Κατακαλόκαιρο ’13. Κολοβός περιζήτητος. Πρώτος κάνει κίνηση ο Μελισανίδης. Συναντιέται (και δις) με τον «πνευματικό» του Κολοβού, Εβανς Παυλόπουλο (η μία στο κότερο του «τίγρη»), υπάρχει προβληματισμός για το «Γ’ Εθνική», αλλά ξεπερνιέται, αφού – σύμφωνα με όσα μεταφέρονται στον Μελ – ο μικρός δεν τρελαίνεται για τον Ολυμπιακό.
Μάνατζερ, δεν έχει. Για να τελειώσει το πράγμα, συστήνεται ραντεβού με τον εμφανιζόμενο ως «σύμβουλο» του Κολοβού, τον κύριο Μηνά Λυσάνδρου. Πραγματοποιείται (όχι με τον Μελισανίδη) και εκεί δίνει τα χέρια, αποδεχόμενος τους όρους που προτάθηκαν. Ο τίγρης ενημερώνεται και φροντίζει να διαρρεύσει πως η συμφωνία είναι κοντά.
Φεύγοντας από εκείνο το ραντεβού, ο Λυσάνδρου ενημερώνει Ολυμπιακό αρχικά κι εν συνεχεία Παυλόπουλο και το ΔΣ του Πανιωνίου. Μπροστά στον «φόβο» να γίνει κάτι που ενδεχομένως εκλάμβανε κάπως ο Ολυμπιακός, συγκαλείται μεταμεσονύχτια, άτυπο ΔΣ του Πανιωνίου και εκεί αποφασίζεται να αρνηθεί η ομάδα την πρόταση της ΑΕΚ (είχε μεταφερθεί, ανεπίσημα) και να δώσει τον μικρό στον Ολυμπιακό.
Εκεί, μεταμεσονύκτια σπάει η «ανατροπή» στα δεδομένα και τα «ερυθρόλευκα» media κυκλοφορούν την επόμενη με «ρελάνς Μαρινάκη κτλ».
Οσο για τον τίγρη; Πραγματικά απίστευτα έξαλλος με τον Λυσάνδρου τον οποίο και θεώρησε υπεύθυνο για την κατάληξη του Κολοβού και πως τελικά λειτούργησε προς όφελος του Ολυμπιακού…