιών. Έχει μάλιστα ιδιαίτερο κεφάλαιο για το θέμα αυτό.

Στο άρθρο 30 του ν.2527/1999 προβλέπεται (π.χ.) όταν αν μία Ομοσπονδία χρηματοδοτείται από τη ΓΓΑ ή από εποπτευόμενους από αυτή φορείς σε ποσοστό μικρότερο του πενήντα τοις εκατό (50%) των συνολικών εσόδων της δεν έχει υποχρέωση υποβολής προς έγκριση στον αρμόδιο για τον αθλητισμό Υπουργό του Κανονισμού που ψηφίζει το Δ.Σ. της ομοσπονδίας με τον οποίο ρυθμίζονται όλα τα θέματα οργάνωσης, διοίκησης και λειτουργίας αυτής και των ενώσεών της, καθώς και τα θέματα υπηρεσιακής κατάστασης του προσωπικού της.
Η ΕΠΟ, δεν λαμβάνει επιχορήγηση από την Γ.Γ.Α. και από την Ελληνική Πολιτεία γενικότερα, ούτε ένα Ευρώ, εδώ και αρκετά χρόνια! Αντίθετα η ίδια χρηματοδοτεί και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.

Τα χρήματα που δίδονται στην ΕΠΟ από την Ελληνική Πολιτεία προορίζονται για τα ερασιτεχνικά σωματεία του ποδοσφαίρου και αποδίδονται αμέσως. Για τα χρήματα αυτά η ΕΠΟ ελέγχεται βέβαια και αποδίδει ετήσιο απολογισμό στην Γ.Γ.Α. Στις 24-12-2014 μάλιστα ψηφίστηκε τροπολογία για να μπορεί να τα δίδει απευθείας η Γ.Γ.Α. στα Σωματεία αν η ΕΠΟ δεν διαθέτει φορολογική ενημερότητα (άσχετα βέβαια από το γεγονός ότι εμείς είχαμε)
Σε ότι αφορά στο ποδοσφαιρικό αυτοδιοίκητο είναι σαφές ότι εσωτερικά ζητήματα όπως λ.χ. η θέσπιση κανονισμών και η έκδοση αποφάσεων που διέπουν θέματα σχετικά με τη διοργάνωση πρωταθλημάτων και διεξαγωγή αγώνων, αλλά και ο πειθαρχικός έλεγχος και η έκδοση κανονισμών και αποφάσεων επ' αυτών ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στη δικαιοδοσία της αρμόδιας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας χωρίς να επιτρέπεται η εξωτερική παρέμβαση οποιουδήποτε τρίτου, ακόμη και της Πολιτείας. Στην αποκλειστική αρμοδιότητα της τελευταίας αντιθέτως ανήκουν η ψήφιση κανόνων προστασίας της δημοσίας τάξεως, πρόβλεψης και τιμωρίας ποινικών αδικημάτων καθώς και ο έλεγχος νομιμότητας της σύστασης και της λειτουργίας των ποδοσφαιρικών σωματείων, ο φορολογικός έλεγχος και ο έλεγχος συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από την κείμενη ασφαλιστική και εργατική νομοθεσία .

-Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία χρειάζεται την διάταξη που προβλέπει την αυτονομία της για τους ακόλουθους λόγους:

-Η ΕΠΟ ως Ομοσπονδία είναι μέλος της παγκόσμιας συνομοσπονδίας ποδοσφαίρου FIFA από το 1927 και έχει καταστατική υποχρέωση να έχει εναρμονισμένο το Καταστατικό της με αυτό της FIFA (βλ. Ν.2433/1996, ΦΕΚ180Α΄ και ειδικότερα στο άρθρο 8 που φέρει τον τίτλο «Εναρμόνιση του Καταστατικού της Ε.Π.Ο. με αυτό της FIFA»)

-Η ΕΠΟ δεσμεύεται από την ρήτρα ανεξαρτησίας σε επεμβάσεις τρίτων, μεταξύ των οποίων και το κράτος, στα εσωτερικά της (στην διοίκηση και λειτουργία του ποδοσφαίρου).

Αναλυτικά

Η ΕΠΟ ως Ομοσπονδία μέλος της FIFA από το έτος 1927 και της UEFA και, όπως είναι υποχρεωμένη, έχει εναρμονισμένο το Καταστατικό της με αυτό της FIFA, έχει συμπεριλάβει σε αυτό γενική καταστατική ρήτρα (άρθρο 2, παρ. 3Α α΄ ) ότι πρέπει να τελεί σε πλήρη συμμόρφωση με τους Κανονισμούς, τις οδηγίες και τις με τις αποφάσεις των οργάνων της FIFA και της UEFA.

Στο άρθρο 13 του Καταστατικού της FIFA όπου αναφέρονται οι υποχρεώσεις των μελών της (που είναι και η ΕΠΟ) προβλέπεται ότι:

1. Τα μέλη έχουν τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

α) να συμμορφώνονται πλήρως με το Καταστατικό, τους κανονισμούς, τις οδηγίες και αποφάσεις της FIFA πάντοτε, όπως επίσης και τις αποφάσεις του Διαιτητικού Αθλητικού Δικαστηρίου (ΔΑΔ, CAS) που λαμβάνονται για εφέσεις που υποβάλλονται βάσει του Άρθρου 66 παρ. 1 του Καταστατικού της FIFA.

β)….γ)……δ) να διασφαλίζουν ότι τα μέλη τους συμμορφώνονται με το Καταστατικό, τους κανονισμούς, τις οδηγίες και αποφάσεις των οργάνων της FIFA,ε)…..στ) να κυρώνουν καταστατικά που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του Πρότυπου Καταστατικού της FIFA, ζ) να συστήνουν μια επιτροπή διαιτησίας η οποία υπάγεται απευθείας στο Μέλος, η) να σέβονται τους Κανόνες Παιχνιδιού, θ) να χειρίζονται τις υποθέσεις τους ανεξάρτητα και να διασφαλίζουν ότι τα θέματα του δεν επηρεάζονται από οποιονδήποτε τρίτο, ι)να συμμορφώνονται πλήρως με όλα τα δικαιώματα που προκύπτουν από το παρόν Καταστατικό και λοιπούς Κανονισμούς.

