Την άξιζε ο Παναθηναϊκός γιατί ήταν ανώτερος από τη Βέροια και είχε περισσότερες ευκαιρίες. Πόσες; Μόλις τρεις! Πόσες είχε αυτή η απίθανη ομάδα που δεν έχει ηττηθεί εκτός έδρας και δεν έχει νικήσει στο γήπεδό της; Μία! Από το “τσαφ” του Τελάντερ στο 90'!
Το τρίποντο θα βοηθήσει τα αποδυτήρια και τον Στραματσόνι, ο οποίος σήμερα είδε τους παίκτες να το παίρνουν πάνω τους. Τόσο, όσο μπορούν. Δεν μπορούν και πολλά στον δημιουργικό τομέα χωρίς Μπεργκ και Νίνη... Μπορούν περισσότερα αμυντικά. Με πρέσινγκ, με αφοσίωση, με πείσμα, με συγκέντρωση, χωρίς πολλά λάθη. Αλλά με πάθος, με “χάι φάιβ”, με μεγαλύτερη προσωπικότητα και εγωισμό από Εσιέν και Σάντσεθ, με ορεξάτους τον Πράνιτς και τον Ζέκα, με καλύτερο Αμπέντ, με Πέτριτς... τόσο – όσο. Καλό μήνυμα αυτό, γιατί φαίνεται μια πρώτη “αντίδραση” από μέρους των ποδοσφαιριστών και αποτυπώνεται θετική διάθεση απέναντι στον καινούριο προπονητή.
Ο Στραματσόνι αφήνει οριστικά στην άκρη το 4-4-2 “στην ευθεία”, παίζει με 4-4-2 – “διαμάντι” στη φάση ανάπτυξης και 4-1-4-1 σε φάση άμυνας, ψάχνεται. Κάνει και λάθη αρκετά. Αν πανηγυρίσει και επί Αστέρα Τρίπολης – Πανθρακικού (πολύ δύσκολο το εξάποντο βάσει της εικόνας του Παναθηναϊκού) θα θέσει ισχυρές βάσεις για δυνατό restart στον β΄ γύρο. Με τον ορίζοντα του Κυπέλλου, των πλέι οφ και της βελτίωσης, όχι για κάτι παραπάνω ασφαλώς...
ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ
Ηγετική φυσιογνωμία ο Σάντσεθ. Και αμυντικά (με τρία αποτελεσματικά τάκλιν μεταξύ άλλων) και συνολικά στην ενδεκάδα με το πάθος του. Κέρδισε το φάουλ από τον Νέτο στο 86' και την κεφαλιά από τον Εντζεγκέλε από την εκτέλεση του Πράνιτς, πριν από το ριμπάουντ – γκολ του Καρέλη.
Ο Εσιέν ήταν καλύτερος από την πρώτη εμφάνισή του εναντίον του Ηρακλή, ειδικά μετά το απογοητευτικό πρώτο 20λεπτο στο οποίο βρισκόταν εκτός τόπου και χρόνου (κακές τοποθετήσεις, λανθασμένες πάσες). Ειδικά στο β΄ μέρος ο Γκανέζος πήρε και μέτρα προς την αντίπαλη περιοχή, έκανε 2-3 κλεψίματα, είχε 2-3 σωστές επεμβάσεις εντός περιοχής, μοίρασε παιχνίδι, βρήκε καλύτερο ρυθμό. Μιλάμε ασφαλώς για τον Εσιέν του Παναθηναϊκού. Οχι της Τσέλσι. Δηλαδή τον Εσιέν που είναι καλύτερος από τον Λαγό και τον Κουτρουμπή. Αφήνει υποσχέσεις για καλύτερο β΄ γύρο, αν δεν αντιμετωπίσει μυϊκά προβλήματα.
Mία ευκαιρία – ένα γκολ ο Καρέλης (στο πλασέ του στο 52' που αποκρούεται από τον κορυφαίο της Βέροιας, Τζόναθαν Λόπες, αργεί να πασάρει ο Πέτριτς). Σπάνιο ποσοστό ευστοχίας για τον εορτάζοντα που είναι πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού εφέτος (8 γκολ σε 17 ματς).
