Γιατί σε κάθε έξοδο του Όλσεν αγχώνονται οι συμπαίκτες του; Γιατί ο Σάμπο μοιάζει με πρωτάρη που δε ξέρει τα βασικά; Γιατί ο Ζάιρο πήρε δυο ανόητες κάρτες; Γιατί ο Τζιόλης βρέθηκε στο κέντρο της άμυνας; Γιατί ο Τούντορ επιμένει να παίζει με "ψευτοεννιάρι"; Γιατί ο ΠΑΟΚ έχει ένα βαθμό μετά από δυο παιχνίδια πρωταθλήματος χωρίς να είναι κακός σε κανένα από αυτά;

Είναι πολλά τα ερωτήματα που μαζεύτηκαν, και θα πρέπει να συζητηθούν και να λυθούν πριν χαθεί το πέπλο της υπομονής και της ανοχής που (σωστά) καλύπτει μια ομάδα που θέλει να αλλάξει τόσα πολλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Λείπει το παιχνίδι από πίσω

Ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε μια οκτάδα επίσημων αγώνων, έχοντας ηττηθεί στο πρώτο και στο τελευταίο παιχνίδι. Και αν τη πρώτη ήττα, την "έσβησε", τη τελευταία, αυτή στα Γιάννενα, θα τη "κουβαλήσει" για τουλάχιστον δυο εβδομάδες, μέχρι να πάει στη Βέροια και να ψάξει την απάντηση σε όλα τα ερωτήματα που έχουν τεθεί.

Το παιχνίδι στα Γιάννενα ξεκινά με τον Τούντορ να επιλέγει τον Τζιόλη στην αμυντική τριάδα. Γιατί βρέθηκε εκεί ο Τζιόλης; Δεν υπάρχουν κεντρικοί αμυντικοί; Ο Τζαβέλλας (που δεν λογίζεται πλέον ως ακραίος μπακ) ήταν στον πάγκο και ο Μαλεζάς έμεινε στην Θεσσαλονίκη. Δεν υπήρχε μια, αλλά δυο λύσεις. Λογικά, ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτή η επιλογή ήταν για να υπάρχει παίκτης στην αμυντική γραμμή που να κάνει παιχνίδι από πίσω. Άλλη εξήγηση, δεν υπάρχει. Τι σημαίνει αυτό; Πως ο Τούντορ νιώθει πως από την εξάδα των αμυντικών του, λείπει αυτό το στοιχείο.
Ο Σάμπο δεν έκανε αυτό για το οποίο επιλέχθηκε

Αντί του Τζιόλη στη μεσαία γραμμή, επιλέχθηκε ο Σάμπο. Παρόμοια σωματοδομή, παρόμοια αγωνιστικά στοιχεία (γι' αυτά τουλάχιστον αποκτήθηκε). Ο Σάμπο όμως δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να προωθήσει σωστά, έξυπνα ή γρήγορα τη μπάλα και να κάνει αυτό για το οποίο επιλέχθηκε στην ενδεκάδα, να δημιουργήσει παιχνίδι από τη μεσαία γραμμή.

Συνεχίζοντας στη δομή του άξονα, μπροστά από τους δυο ανασταλτικούς μέσους, υπήρχαν δυο επιτελικοί μέσοι, ο Πέλκας με τον Ζάιρο, και ο Μακ αγωνίστηκε στη κορυφή, στο 3-4-2-1 που παρουσιάστηκε μέσω του γραφήματος από τον ΠΑΟΚ μια ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα.

Στα καλύτερά τους παιχνίδια ως τώρα, ο Πέλκας αγωνίστηκε ως δεκάρι, με δυο παίκτες στη πλάτη του και ο Μακ είχε παρτενέρ στη κορυφή της επίθεσης και δεν ήταν ούτε "φουνταριστός" ούτε "ψευτοεννιάρι" όπως στα Γιάννενα. Δεκάρι ο Πέλκας, με παρτενέρ ο Μακ στην επίθεση είναι κάτι που είδαμε στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Μπρόντμπι.
Ο Όλσεν αγχώνει τους συμπαίκτες του

Όλα αυτά, σε ένα παιχνίδι, στα πρώτα 45 λεπτά του οποίου "μίλησαν" οι δυο τερματοφύλακες. Από τη μια ο Όλσεν, που συνέχισε τις αποτυχημένες εξόδους και από την άλλη ο Βελλίδης που δικαιολογημένα βρίσκεται με στη τοπ τριάδα Ελλήνων τερματοφυλάκων που παίζουν στο πρωτάθλημα.