στο άρθρο 14 προβλέπεται ο αποκλεισμός ενός μέλους, που παραβιάζει σε σοβαρό βαθμό τις υποχρεώσεις του και στο άρθρο 15 προβλέπεται η αποβολή ενός μέλους α) …..β) εάν παραβιάζει σοβαρά το Καταστατικό, τους Κανονισμούς ή τις αποφάσεις της FIFA

στο άρθρο 17 προβλέπεται η ανεξαρτησία των Μελών και των οργάνων τους, ειδικότερα προβλέπεται ότι: 1. κάθε μέλος θα διαχειρίζεται τις υποθέσεις του ανεξάρτητα και χωρίς καμία επιρροή από τρίτους. 2. Τα όργανα ενός μέλους θα είναι είτε αιρετά είτε διοριζόμενα από την Ομοσπονδία. Το καταστατικό ενός μέλους θα προβλέπει μία διαδικασία που διασφαλίζει την πλήρη ανεξαρτησία της εκλογής ή του διορισμού των οργάνων του. 3. Τα όργανα που δεν έχουν εκλεγεί ή διοριστεί σύμφωνα με την παράγραφο 2 ακόμη και σε προσωρινή βάση δεν θα αναγνωρίζονται από την FIFA. 4. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από όργανα που δεν έχουν εκλεγεί ή διοριστεί σύμφωνα με την παράγραφο 2, ακόμη και σε προσωρινή βάση δεν θα αναγνωρίζονται από την FIFA.

Αυτονομία σημαίνει ότι η Ε.Π.Ο. έχει την δυνατότητα να ρυθμίζει αυτόνομα οποιοδήποτε ζήτημα λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος του ποδοσφαίρου και είναι η μόνη αρμόδια, για την κατάρτιση με αποφάσεις των οργάνων της (Διοικητικό Συμβούλιο και Γενική Συνέλευση), όλων των κανονισμών που διέπουν το άθλημα του ποδοσφαίρου στη Χώρα μας. Οι Κανονισμοί αυτοί δεν μπορούν να υπάγονται στην έγκριση του αρμοδίου υπουργού, όπως προβλέπεται στον ν.2725/1999.

Στον νόμο αυτό πολλές διατάξεις που αφορούν, την διαιτησία του αθλήματος, τους προπονητές, την αναγνώριση αθλητικού σωματείου, τα πειθαρχικά όργανα και άλλες λιγότερο ουσιώδεις είναι αντίθετες από τις προβλέψεις του Καταστατικού και των Κανονισμών της ΕΠΟ. Αυτό σημαίνει ότι αν η ΕΠΟ δεν μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα, οι Κανονισμοί της δεν θα εγκρίνονται από την Γ.Γ.Α.

Η ανάγκη για την ύπαρξη της ειδικής διάταξης του άρθρου 12 του άρθρου 28 του Ν. 3479/2006, που προβλέπει ότι «ειδικά για το άθλημα του ποδοσφαίρου όλα τα θέματα λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και των μελών της ρυθμίζονται αυτόνομα από την Ε.Π.Ο. και τα όργανά της…» προέκυψε, διότι σε πλείστα άρθρα του νόμου υπήρχαν αντίθετες από τις προβλέψεις του Καταστατικού και των Κανονισμών της ΕΠΟ και δεν μπορούσε σε ένα -ένα από αυτά να μπει εξαίρεση για το ποδόσφαιρο.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι η ΕΠΟ και το ποδόσφαιρο λειτουργούν εκτός Συντάγματος και εκτός νόμων. Αυτό αποτελεί την αυτονόητη υποχρέωση κάθε Έλληνα πολίτη και κάθε νομικού προσώπου. Όλο το φάσμα των κανόνων δικαίου της Ελληνικής Πολιτείας, των ποινικών και αστικών νόμων, του εμπορικού και του φορολογικού δικαίου είναι σαφές και αυτονόητο ότι εφαρμόζεται τηρείται και δεσμεύει από την ΕΠΟ, τις Π.Α.Ε και τα Σωματεία και οποιονδήποτε ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Η ΕΠΟ, επίσης όπως πολλάκις έχει τονίσει, επιθυμεί τον ενδελεχή και συνεπή έλεγχο των Π.Α.Ε, που όμως θα αφορά την λοιπή λειτουργία και δράση τους ως ανωνύμων εταιρειών και την άσκηση της εμπορικής τους δραστηριότητας και σε σχέση με τα ισχύοντα στο αστικό, εμπορικό και διοικητικό (φορολογικό) δίκαιο και όχι βέβαια να χορηγεί η Πολιτεία πιστοποιητικά συμμετοχής των ΠΑΕ στα επαγγελματικά πρωταθλήματα.

Μόνο οι προβλέψεις ενός αθλητικού νόμου που ρυθμίζουν πράγματα του ποδοσφαίρου έρχονται σε αντίθεση με το Καταστατικό της ΕΠΟ και για αυτές τις διατάξεις ομιλούμε. Η ΕΠΟ δεν θέλει καθεστώς ανομίας. Η ΕΠΟ, ως σωματείο-μέλος διεθνών Συνομοσπονδιών, όπως έχει καταστατική υποχρέωση με βάση τις υποχρεώσεις και δεσμεύσεις που έχει απέναντί τους, θέλει απλά να ρυθμίζει αυτόνομα τα της λειτουργίας του ποδοσφαίρου. Μόνο να ρυθμίζει το πειθαρχικό της δίκαιο και τα όργανα που το απονέμουν, την αδειοδότηση των ομάδων για την συμμετοχή τους στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, τον τρόπο διενέργειας των μεταγραφών, τον τρόπο λειτουργίας της διαιτησίας ποδοσφαίρου, τον τρόπο εκλογής των οργάνων της κ.ο.κ.

