Η υποκρισία των ΑΕΚτζήδων για τον Μάκη Ψωμιάδη

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης έστειλε στεφάνι στην κηδεία του Μάκη Ψωμιάδη. Το ίδιο έκανε, προφανώς με τη δική του προτροπή, και η ίδια η ΠΑΕ. Φίλοι της ομάδας αντέδρασαν στα social media. Το Σάββατο ήρθε και η οργανωμένη αντίδραση, αφού στον αγώνα με την Ξάνθη αναρτήθηκε πανό που έγραφε "Ο λαός της ΑΕΚ δεν συγχωρεί ποτέ”.

Ας προσπεράσουμε τη γενίκευση του πανό. Είναι χαρακτηριστικό των οργανωμένων όλων των ομάδων να φέρονται λες και είναι περισσότερο οπαδοί απ’τους "μη οργανωμένους” και ταυτόχρονα να θεωρούν πως η δική τους άποψη είναι ταυτοχρόνως και η άποψη "του λαού”. Εσύ πχ που με διαβάζεις και θεωρείς πως ο λαός της ΑΕΚ συγχωρεί δεν είσαι ΑΕΚτζής γι’αυτούς, είσαι κάτι άλλο. Πάμε παρακάτω.

Τα συλλυπητήρια αφορούν τους ζωντανούς

Τα συλλυπητήρια και γενικώς η παρουσία σε μια κηδεία δεν αφορούν μόνο τον άνθρωπο που έχει φύγει απ’τη ζωή, αλλά κυρίως αυτούς που αφήνει πίσω και το δικό τους πένθος. Ένα στεφάνι βρίσκεται εκεί όχι γι’αυτόν που έχει πεθάνει, αλλά για τα μάτια των ανθρώπων που θρηνούν για τον χαμό του.

Δεν συνεπάγεται ούτε έγκριση όλων των πεπραγμένων του στη ζωή, ούτε άφεση αμαρτιών απ’την πλευρά του καταθέτη. Είναι, στα μάτια μου, ένα χτύπημα στον ώμο αυτών που μένουν πίσω. Το ίδιο ισχύει άλλωστε και με τη φυσική παρουσία. Κάποιες φορές πας για το τελευταίο αντίο γιατί γνώριζες τον νεκρό, κάποιες άλλες όμως δεν τον ήξερες και παραβρίσκεσαι μόνο και μόνο για τη συμπαράσταση στο πένθος των ανθρώπων που γνωρίζεις και νιώθεις κοντά σου.

Αν ο Μελισσανίδης και η ΑΕΚ ήθελαν αν συμπαρασταθούν με συλλυπητήριο στεφάνι στους ανθρώπους που άφησε πίσω του ο Ψωμιάδης, είχαν το δικαίωμα να το κάνουν χωρίς να ρωτήσουν κανέναν "αδέκαστο λαό". Το λέει άλλωστε και η ίδια η διοίκηση σε σχετική θέση, όπου κατά τη γνώμη μου εξηγεί τα αυτονόητα.

Το Κύπελλο του Ψωμιάδη μετράει;

Πάμε και στην ουσία. Δεν τον συγχωρεί τον Ψωμιάδη το πέταλο. Δικαίωμά του, κανένα πρόβλημα. Οι λόγοι άλλωστε είναι ισχυροί, δεν είναι της πλάκας. Αναρωτιέμαι όμως τι ισχύει για το Κύπελλο που κατέκτησε η ΑΕΚ με τον Ψωμιάδη στο τιμόνι. Αυτό είναι αποδεκτό; Μετράει ή το πέταλο δεν το αναγνωρίζει γιατί δεν συγχωρεί τον τότε ιδιοκτήτη και ισχυρό άντρα της ομάδας;

Μ’εκείνο το πρωτάθλημα που η ΑΕΚ διεκδίκησε μέχρι τέλους, τι ισχύει; Το ήθελε το πέταλο ή απείχε; Θυμάμαι κατάμεστες τις κερκίδες γύρω απ’το ρολόι σ’εκείνο το ντέρμπι τίτλου με τον Ολυμπιακό. Θυμάμαι ένα πάθος τεράστιο, μια παρουσία συγκλονιστική, ακόμα και πανό που κρέμονταν στον αέρα, απ’τη μία θύρα στην άλλη, μπροστά απ’το ρολόι.

Το ήθελε εκείνο το πρωτάθλημα το αδέκαστο πέταλο της ΑΕΚ ή τότε ο Ψωμιάδης ήταν καλός και άγιος;

Ή είναι καταδικαστέος για σένα ή όχι

Κάποιος μπορεί να πει πως τότε δεν είχε γίνει ακόμα η υπεξαίρεση, δεν συνέτρεχε ο λόγος που έκανε επιζήμιο μισητό τον Ψωμιάδη, άρα το πέταλο ήταν μαζί του και μαζί με την ομάδα.

