Ο παίκτης της Ουντινέζε αγωνίζεται σε θέσεις που οι «πράσινοι» έχουν μία σχετική πληρότητα. Διαθέτει έναν πλουραλισμό στο παιχνίδι του και μπορεί να προσφέρει σε διάφορα συστήματα και τοποθετήσεις, αλλά από τα άκρα ξεκίνησε οπότε εκεί βρίσκεται και η ορθολογική χρησιμοποίησή του. Στο 4-3-3 μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των εσωτερικών μέσων, όπου χρησιμοποιείται περισσότερο τώρα και προφανώς αυτή ήταν η σκέψη του Αντρέα Στραματσόνι για ν’ ασχοληθεί μαζί του.
Στο 4-4-2, επίσης, μπορεί να προσφέρει δίπλα στον αμυντικό χαφ, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να προσφέρει και στη θέση του Βιγιαφάνες που αντικειμενικά ήταν από τους παίκτες που ξεχώρισαν στον περυσινό Παναθηναϊκό. Θα έμοιαζε παράλογο, βέβαια, το ενδιαφέρον να προστεθεί ποδοσφαιριστής στο δυναμικό εκεί, οπότε εικάζουμε ότι η σκέψη του Ιταλού ήταν η πρώτη στην αναφορά. Ο Κονέ έχει κλείσει έξι χρόνια στην Ιταλία, τα χρήματα που παίρνει είναι αρκετά και μάλλον πολλά για τα δεδομένα του Παναθηναϊκού (κοντά στο εκατομμύριο), οπότε προφανής λόγος να φύγει έστω από μία μικρομεσαία ομάδα της Serie A δεν υπάρχει.
Για τους «πράσινους» θα ήταν μία προσθήκη που θ’ ανέβαζε πολύ το ποιοτικό και ποσοτικό ελληνικό στοιχείο μ’ έναν αθλητή πολυεργαλείο. Και πάλι, με την εξέλιξη της περίπτωσης να μην είναι θετική, κανείς δεν θα κλάψει που δεν θα έρθει ο πρώην παίκτης των ΑΕΚ και Ολυμπιακού στον Παναθηναϊκό. Με την ετήσια αμοιβή που, με γνώμονα τα ρεπορτάζ, ήταν διατεθειμένη να πληρώσει η ελληνική ομάδα στον 28χρονο και με υποτυπώδες scouting βρίσκεται ποδοσφαιριστής για να γίνει η δουλειά.
Το ζήτημα είναι πώς για μία ακόμη φορά σύρθηκε μία περίπτωση που εξέθεσε τον σύλλογο, τον σχεδιασμό του κι αυτούς που τον «τρέχουν». Δεν χρειάζεται πλήρης αναπαραγωγή τίτλων, αρκεί η μερική: «Είπε ναι ο Κονέ στον Στραματσόνι», «Συμφωνία για Κονέ», «Πράσινος ο Κονέ», «Πήρε και Κονέ»! Ολο αυτό του… Κονέ το κάγκελο δημιούργησε την εντύπωση για ημέρες ότι ο αθλητής είναι κλεισμένος κι όσοι τολμούσαν να ξεστομίσουν ότι τούτο δεν πρόκειται να γίνει ήταν, εννοείται, εχθροί…
Αυτό, όμως, σημασία δεν έχει μεγάλη. Το σοβαρότερο είναι ότι μία περίπτωση που για τον μέσο, κοινό, νου έμοιαζε a priori δύσκολη κι ανέφικτη, προωθήθηκε με τόση ζέση. Στο τέλος, που η ουσία μετρά, μιλάμε για μία φούσκα ικανή να εκθέσει πρώτον όσους χειρίστηκαν την υπόθεση και δεύτερον τον νέο τεχνικό διευθυντή που είναι ο επικεφαλής ενός μεταγραφικού σχεδιασμού, του οποίου τις διαπραγματεύσεις «τρέχει» ο προπονητής! Οσον αφορά την αιτία του κακού, σύμφωνα και με τον ίδιο τον Κονέ, αυτή ήταν η δημοσιότητα που πήρε το θέμα στην Ιταλία.
Από πότε – κι εδώ το ζήτημα αποκτά ανάστημα, διότι αφορά την ποιότητα ενημέρωσης στην Ελλάδα – ένα δημοσίευμα των (πλειοψηφικά) γκελαδόρικων στις μεταγραφές ιταλικών ιστοσελίδων ανάγεται σε κορυφαίο; Ακόμη και στις εποχές που δεν υπήρχε διαδίκτυο και παλεύαμε να ενημερώσουμε τον κόσμο από τηλεοπτικές εκπομπές που βλέπαμε δορυφορικά και teletext, με ειδήσεις εξ Ιταλίας γελούσαμε! Δεν δικαιολογείται, εν κατακλείδι, η έκταση εις βάρος του Παναθηναϊκού που πήρε η υπόθεση με τον Παναγιώτη Κονέ, διότι για τον ενήμερο για τα στοιχειώδη απλά δεν γινόταν να καταλήξει θετικά. Τα υπόλοιπα είναι για την κατανάλωση, τα clicks και για κανένα μονόευρω περισσότερο…
Πηγή: sportit.gr