Η ΕΠΟ έχει τουλάχιστον 10 Κανονισμούς και πρόκειται να συντάξει πολλούς ακόμη, όλους εναρμονισμένους με τα ισχύοντα σε FIFA και UEFA και εκγεκριμένους από αυτά τα όργανα αυτά : α/. Πειθαρχικός Κώδικας, β/. Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου Ερασιτεχνικών Πρωταθλημάτων, γ/. Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου Επαγγελματικών Πρωταθλημάτων, δ/. Κανονισμός Διαιτησίας Ποδοσφαίρου, ε/. Κανονισμός Ιδιότητος και Μετεγγραφών Ποδοσφαιριστών, στ/. Κανονισμός Προπονητών, ζ/. Κανονισμός Γηπέδων και Ασφαλείας , η/. Δικονομικός Κανονισμός Πειθαρχικών Επιτροπών, θ/. Δικονομικός Κανονισμός Επιτροπής Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών , ι/.Κανονισμός δεοντολογίας FIFA , ια. Κανονισμός αδειοδότησης των ομάδων κ.ά. που συγκροτούν το εκτεταμένο δίκαιο των κανόνων του αθλήματος του ποδοσφαίρου, οι οποίοι για την άμεση πληροφόρηση – γνώση των μελών της ΕΠΟ άλλα και κάθε εμπλεκομένου με το άθλημα, είναι ανηρτημένοι στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Π.Ο.
επίλογος

Η FIFA και η UEFA δεν είναι κάποιοι «μπαμπούλες». Είναι η Ευρωπαϊκή και η παγκόσμια συνομοσπονδίες ποδοσφαίρου των οποίας η ΕΠΟ είναι μέλος και το Ελληνικό ποδόσφαιρο απολαμβάνει των προνομίων που αυτό συνεπάγεται, μεταξύ των οποίων να συμμετέχουν οι ομάδες μας στις διοργανώσεις που αυτές οργανώνουν, κάτι που, εκτός των άλλων, χρηματοδοτεί το ποδόσφαιρο και στηρίζει και την βιωσιμότητά του. Αυτό συνεπάγεται παράλληλα και υποχρεώσεις που οφείλει να τηρεί ως Ομοσπονδία –μέλος. Αν οι Ελληνικές ομάδες και οι Εθνικές ομάδες της Ελλάδος αποβληθούν από το παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, αυτό συνεπάγεται τεράστια ζημία και όχι μόνο οικονομική για το Ελληνικό ποδόσφαιρο και τούτο δεν θα είναι ευθύνη της Ομοσπονδίας. Ο κ. Υφυπουργός είναι απολύτως ενήμερος για το ενδεχόμενο αυτό (την συνέπεια αυτή), εφόσον ψηφιστεί ο νόμος, που θέλει να καταργήσει την αυτονομία της ΕΠΟ. Ο κ. Υφυπουργός με την συναίνεση της ΕΠΟ έχει συναντηθεί με αντιπροσωπεία της UEFA στην Ελβετία και έχει ενημερωθεί ασφαλώς για το ισχύον νομικό πλαίσιο διεθνώς και το καθεστώς που διέπει τις σχέσεις της Ελληνικής Ομοσπονδίας με την UEFA και την FIFA. Το ίδιο ενημερώθηκε και από την επιστολή που του απηύθηναν οι δύο συνομοσπονδίες με τα σχόλια τους για τον προτεινόμενο νόμο. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο «επιχειρηματικά συμφέροντα» είναι και οι χιλιάδες εργαζόμενοι που ζουν από αυτό (βλ. σχετ. έκθεση). Η FIFA και η UEFA χρηματοδοτούν αδρά το ποδόσφαιρο, κάτι που δεν κάνει και δεν μπορεί να κάνει η Ελληνική Πολιτεία. Η τεράστια ζημιά που θα προκύψει για την Ομοσπονδία και τις Ελληνικές ομάδες θα είναι αποκλειστικά ευθύνη της Ελληνικής Πολιτείας. Ο κ. Υφυπουργός Αθλητισμού δεν άκουσε απολύτως τίποτα από όσα του τέθηκαν υπόψη από την ΕΠΟ , την FIFA και την UEFA.
Άρθρο 1. Διοικητικά μέτρα κατά της βίας

1.Στο άρθρο 1 (με άλλοθι την αντιμετώπιση της βίας) προβλέπεται η άσκηση πειθαρχικής εξουσίας από τον Υπουργό και η επιβολή πειθαρχικών ποινών σε Π.Α.Ε, Ομοσπονδίες και λοιπούς για πειθαρχικά παραπτώματα (που προβλέπονται αναλυτικότατα και τιμωρούνται με βάση τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ από τις πειθαρχικές Επιτροπές της SUPER LEGUE, FOOTBALL LEAGUE και της ΕΠΟ, όπως αντίστοιχα σε διεθνές επίπεδο προβλέπονται και τιμωρούνται από τους πειθαρχικούς κώδικες της FIFA και της UEFA) καθώς και η δυνατότητά του να επεμβαίνει στα διεξαγόμενα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα, να διακόπτει οριστικά διοργανώσεις, να απαγορεύει τέλεση αγώνων, να απαγορεύει την συμμετοχή των ελληνικών ομάδων στις διεθνείς διοργανώσεις κλπ κατά παράβαση των βασικών καταστατικών διατάξεων του ισχύοντος Καταστατικού της Ε.Π.Ο. και πρωτίστως των Καταστατικών FIFA και UEFA, που σχετίζονται με την ανεξαρτησία των μελών τους στην διαχείριση των υποθέσεών τους, τον διορισμό ή εκλογή των μελών των πειθαρχικών οργάνων, την αρμοδιότητα για την επιβολή των πειθαρχικών ποινών κλπ.

Επιπλέον καθιερώνεται ένα είδος συλλογικής ευθύνης που δεν ισχύει βέβαια σε κανένα άλλο κοινωνικό χώρο, ούτε μπορεί να βρει έρεισμα στο Σύνταγμα, να επιβάλλονται ποινές «συλλογικά» επί δικαίων και αδίκων.

- Η απαγόρευση συμμετοχή των ομάδων στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις με απόφαση του Υφυπουργού Αθλητισμού, είναι απολύτως άστοχο και ανεπίκαιρο μέτρο και δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με την συμπεριφορά των Ελλήνων φιλάθλων. Η Ελλάδα δεν έχει «εξαγόμενη βία». Ποτέ οι φίλαθλοι Ελληνικής ομάδος δεν δημιούργησαν επεισόδια στο εξωτερικό. Αποτελεί μορφή «αυτοσυκοφάντησης» του ποδοσφαίρου μας.

Ο Υπουργός όμως δεν νομιμοποιείται να αποκτήσει τέτοιες πειθαρχικές εξουσίες υποκαθιστώντας τα αθλητικά πειθαρχικά όργανα της Ομοσπονδίας, αφού το ποδόσφαιρο και δη το επαγγελματικό, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση δημόσιο αγαθό ή δημόσιο συμφέρον, αφού για να το παρακολουθήσει κανείς είτε δια ζώσης είτε ραδιοτηλεοπτικά ή ακόμη και μέσω διαδικτύου, υποχρεούται να καταβάλει αντίτιμο για την σχετική υπηρεσία. Κατά συνέπεια, αποκλειστικά η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, μέλος της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη επιχορηγούμενο αμέσως ή εμμέσως από την Πολιτεία και αποτελούσα την υπέρτατη Αρχή του Ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, νομιμοποιείται στα πλαίσια αυστηρά εσωτερικής διαδικασίας να ελέγχει και να προστατεύει το ποδοσφαιρικό προϊόν.