Ναι, σωστά. Μόνο που δεν ακούγεται και πολύ ηθικό να εχθρεύεσαι κάποιον και να καταδικάζεις τις μεθόδους του μόνο αν σ’έχει πειράξει. Ή είναι καταδικαστέος για σένα ή όχι. Αν η στάση σου εξαρτάται απ’το να σε έχει ωφελήσει ή όχι, άστο να μείνουμε φίλοι, δεν παίζει ρόλο το τι πιστεύεις.

Η Μπακογιάννη

Μοιάζει μ’εκείνη την αξέχαστη δήλωση της Μπακογιάννη όταν την είχαν κατηγορήσει για τις συναναστροφές με βουλευτές της ΧΑ. Η απάντησή της ήταν "εμένα η ΧΑ μου φέρεται με το σεις και με το σας”. Για να πάρει βέβαια την αποστομωτική απάντηση από μια γυναίκα στο Twitter: "Και εμένα η 17 Νοέμβρη δεν με έχει πειράξει ποτέ, εσάς;”

Αν κρίνεις μόνο με βάση το "αν σε πείραξαν", δεν είσαι ηθικός, παρτάκιας είσαι. Και για να το αντιστρέψουμε, αν ο Ψωμιάδης δεν είχε υπεξαιρέσει χρήματα απ’τα ταμεία της ΑΕΚ, το πέταλο θα είχε πάει στην κηδεία να θρηνήσει για τον διοικητικό ηγέτη που έφερε ένα Κύπελλο, έμεινε αήττητος σε όμιλο Champions League και έχασε στην ισοβαθμία ένα πρωτάθλημα;

Να είχε πάρει το πρωτάθλημα

Χωρίς την υπεξαίρεση ο, γνωστός σε όλους, βίος του Ψωμιάδη και οι τακτικές του θα είχαν την έγκριση απ’το πέταλο χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα; Αν ναι, είναι πραγματικά κρίμα που η ΑΕΚ δεν πήρε εκείνο το πρωτάθλημα στο 4-3 με τον Ολυμπιακό. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον η ρητορική και τα επιχειρήματα του σήμερα αν το τελευταίο πρωτάθλημα (που θα ήταν και νταμπλ) της Ένωσης είχε την υπογραφή του Ψωμιάδη.

Όπως άλλωστε την είχαν και όλοι οι μεγάλοι παίκτες που έπαιξαν τότε στην ΑΕΚ. Και να μην ξεχνάμε και τον Φερνάντο Σάντος.

Η λογική της "συμπάθειας"

Για να το κλείσουμε και να ξεφύγουμε κι απ’τα της ΑΕΚ, για τον Ψωμιάδη γράφτηκαν και διαβάστηκαν χιλιάδες λέξεις τις τελευταίες ημέρες. Είδα πολλούς, σε social media και site, να απορούν και να καταδικάζουν τις εκδηλώσεις συμπάθειας προς το πρόσωπο του εκλιπόντος.

Τους κατανοώ, με βρίσκουν σύμφωνο. Αλλά δεν θα πέσω κι απ’τα σύννεφα. Δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο η συμπάθεια σε προσωπικότητες με αμφίβολο βίο. Απ’τις ταινίες μέχρι την πραγματική ζωή, το κοινό λειτουργεί κι αυτό με την ίδια λογική: Απ’τη στιγμή που δεν με πείραξε, ωραίος ήταν, μάγκας.

Ο Παπαχρόνης, ο Πατσίνο και ο Ζακ Μερίν

Ο Παπαχρόνης ήταν στη φυλακή για βιασμούς και έπαιρνε εκατοντάδες γράμματα λατρείας από γυναίκες. Όταν ο Τζέιμς Γκαντολφίνι έφυγε απ’τη ζωή, η παγκόσμια στεναχώρια για το θάνατό του δεν ήταν νομίζετε συνδεδεμένη με τον χαρακτήρα του Τόνι Σοπράνο; Ή ξέρετε πολλούς φαν του Πατσίνο που να μην θεωρούν κορυφαίο ρόλο του τον Σημαδεμένο ή τον Μάικλ Κορλεόνε και να προτιμούν τον τυφλό απόστρατο στο Άρωμα γυναίκας;

Δεν έχει σημασία το τι ξέρει/ακούει ο κόσμος για κάποιον, σημασία έχει αυτό που βλέπει. Κι αν, καλώς ή κακώς, αυτό του αρέσει, δεν θα κοιτάξει παραπέρα. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, όπως κάποιοι παρατήρησαν, δεν έχει να κάνει με κάποια έκπτωση αρχών, τη σήψη της κοινωνίας και άλλα τέτοια. Όσοι είδαν τις ταινίες με πρωταγωνιστή τον Βενσάν Κασέλ ή γνωρίζουν ποιος ήταν ο Ζακ Μερίν νομίζω πως θα συμφωνήσουν.

Πηγή: contra.gr