Μόνο κέρδος θα έχει ο Παναθηναϊκός από την επιστροφή του Τελάντερ. Γενικά σταθερός αν και απουσίασε για ένα μήνα. Καλύτερος από τον Ταυλαρίδη (που κάθισε στον πάγκο για πρώτη φορά) με τη μπάλα στα πόδια, λίγο έλειψε να “γράψει” αυτογκόλ με “τσαφ” στο 89', αλλά αν θέλει να “επενδύσει” ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να ζήσει και με τα λάθη του Δανού.
Μετά από πολλά ματς δεν έκανε λάθος ούτε σε έξοδο, ούτε σε πάσα ο Στιλ. Χρειαζόταν ένα καλό παιχνίδι (χωρίς να είναι εντυπωσιακός) στο οποίο θα κρατούσε και ανέπαφη την εστία του.
Θετικό για τον Παναθηναϊκό ότι ο Στραματσόνι κατάλαβε γρήγορα πως ανάπτυξη από την αριστερή πτέρυγα μπορεί να έχει με τον Νάνο και όχι με τον Πράνιτς ως ακραίο μπακ. Δεν ήταν σούπερ ο Ισπανός, αλλά ανέβηκε περισσότερες φορές από τον Μαρινάκη.
Ο Αμπέντ βελτιώθηκε, “μπήκε” στο ματς μετά το 30'. Ήταν ο πιο ενεργητικός χαφ του Παναθηναϊκού μέχρι την αλλαγή του. “Ικανοποιητική” απόδοση μετά από πολύ καιρό για τον Αλγερινό που ως τώρα χάνεται στη γενική μετριότητα της ομάδας του.
Εδειξε ως ομάδα στοιχεία συσπείρωσης. Κυρίως στο β΄ ημίχρονο. Ο πανηγυρισμός στο γκολ είναι χαρακτηριστικός. Και πάνω στον σκόρερ Καρέλη και με την αντίδραση όλων των αναπληρωματικών.
ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Mεγάλο πρόβλημα στη δημιουργία. Και... βάσιμες υποψίες για σταδιακή αλλαγή ποδοσφαιρικής ταυτότητας. “Ο προπονητής θέλει να παίζουμε πιο άμεσα, από πίσω” είπε μεταξύ άλλων ο Καρέλης μετά τη λήξη του αγώνα, στη Nova. Δηλαδή με “βαθιές” πάσες από Σάντσεθ – Νάνο – Εσιέν προς τους επιθετικούς ή έναν εκ των Αμπέντ/Πράνιτς αν είχαν φτάσει στη γραμμή των πτερύγων. Δύσκολα πράγματα! Δεν έχει “Φιγκερόα” ούτε “Λάφερτι” ο Παναθηναϊκός για να παίξει έτσι και να μαζεύουν τα “σκουπίδια” οι μεσοεπιθετικοί. Μοιάζει ανορθόδοξος ο τρόπος. Για να δούμε στα επόμενα ματς...
Κάπως έτσι, πάντως, εξηγείται και ο λόγος που έπαιξε ο Πέτριτς και έμεινε στον πάγκο ο Κλωναρίδης, παρά τα δύο γκολ στην Πάτρα. Ο Κροάτης είναι πιο έμπειρος και πιο σωματώδης (για άλματα, κρατήματα μπάλας, τοποθετήσεις). Καλύτερος “δέκτης” σε βαθιές μπαλιές (λέγονται και “γιόμες” βεβαίως). Μάλλον πιο χρήσιμος για “κλειστά” ματς στη Λεωφόρο ο Πέτριτς, παρά για “ανοιχτά” εκτός έδρας παιχνίδια...
Ο Μπεργκ στην Αθήνα, τιμωρημένος. Και οι Νίνης – Καλτσάς στην Αθήνα, με απόφαση Στραματσόνι. Και από την 20άδα που ταξιδεύει στη Βέροια, μένει εκτός ο Λουντ. Και κάθονται στον πάγκο τρεις στόπερ (Κουτρουμπής, “Τριάντα”, Ταυλαρίδης)!!! Πάγκος με έναν επιθετικό (Κλωναρίδης), έναν μεσοεπιθετικό (Ατζαγκούν) έναν αμυντικό χαφ (Λαγό) και τρεις στόπερ; Sorry, κόουτς, αλλά κάτι δεν καταλαβαίνουμε σωστά, έτσι δεν είναι;
Πηγή: sport24.gr