-Η δυνατότητα να επιβάλλει ένας Υπουργός ή ένας Υφυπουργός απευθείας «διοικητικές ποινές» (όπως βαφτίζονται οι ποινές) σε ΠΑΕ ή Ομοσπονδίες νομίζουμε δεν έχει προηγούμενο στο Ελληνικό δίκαιο και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την ΕΠΟ και τις υπερκείμενες αρχές.

Συγκεκριμένα η δυνατότητα να επεμβαίνει ο Υφυπουργός πρωτοβαθμίως και πρωτογενώς και χωρίς την μεσολάβηση άλλου οργάνου, μετά από κάποια διαδικασία που έχει προηγηθεί και χωρίς την σύμφωνη γνώμη ενός συμβουλευτικού ή γνωμοδοτικού οργάνου και μάλιστα να επιβάλει «διοικητικές ποινές» όχι μόνο σε ανώνυμες εταιρείες αλλά και σε ΝΠΙΔ σωματειακής μορφής (Ομοσπονδίες) που δεν επιχορηγούνται από το Ελληνικό Δημόσιο (όπως η ΕΠΟ) νομίζουμε δεν συναντάτε στο Ελληνικό Δίκαιο. Περαιτέρω η διαβάθμιση των ποινών αυτών σε κλίμακα από 10.000,00 Ευρώ έως 10.000.000,00 Ευρώ (π.χ.) προϋποθέτουν για την επιβολή τους ένα όργανο με δικαστική εξουσία που θα κρίνει την βαρύτητα «των παραπτωμάτων» και να επιβάλει τις ανάλογες ποινές, άρα τέτοιου είδους αποφάσεις εισάγουν παρείσφρηση της εκτελεστικής στην δικαστική εξουσία.

2. Στο ίδιο άρθρο προβλέπεται η δυνατότητα στον Υπουργό να προβαίνει σε άρση της υφιστάμενης αθλητικής αναγνώρισης (Σωματείου ΠΑΕ ή Ομοσπονδίας), πράγμα που εξαρτά έμμεσα την άσκηση ποδοσφαιρικής αρμοδιότητας από κάποια «ειδική αθλητική αναγνώριση» που παρέχεται από το Υπουργείο, κατά παράβαση των βασικών καταστατικών διατάξεων της λειτουργίας και της ανεξαρτησίας του ποδοσφαίρου που προβλέπονται στα Καταστατικά της FIFA UEFA και ΕΠΟ. Αποτελεί διαφορετικό πράγμα ο έλεγχος που προβαίνει η Πολιτεία σε όλες τις ανώνυμες εταιρείες, δηλαδή ο έλεγχος τήρησης όλων ανεξαιρέτως των υποχρεώσεών τους που επιβάλλονται από την κείμενη νομοθεσία (μετοχικό κεφάλαιο, ισολογισμούς, αποτελέσματα χρήσεως, φορολογικός έλεγχος κ.ο.κ.) και διαφορετικό να εκδίδει πιστοποιητικό συμμετοχής σε επαγγελματικά πρωταθλήματα. Η Πολιτεία μπορεί να εκδίδει ή να ανακαλεί άδειες λειτουργίας μίας ανωνύμου εταιρείας αλλά όχι να εκδίδει τέτοια πιστοποιητικά σε ετήσια βάση. Πέραν αυτού δεν συμβαίνει αυτό με καμίας άλλης μορφής Α.Ε να εκδίδεται «πιστοποιητικό άσκησης ή συνέχισης ασκήσεως εμπορικής δραστηριότητας σε ετήσια βάση!

Οι προϋποθέσεις για να αγωνιστεί η ποδοσφαιρική ομάδα μίας συγκεκριμένης ΠΑΕ στις επαγγελματικές κατηγορίες ελέγχονται από την ΕΠΟ και καθορίζονται από τον Κανονισμό αδειοδότησης της ΕΠΟ. που είναι πολύ πιο αυστηρός από τους ελέγχους που πραγματοποιεί η Πολιτεία στις ΠΑΕ και απόλυτα επαρκής και τώρα μάλιστα πρόκειται να προστεθεί και η διαρκής επιτήρηση κατ΄όλη την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Η UEFA θέλει να υποστηρίξει τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού (financial fair play), το ίδιο και η Ομοσπονδία, και θέτει στον κανονισμό αδειοδότησης πλήρεις και διαφανείς κανόνες προκειμένου μία ΠΑΕ να συμμετέχει σε επαγγελματικά πρωταθλήματα που διοργανώνονται υπό την αιγίδα της ΕΠΟ.

3.Τα εισπραττόμενα χρήματα από τα εξωφρενικά ποσά προστίμων που προβλέπει ο νέος νόμος (από 10.000,00 έως 1.000.000,00 και από 25.000,00 Ευρώ έως 25.000.000,00 ευρώ σε άλλες περιπτώσεις) προβλέπονται ως έσοδο του Υπουργείου και μάλιστα ορίζεται ότι το 50% θα βεβαιώνεται αμέσως, (ακόμη και στην περίπτωση άσκηση προσφυγής εκ μέρους του ενδιαφερομένου) από τις οικονομικές υπηρεσίες που ανήκουν στο Υφυπουργείο Αθλητισμού. Δηλαδή εμμέσως ορίζεται ότι η άσκηση πειθαρχικής αρμοδιότητας στο ποδόσφαιρο που θέλει να ασκεί ο Υφυπουργός, θα αποτελεί μέσο χρηματοδότησης των πόρων του Υφυπουργείου Αθλητισμού, αντίθετα από τα προβλεπόμενα στο Καταστατικό της ΕΠΟ και στο Παράρτημα Ε (πόροι – έσοδα της Ε.Π.Ο.).