Το κακό για τον Όλσεν, πλέον, δεν είναι οι άστοχες έξοδοι. Το κακό για τον Όλσεν είναι το άγχος που έχουν αποκτήσει οι συμπαίκτες του όταν η μπάλα πηγαίνει στον αέρα. Και η εμπιστοσύνη κερδίζεται εκεί που χάθηκε. Στο γήπεδο. Και να μείνει εκτός ο Όλσεν για έναν αριθμό παιχνιδιών, όταν επιστρέψει, στις πρώτες εξόδους θα υπάρχει άγχος.
Αυτογκόλ Σάμπο, ανόητη κόκκινη του Ζάιρο

Στο πρώτο ημίχρονο στα Γιάννενα, με τον Τζιόλη στο κέντρο της άμυνας, αναγκασμένο να καλύπτει πολλά μέτρα για να δημιουργήσει παιχνίδι λόγω της "ανυπαρξίας" του Σάμπο, τον Πέλκα "οκταροδεκάρι" και τον Μακ "ψευτοεννιάρι", τρεις από τους παίκτες - "κλειδιά" στα μέχρι τώρα επίσημα παιχνίδια του ΠΑΟΚ, ο Τζιόλης ήταν σωστός και στα ανασταλτικά και στα δημιουργικά του καθήκοντά, ο Πέλκας είχε δυο τελικές και δυο κάθετες πάσες και ο Μακ βγήκε σε ένα τετ-α-τετ, και είχε άλλη μια ευκαιρία να βρεθεί απέναντι από τον Βελλίδη.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ήρθε στο... "άψε - σβήσε" το αυτογκολ του Σάμπο και η ανόητη δεύτερη κάρτα του Ζάιρο. Όχι πως η πρώτη ήταν λογική. Ο Βραζιλιάνος αποβλήθηκε για μια κάρτα για θέατρο και μια για τη χρήση του αγκώνα σε εναέρια μονομαχία. Αμφότερες σωστές, που δείχνουν έλλειψη καθαρού μυαλού από τον παίκτη. Με κάρτα από θέατρο, δε μπαίνεις με αγκώνες σε εναέρια μονομαχία...
Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν κακός, αλλά...

Ο ΠΑΟΚ στα Γιάννενα δεν ήταν κακός, αλλά... Όταν έρχεται σε μια πρόταση το "αλλά", αυτομάτως όλα όσα προηγούνται ξεχνιούνται. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν κακός στα Γιάννενα στο πρώτο ημίχρονο αλλά έχανε με 1-0 λόγω Όλσεν και Βελλίδη. Ούτε με την Ξάνθη ήταν κακός, αλλά δεν μπόρεσε να σκοράρει.

Όταν λοιπόν στα δυο πρώτα ματς πρωταθλήματος δεν είσαι κακός αλλά έχεις ένα βαθμό, το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτός ο βαθμός που πιέζει, που φέρνει μουρμούρα, που φωτίζει έντονα όλα, μα όλα τα λάθη που έγιναν, είτε τα ατομικά, είτε τα ομαδικά, είτε τα... μεταγραφικά, είτε τα προπονητικά. Όλα, ένα προς ένα.

Λένε πολλά για τους αριθμούς. Ένα από αυτά είναι πως δεν λένε πάντα την αλήθεια. Αλήθεια ή ψέματα, ο ΠΑΟΚ είναι στο -5 από τον Ολυμπιακό (καθώς δεν είχε τη τύχη που είχαν οι ερυθρόλευκοι στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό), στο -5 από τον Παναθηναϊκό (καθώς δεν έχει Μπεργκ), στο -3 από τον ΑΕΚ (καθώς πληρώνει τα ατομικά λάθη και έχει τρία γκολ παθητικό έναντι μηδενός της Ένωσης).

Και μέσα σε όλα, η... ειρωνεία είναι πηγαίνει να ψάξει τη πρώτη του φετινή νίκη στο πρωτάθλημα κόντρα στην ομάδα του πρώην προπονητή (Γιώργου Γεωργιάδη), πρώην τεχνικού διευθυντή (Ζήση Βρύζα) που έχει πρώτο σκόρερ τον... περυσινό μεταγραφικό στόχο (Αμπντούν).

Πηγή: Contra.gr

πασ γιάννενα Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS