Στα στέκια των οπαδών του Ολυμπιακού και όχι μόνο, αλλά και στα social media κυκλοφορεί ως ανέκδοτο: Πως μετά τον Κετσπάγια και τον Πεδουλάκη έρχεται την Κυριακή και η… σειρά του Ίβιτς!

Επειδή έτυχε back to back, μετά από τις ήττες τους από τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ να απολύσει τον Κετσπάγια και ο μπασκετικός Παναθηναϊκός τον Πεδουλάκη.

Φυσικά και ο Ίβιτς δεν είναι ίδια περίπτωση με τους άλλους δύο, αφού έτσι κι αλλιώς ο ΠΑΟΚ είναι ένας άλλος οργανισμός που θα έρθει για να διεκδικήσει πράγματα από το ματς του Φαλήρου. Ποτέ δεν ξέρεις όμως.

Το ζήτημα πάντως δεν είναι ότι έφυγαν «κολλητά» οι δύο προπονητές, που είναι πάντα τα εύκολα θύματα, αλλά για ποιο λόγο προσελήφθησαν από τους Μελισσανίδη και Γιαννακόπουλο και τι είδους πλάνο ήταν υποχρεωμένοι να υλοποιήσουν.

Διότι ναι, όλες οι μεγάλες ομάδες ξεκινούν την σεζόν με στόχο την κατάκτηση του τίτλου. Αλλά με τους ίδιους στόχους ξεκινούν και οι ανταγωνιστές τους. Δηλαδή οι… απέναντι! Το ζήτημα λοιπόν, δεν είναι η ήττα και μάλιστα η πρώτη, αλλά αν υπηρετείται το όποιο σχέδιο έχουν καταστρώσει οι ομάδες στο ξεκίνημα.

Η ΑΕΚ επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία μετά από δύο δύσκολα χρόνια στις μικρότερες και πήρε το κύπελλο κόντρα στον Ολυμπιακό. Λογικό λοιπόν, να υπάρχει η δίψα για κάτι παραπάνω.

Όμως από τον Πογιέτ πέρυσι και τον Μοντανιέ, που ήρθε ως η πρώτη επιλογή το καλοκαίρι, κατέληξε στον Κετσπάγια, τον οποίο απέλυσε μετά την επικράτηση στη Λάρισα. Και μετά από μια τέτοια νίκη, οι άνθρωποι της Ένωσης ήταν στενοχωρημένοι επειδή ήξεραν ότι είχαν ήδη συμφωνήσει με τον Μοράις και ένιωθαν αμήχανοι μπροστά στον Κετσπάγια.

Ο Γεωργιανός τεχνικός, χωρίς να έχει προλάβει να δείξει πραγματικά δείγματα από τη δουλειά του, έχει φύγει δύο φορές από την Ελλάδα και παρ΄ όλα αυτά είναι περισσότερο κερδισμένος παρά χαμένος!

Γιατί από τον Ολυμπιακό απολύθηκε όντας αήττητος, ενώ από την ΑΕΚ έφυγε έχοντας την ομάδα στη 2η θέση και με μία ήττα που είναι σχεδόν «εντός προγράμματος» για κάθε ομάδα που πηγαίνει στο Καραϊσκάκη. Αλλά δεν έφυγε μετά από αυτήν, όπου πράγματι η εικόνα της ομάδας του ήταν κακή. Απομακρύνθηκε κερδίζοντας την ομάδα που νίκησε τον Ολυμπιακό!

Από την άλλη ο Πεδουλάκης ήταν μάλλον απίθανο να προετοιμάσει έναν ανταγωνιστικό Παναθηναϊκό σε τρεις μήνες, όταν μετά από 12 χρόνια η ομάδα έπρεπε να μάθει να ζει χωρίς τον φυσικό αρχηγό της, τον απίστευτο Δημήτρη Διαμαντίδη.

Νομίζω ότι κανένας δεν θα το κατάφερνε σε τόσο μικρό διάστημα. Αντί όμως, να του αναγνωριστεί ότι ανέλαβε ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα, όπως ακριβώς και το 2012 στη μετά Ομπράντοβιτς εποχή, κάνοντας και το νταμπλ, του χρεώθηκε ότι δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ένα πράγματι ακριβό (για την εποχή) ρόστερ.

Δεν είμαι σε θέση να κρίνω το ρόστερ της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ και του μπασκετικού Παναθηναϊκού γιατί τα έχουμε δει ελάχιστα. Όμως δεν μπορώ να δεχθώ ότι το ανάθεμα πρέπει να πέσει όλο πάνω στους Κετσπάγια και Πεδουλάκη.

Διότι κανένας από τους δύο δεν πήγε να αναλάβει μόνος του την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Τους κάλεσαν τα αφεντικά των ομάδων. Και πρέπει να έχουν το ανάστημα να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Πρώτα για το όποιο πλάνο είχαν θέσει επί τάπητος στο ξεκίνημα της περιόδου και μετά για τις επιλογές που έκαναν ώστε να το υποστηρίξουν. Και αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες του πλανήτη.

Πηγή: Novasports.gr