Άρθρο 2. Ηλεκτρονικό εισιτήριο

Τα γήπεδα των περισσότερων ομάδων της super legue έχουν και συντηρούν σχετικές εγκαταστάσεις ηλεκτρονικού εισιτηρίου ή ήδη το εφαρμόζουν. Όμως η πρόβλεψη στον νόμο ότι από την αγωνιστική περίοδο 2015-2016 απαγορεύεται η συμμετοχή οποιασδήποτε επαγγελματικής ομάδος στο πρωτάθλημα, αν δεν έχει λάβει βεβαίωση από την διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών της Γ.Γ.Α. καλής λειτουργίας των συστημάτων ηλεκτρονικής εποπτείας και έκδοσης ηλεκτρονικού εισιτηρίου, παραλείπει να λάβει υπόψη α) ότι τα γήπεδα ανήκουν στο Δημόσιο ή τους Δήμους, β) ότι στα γήπεδα που χρησιμοποιούν οι ομάδες της football legue θα πρέπει να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος προσαρμογής και να διευθετηθεί το θέμα σε συνεννόηση με την αντίστοιχη λίγκα για να μπορέσει να ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Το πρόβλημα δεν λύνεται με διαταγές, την στιγμή που τα περισσότερα γήπεδα ανήκουν στην πολιτεία ή τους δήμους και όχι στις ΠΑΕ –ανώνυμες εταιρείες. Επίσης προβληματική παραμένει η πρόβλεψη ανάληψης του κόστος των εγκαταστάσεων στις ομάδες στην ιδιοκτησία των οποίων δεν ανήκουν τα γήπεδα, όπως και η πρόβλεψη της απαγόρευσης από τον κ. Υφυπουργό (αυτό δεν ανήκει στην αρμοδιότητά του, βλ. παρ. 2 άρθρο 1 και άρθρο 11) συμμετοχής των ομάδων στα πρωταθλήματα, αντί του ορθότερου προσωρινού ή οριστικού κλεισίματος των σταδίων που δεν διαθέτουν αυτό το σύστημα.

Άρθρο 5. Πειθαρχικά και δικαιοδοτικά όργανα

1. Στο άρθρο 5 προβλέπεται ότι εφεξής όλα τα δικαιοδοτικά και πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου θα αποτελούνται μόνο από τακτικούς Δικαστές, ότι οι υπεύθυνοι άσκησης δίωξης (πειθαρχικών) ποδοσφαιρικών αδικημάτων θα είναι εισαγγελείς που θα διορίζονται με απόφαση του ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου κατά παράβαση των προαναφερομένων βασικών καταστατικών διατάξεων της FIFA και UEFA που προβλέπουν ως μέλη των οργάνων αυτών νομικούς και του Καταστατικού της ΕΠΟ που προβλέπει μεικτά όργανα από δικηγόρους και δικαστές, που μάλιστα σύμφωνα με τις νέες διατάξεις του Καταστατικού της ΦΙΦΑ και του υπό έγκριση Καταστατικού της ΕΠΟ θα πρέπει να εκλέγονται και όχι να διορίζονται από μη σχετικές με το ποδόσφαιρο αρχές. (ευθεία προσβολή της αυτονομίας του ποδοσφαίρου).

2. Στο άρθρο 17 του Καταστατικού της FIFA προβλέπεται ότι: «1……..2.Τα όργανα ενός μέλους θα είναι είτε αιρετά είτε διοριζόμενα από την Ομοσπονδία. Το καταστατικό ενός μέλους θα προβλέπει μία διαδικασία που διασφαλίζει την πλήρη ανεξαρτησία της εκλογής ή του διορισμού των οργάνων του. 3. Τα όργανα που δεν έχουν εκλεγεί ή διοριστεί σύμφωνα με την παράγραφο 2 ακόμη και σε προσωρινή βάση δεν θα αναγνωρίζονται από την FIFA. 4. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από όργανα που δεν έχουν εκλεγεί ή διοριστεί σύμφωνα με την παράγραφο 2, ακόμη και σε προσωρινή βάση δεν θα αναγνωρίζονται από την FIFA».

Σύμφωνα με το άρθρο 19 του Καταστατικού της ΕΠΟ, σύμφωνα με την υποχρέωση εναρμόνισης προβλέπεται το ίδιο για τα δικαστικά (δικαιοδοτικά) όργανα της ΕΠΟ και των Ενώσεων -Μελών της.

-3.Σημείωση 1 Στο Καταστατικό της ΕΠΟ προβλέπεται ότι τα δικαιοδοτικά αθλητικά όργανα (Πειθαρχική Επιτροπή και Επιτροπή Εφέσεων) συγκροτούνται με Πρόεδρο και ένα μέλος (ήτοι πλειοψηφία) ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς. Το ότι σήμερα αυτοί είναι συνταξιούχοι δικαστές και όχι τακτικοί, οφείλεται στο γεγονός ότι η Πολιτεία δεν έχει επιτρέψει την συμμετοχή των τακτικών δικαστών στα όργανα της ΕΠΟ. Πέραν αυτού η (ενδεχόμενη) κρίση και οι έμμεσες μομφές που με κάθε τρόπο διαχέονται στα Μ.Μ.Ε., ότι ένας δικαστής όταν συνταξιοδοτηθεί απολύει ταυτόχρονα την εντιμότητα, την εγκυρότητα και την αμεροληψία, προσόντα που τον συνοδεύον όσο είναι τακτικός δικαστής, αποτελεί ατόπημα που δυσφημεί τους δικαστές (τακτικούς ή συνταξιούχους). (βλ. αιτολογική έκθεση νόμου)

Σημείωση 2: Στην Επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ προεδρεύει εν ενεργεία Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου!!!

Περαιτέρω: Πρώτον για να υπάρξει αλλαγή στην σύνθεση των οργάνων θα πρέπει να προηγηθεί τροποποίηση του Καταστατικού της ΕΠΟ και ψήφιση της συγκεκριμένης τροποποίησης στην Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ (αυτό είναι κάτι που ξεκάθαρα το τόνισε ο εκπρόσωπος της FIFA στην συνάντηση με τον κ. Υπουργό).

Δεύτερον το μεικτό σύστημα, που προβλέπεται στο Καταστατικό της ΕΠΟ πληροί όλα τα απαιτούμενα εχέγγυα ακεραιότητας και αμεροληψίας και διασφαλίζει την σωστή λειτουργία των οργάνων. Το Καταστατικό της FIFA απαιτεί οι Πρόεδροι των οργάνων να είναι πρόσωπα που σχετίζονται με την νομική επιστήμη (εξασκούν το δίκαιο) και τα μέλη πρόσωπα που έχουν γνώση του αντικειμένου του Ποδοσφαίρου, εμείς επιπροσθέτως έχουμε βάλει την πρόβλεψη να είναι και τακτικοί δικαστές.

-Τρίτον, Μονομελή όργανα (με Δικαστές που θα προκύπτουν από μία κλήρωση και υπάρχει η πιθανότητα να μην έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο) δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Η ταχύτητα που επιβάλλεται στην έκδοση των αθλητικών αποφάσεων δεν εξυπηρετείται με Μονομελή όργανα. Ο φόρτος εργασίας των τακτικών Δικαστών δεν τους επιτρέπει να αφιερώνουν τον απαιτούμενο χρόνο για μελέτη των υποθέσεων και έκδοση των αποφάσεων σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, όπως απαιτείται στο ποδόσφαιρο, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό προβληματική και αναποτελεσματική την λειτουργία των οργάνων.

Τέταρτον. Οι υπεύθυνοι της πειθαρχικής δίωξης είναι πρόσωπα που υπηρετούν στην Υπηρεσία άσκησης Πειθαρχικής δίωξης που ιδρύεται με βάση το άρθρο 41 παρ. ΣΤ αριθμ. 7 του Καταστατικού της Ε.Π.Ο. και είναι υπεύθυνοι για την άσκηση πειθαρχικής δίωξης ποδοσφαιρικών αδικημάτων. Στο καταστατικό ορίζεται ότι είναι δικαστικοί λειτουργοί εν ενεργεία ή μη και η αρμοδιότητά τους ορίζεται από τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ. Κατά τα λοιπά, ως προς την εκλογή ή τον διορισμό τους ισχύουν ότι και για τα λοιπά δικαιοδοτικά όργανα της ΕΠΟ.

Στο άρθρο 5 παρ. 2 του σχεδίου νόμου προβλέπεται ότι αυτή την αρμοδιότητα θα την αναλάβουν εν ενεργεία εισαγγελικοί λειτουργοί, με βαθμό Εισαγγελέα πρωτοδικών, με τριετή θητεία, που θα ορίζεται με απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου και ότι διατηρούν τις εξουσίες που αναφέρονται στον ν. 4022/2011 (να διατάζουν άρση του φορολογικού, τραπεζικού ή χρηματιστηριακού απορρήτου). Ο σχετικός νόμος αφορά κακουργήματα που διαπράττουν υφυπουργοί ή υπουργοί, βουλευτές κατά την διάρκεια της θητείας τους, οι ειδικοί γραμματείς των Υπουργείων, διευθύνοντες σύμβουλοι, διοικητές κ.ο.κ. ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ την διοίκηση των οποίων ορίζει άμεσα ή έμμεσα το κράτος, αιρετά μονοπρόσωπα όργανα των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και κακουργήματα ιδιαίτερα μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος ή μείζονος δημοσίου συμφέροντος.

Σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του καταστατικού της ΕΠΟ που ψηφίστηκαν στην Γενική Συνέλευση της 6-6-2014, όπως επέβαλε η εναρμόνιση αυτού με το Καταστατικό της FIFA, οι Πρόεδροι, οι αναπληρωτές Πρόεδροι και τα λοιπά μέλη των δικαιοδοτικών αθλητικών οργάνων όπως κι οι υπεύθυνοι άσκησης πειθαρχικής δίωξης πρέπει εκλέγονται από την Γενική Συνέλευση των εκλογικών αρχαιρεσιών της ΕΠΟ.

Η ΕΠΟ συμφωνεί σε μεικτά (πάντα) όργανα και όχι Μονομελή, που θα συγκροτούνται με πλειοψηφία τακτικών Δικαστών, όπως προβλέπεται στο Καταστατικό της. Η Πολιτεία θα πρέπει να συναινέσει στην συμμετοχή σ΄αυτά τακτικών Δικαστών. Το θέμα ορισμού των οργάνων δεν μπορεί να φύγει από την αρμοδιότητα της ΕΠΟ και της Εκτελεστικής Επιτροπής αυτής. Ο «διορισμός» αυτός μπορεί να γίνει από έναν κατάλογο που θα δίνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με σχετική κλήρωση από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ. Το ίδιο και για τους υπεύθυνους άσκησης πειθαρχικής δίωξης. Για κάθε αλλαγή (που θα συμφωνηθεί) πρέπει να προηγηθεί τροποποίηση του Καταστατικού της ΕΠΟ

Άρθρο 6. Δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης διαιτητών, βοηθών διαιτητών και παρατηρητών διαιτησίας

Με την πρόβλεψη αυτή διαφωνούν FIFA και UEFA γιατί δεν κατανοούν γιατί μία τέτοια πρόβλεψη να υφίσταται μόνο για τους διαιτητές (με τέτοιες διατάξεις εισάγονται εξαιρέσεις από την συνταγματική αρχή της ισότητας και ίσης μεταχείρισης, άσχετα αν η συγκεκριμένη διάταξη δεν είναι αυτή που δημιουργεί τα προβλήματα).

άρθρο 7. Αντιμετώπιση ύποπτων χειραγώγησης αγώνων – στοιχηματισμός.

Στο άρθρο 7 προβλέπεται η υποχρέωση της ΕΠΟ να διαβιβάζει στον αρμόδιο για τον Αθλητισμό Υπουργό και την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού τις εκθέσεις για ύποπτους χειραγωγημένους αγώνες που λαμβάνει από την UEFA και την FIFA ή τις συνεργαζόμενες με αυτές εταιρείες ή άλλους φορείς (που μέχρι τώρα διαβιβάζονται στον καθ΄ ύλη αρμόδιο ποδοσφαιρικό εισαγγελέα του Πρωτοδικείου Αθηνών).

Επίσης προβλέπεται ότι η ανωτέρω επιτροπή δύναται να αφαιρεί ομάδες από τον πίνακα των ομάδων που περιλαμβάνονται στα έντυπα των παιχνιδιών στοιχημάτων προκαθορισμένης απόδοσης των εταιρειών στοιχημάτων και ότι ακόμη ο αρμόδιος για τον αθλητισμό Υφυπουργός δύναται να μεταθέσει την ώρα έναρξης ενός αγώνα ή να αναβάλει την διεξαγωγή του ύστερα από την λήψη των αναφορών αυτών.

Η επίσημη θέση της UEFA είναι όμως ότι οι στοιχηματικές πρακτικές που παρατηρούνται και σημειώνονται στις ανωτέρω αναφορές συνιστούν απλές ενδείξεις και όχι αποδείξεις χειραγώγησης ενός αγώνα και για τον λόγο αυτό η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού δεν δύναται πρακτικά να εκδώσει καμία απόφαση, η οποία θα στηρίζεται σε κάποια από τις παραπάνω αναφορές. Σύμφωνα με την UEFA, τυχόν μετάθεση έναρξης ή αναβολή διεξαγωγής αγώνα με τους όρους και για τους λόγους που προβλέπει η σχετική παράγραφος του σχεδίου Νόμου, συνιστά ευθεία παραβίαση της ακεραιότητας της διοργάνωσης, που ανήκει ο συγκεκριμένος αγώνας. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατόν ένας αγώνας να μην διεξαχθεί κατά την ορισθείσα ημερομηνία και ώρα βάσει απλών ενδείξεων. Πάντως, η απόφαση περί μετάθεσης ώρας ή αναβολής αγώνα σε διοργάνωση που διοργανώνεται από την ΕΠΟ ή με ρητή εξουσιοδότηση αυτής ανήκει κατ΄ αποκλειστικότητα στην ίδια την ΕΠΟ. Τέλος είναι πρακτικά αδύνατον να υπάρξει αναφορά πριν την έναρξη του αγώνα, όπως προβλέπεται στο Νόμο. Οι αναφορές συντάσσονται μετά το πέρας των αγώνων, αφού το 90% του στοιχηματισμού (στους ύποπτους για χειραγώγηση αγώνες) λαμβάνει χώρα την ώρα διεξαγωγής του αγώνα.

Άρθρο 8. Τροποποίηση 41Α του ν.2725/1999

Στο άρθρο 8 προβλέπεται η συγκρότηση ενός σώματος (που υφίσταται ήδη) ειδικών παρατηρητών της Δ.Ε.Α.Β. (Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας) και η θέσπιση Κανονισμού λειτουργίας του.

-`Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η Ομοσπονδία και οι Πειθαρχικές Επιτροπές της Ομοσπονδίας δεν μπορούν να αποδεχτούν εκθέσεις που συντάσσονται από άλλα – μη προβλεπόμενα στο Καταστατικό της- όργανα (βλ. Γενική αρχή του άρθρου 15 του Πειθαρχικού κώδικα της ΕΠΟ) και ως συμπληρωματικό στοιχείο μπορούν να ληφθούν οι εκθέσεις της αστυνομικής αρχής και το οπτικό υλικό του αγώνα. Επίσης στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι τα εκεί προβλεπόμενα αδικήματα (εκτεταμένα επεισόδια) εκδικάζονται μόνο μετά από άσκηση της πειθαρχικής δίωξης από το αρμόδιο όργανο.

-Η ομοσπονδία, με βάση το Καταστατικό της και την ρήτρα ανεξαρτησίας, δεν μπορεί να αποδεχθεί κανένα άλλο σώμα και καμία Επιτροπή, που έχουν συσταθεί εκτός του σώματος του ποδοσφαίρου, με αποφασιστικές αρμοδιότητες για το ποδόσφαιρο, που να σχετίζεται με θέματα διεξαγωγής αγώνων, επιβολής ποινών, «παρατηρητές» που συντάσσουν εκθέσεις για τα συμβάντα στους αγώνες ποδοσφαίρου, άλλους από αυτούς που ορίζει η ίδια η Ομοσπονδία.

-Η συγκεκριμένη Επιτροπή, της οποίας τις αρμοδιότητες αναβαθμίζει ο νόμος (Δ.Ε.Α.Β –Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας ) αυτό τον ρόλο προδιαγράφεται να έχει. Οι «παρατηρητές» που ορίζει, προβλέπεται να μπαίνουν σε όλους τους χώρους του γηπέδου, ακόμη και στα αποδυτήρια των διαιτητών, κάτι που μέχρι τώρα απαγορεύονταν

Σημείωση: Η πρόβλεψη ότι τα πρόσωπα που συγκροτούν το Ειδικό Σώμα Παρατηρητών της ΔΕΑΒ, πρέπει να έχουν εμπειρία στον αθλητισμό και να είναι τουλάχιστον απόφοιτοι λυκείου, είναι φωτογραφική, και θέλει να συμπεριλάβει τον κ. Μπέλο που είναι απόφοιτος λυκείου….

Άρθρο 11. Τροποποίηση των διατάξεων του ν.2725/1999

Στο άρθρο 11 στην παρ. 2 του νόμου το «πιστοποιητικό τήρησης των υποχρεώσεων που προβλέπονται από τον παρόντα νόμο», που προβλέπεται στο άρθρο 77Α του Ν.2725/1999 ότι εκδίδεται από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού στις Π.Α.Ε. και αυτές οφείλουν να τον προσκομίσουν στην διοργανώτρια αρχή μετονομάζεται σε «πιστοποιητικό συμμετοχής», πράγμα που σημαίνει ότι επιδιώκεται η εν λόγω Επιτροπή να εκδίδει «πιστοποιητικά συμμετοχής» στα επαγγελματικά πρωταθλήματα που διοργανώνονται υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, δηλαδή να έχει αποφασιστική αρμοδιότητα για το ποιες Π.Α.Ε θα συμμετάσχουν στα πρωταθλήματα και ποιες όχι.

Για την περίπτωση αυτή ισχύουν τα αναφερόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 1, ότι οι προϋποθέσεις για να αγωνιστεί η ποδοσφαιρική ομάδα μίας συγκεκριμένης ΠΑΕ στις επαγγελματικές κατηγορίες ελέγχονται από την ΕΠΟ και καθορίζονται από τον Κανονισμό αδειοδότησης της ΕΠΟ και όχι από μία Επιτροπή που εδρεύει στο Υπουργείο.

Σχόλια

Το σχέδιο νόμου προβάλλεται σαν να περιέχει επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας. Με τον τρόπο αυτό διεκδικεί την έξωθεν καλή μαρτυρία, χρησιμοποιώντας αυτό το εύσχημο άλλοθι, ώστε να δικαιολογήσει και να καθαγιάσει τις αλλαγές που θέλει να επιφέρει με συνοπτικές διαδικασίες στον υφιστάμενο τρόπο διοίκησης και λειτουργίας και στην αυτονομία του ποδοσφαίρου, καλύπτοντάς τες με αυτό το ευπρόσωπο ένδυμα! Γιατί ασφαλώς την βία δεν την παράγει το ποδόσφαιρο, το οποίο με τέτοιου είδους πολιτικές συκοφαντείται και δαιμονοποιείται, την βία την παράγει η κοινωνία, ο τρόπος διαβίωσης των πολιτών, η ανεργία, η έλλειψη προοπτικής, η απόγνωση κ.ο.κ. Τιτλοφορώντας όμως τον νόμο με τον ανωτέρω τίτλο, βασικός στόχος είναι να εμφανισθούν οι αντιδράσεις που εύλογα θα προκληθούν ως έλλειμμα διαθέσεως από την πλευρά της ΕΠΟ ή από την πλευρά της SUPER LEGUE ή οποιουδήποτε άλλου φορέα αντιδράσει, να συνηγορήσουν στην υποτιθέμενα σθεναρή αντιμετώπιση της βίας που επιχειρείται με τον νόμο αυτό. Η ΕΠΟ έχει επανειλημμένα καταθέσει πλήρες και εμπεριστατωμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της βίας στο Υφυπουργείο Αθλητισμού.

Για το πνεύμα αυτού του σχεδίου νόμου αξίζει να διαβάσουμε δύο αποσπάσματα από την αιτιολογική του έκθεση:

Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου (στα γενικά) αναφέρεται επί λέξει «η άτεγκτη και προσηλωμένη αυστηρά στα αρχές της νομιμότητας στάση της πολιτείας και η αμερόληπτη και έγκαιρη και ορθή απονομή δικαιοσύνης θα συμβάλουν αποφασιστικά στην ενίσχυση του αισθήματος δικαίου και της εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τους φορείς του αθλητισμού που βάναυσα έχει τρωθεί από την ανάδειξη και την αυξανόμενη ένταση φαινομένων ευνοιοκρατίας και αναξιοκρατίας, διαφθοράς και διαπλοκής, αθέμιτου ανταγωνισμού και παραγοντισμού, όσο και στην αποτροπή κρουσμάτων εξόφθλαμης παρανομίας και ενίοτε προκλητικής ατιμωρησίας, τα οποία, καθένα από αυτά και όλα μαζί συνολικά, έχουν εμπεδώσει κλίμα καχυποψίας και απαρέσκειας και έχουν οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση και ανυποληψία σημαντικό κομμάτι του αθλητικού γίγνεσθαι και κυρίως του ποδοσφαίρου και στην συνέχεια στο άρθρο 5 που αφορά τα δικαστικά όργανα αναφέρεται: «…..οι προτεινόμενες διατάξεις περιλαμβάνονται στο πλαίσιο των δραστικών και κρίσιμων εκείνων τομών, που στόχο έχουν την καταπολέμηση του φαινομένου της βίας στις ρίζες του, με άλλα λόγια στην εξαφάνιση αιτιών που προκαλούν και αναπαραγάγουν την βία, σε κάθε της μορφή, εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων, μεταξύ δε αυτών (των αιτιών) είναι αναμφίλεκτο ότι συγκαταλέγεται και η ατιμωρησία φυσικών και ηθικών αυτουργών, φορέων και παραγόντων του αθλητισμού, που συντηρούν το φαινόμενο και αιμοδοτούν το «τέρας» της βίας. Οι ρυθμίσεις του άρθρου αυτού, εξάλλου, σκοπούν στην εδραίωση της ουδετερότητας, της αμεροληψίας, της διαφάνειας και της ευθυκρισίας, καθώς και την εμπέδωση της αναγκαίας –σήμερα περισσότερο από ποτέ- εμπιστοσύνης της κοινωνίας στον θεσμό της δικαιοσύνης και στον τομέα του αθλητισμού, εμπιστοσύνη που έχει δεινά κλονιστεί, συνεπεία αποφάσεων και κρίσεων πειθαρχικών και δικαιοδοτικών οργάνων, που δεν παράγουν αξιοπιστία αλλά τουναντίον έντονα αμφισβητούνται για την νομική και ουσιαστική τους βασιμότητά τους και δυστυχώς εντέλει κατατάσσονται στον μακρύ κατάλογο των παραγωγικών αίτιων της βίας….».

Πρώτη φορά στα χρονικά εμφανίζεται ως αιτιολογική έκθεση ενός νόμου ένας διαρκής και προσβλητικός μονόλογος, που στρέφεται κατά της ομοσπονδίας, που υποτίθεται πως θα έπρεπε να είναι από τους βασικούς συνομιλητές του κ. Υπουργού στην εξέταση των θεμάτων που διαχειρίζεται ο νόμος. Όμως δεν μπορεί να αποτελέσει αιτιολογική έκθεση του νόμου η στρεβλή εικόνα καχυποψίας και συκοφάντησης που αναπαράγεται,, από μερίδα των ΜΜΕ (με συνέπεια αυτό που φέρεται υποτίθεται στην συνέχεια ο νόμος να θέλει να αντιμετωπίσει, την συντήρηση και υπόθαλψη αυτών των καταστάσεων στα ΜΜΕ, στην ουσία αρχικά να το υιοθετεί ως αιτιολογική βάση του νόμου).

-Υπάρχουν δύο πορίσματα Εισαγγελέων που αφορούν το ποδόσφαιρο και των οποίων γίνεται συχνά επίκληση. Στα όσα διαλαμβάνονται στα πορίσματα αυτά (και σε αυτό το πρώιμο στάδιο της ποινικής δίωξης) εδράζεται σε μεγάλο βαθμό η «αιτιολόγηση» της ανάγκης «να ληφθούν μέτρα στο ποδόσφαιρο», «για την αντιμετώπιση της σήψης και της διαφθοράς» προς την κατεύθυνση της κατάλυσης της διοικητικής και λειτουργικής αυτονομίας της ΕΠΟ. Ασχέτως αν παράλληλα γίνεται και αναφορά στο «τεκμήριο αθωότητας», αυτό δεν μειώνει την πίεση να υπάρξουν εξελίξεις λόγω των πορισμάτων αυτών. Σε ένα κράτος με νομικό πολιτισμό όμως, τεκμήριο αθωότητας σημαίνει ότι ένας πολίτης (κατηγορούμενος) τεκμαίρεται αθώος μέχρι την (τελεσίδικη) κατάγνωση της ενοχής του (βλ. καταδίκη της Ελλάδος από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για δηλώσεις των υπουργών στην βουλή, μετά την πρωτόδικη καταδίκη στην υπόθεση Κώνστα της Παντείου….) και ότι η άσκηση ποινικής δίωξης δεν μπορεί να αποτελεί έναν αποτελεσματικό και συνάμα θεσμικά αποδεκτό τρόπο για την άσκηση πιέσεως είτε για την εξουδετέρωσή του είτε για την παραγωγή άλλης μορφής αποτελεσμάτων και εξελίξεων.