Γράφει ο Μιχάλης Τσόχος.

Όμως στο πρώτο σημαντικό και ανταγωνιστικό τεστ της χρονιάς, ο πρωταθλητής δεν πήρε καλό βαθμό.

Μετά από το πρώτο 15λέπτο, όπου ο κόσμος έδωσε ώθηση στους ερυθρόλευκους και χάνεται η μεγάλη ευκαιρία του Μασάντο, η Σάλκε έφερε το ματς στα μέτρα της. Έτρεχε περισσότερο, δημιούργησε περισσότερες φάσεις, και στο τέλος δίκαια πήρε το τρίποντο. Χωρίς πάντως να είναι το ίδιο καλή, με την Σάλκε των δύο τελευταίων ετών, καθώς λείπει η τεράστια προσωπικότητα του Ραούλ, που έκανε την διαφορά.

Ο Ολυμπιακός θύμισε το φιλικό ματς με τη Νάπολι. Στην Ελλάδα μπορεί να «καθαρίζει» πολύ εύκολα τα παιχνίδια με τους περισσότερους, χάρις σε δυο-τρεις προσωπικές ενέργειες, των πιο ποιοτικών παικτών, που διαθέτει. Όμως για το επίπεδο του Τσάμπιονς Ληγκ, αυτό δεν είναι αρκετό. Σίγουρα, δεν μπορείς να κάνεις κριτική βλέποντας ένα ματς από την τηλεόραση, αλλά σε σχέση με το περυσινό σύνολο του Βαλβέρδε, υστερεί σαφώς σε σχεδιασμό. Πέρυσι ήξερες το μοτίβο του παιχνιδιού: η μπάλλα στον Ορμπάιθ, διαγώνια μεταβίβαση, σε Μιραλάς ή Φουστέρ, και πίεση πολύ ψηλά, να κλέψει μπάλλα και να βάλει γκολ. Αντίθετα κόντρα στην Σάλκε, δεν μπόρεσα να διαπιστώσω το σχέδιο του Ζαρντίμ. Όποια φάση έγινε, προήλθε από λάθος των αμυντικών της Σάλκε, του Ματίπ και του τερματοφύλακα. Που όταν πιέστηκαν, έκαναν λάθη. Αλλά δεν πιέστηκαν τόσο πολύ…

Επίσης οι επιλογές σε πρόσωπα δεν δικαίωσαν τον Πορτογάλο τεχνικό. Πάντα βέβαια οι καλύτεροι είναι αυτοί, που δεν παίζουν, αλλά άπαντες αναγνωρίζουν πως δίχως τον Ιμπαγάσα και με τον Μασάντο στα άκρα (εκεί όπου δεν μπόρεσε να παίξει στην Τουλούζ και έφυγε…), κυκλοφορία καλή και δημιουργία δεν υφίσταται. Και όλοι είχαν την αίσθηση, ότι η όλη διαχείριση του «Κάνιο» εφέτος, θα αφορούσε ακριβώς την αγωνιστική του ετοιμότητα για το Τσάμπιονς Ληγκ και όχι για να παίζει με Γιάννενα, Βέροια, Λεβαδειακό και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Όταν μπήκε στο β μέρος, μάλλον βγήκε λάθος παίκτης, ο Φουστέρ, ο μοναδικός που πρέσαρε και δεν φάνηκε παρά μόνο σε ένα σουτ, που βγαίνει ελάχιστα άουτ.

Προσθέστε και το γεγονός, ότι τηλεοπτικά, φάνηκε να υπάρχει και πρόβλημα με τις ανάσες και τα τρεξίματα, όλης της ομάδας. Από ένα σημείο και πέρα, οι παίκτες με τα μπλε ήταν παντού.

Μία ακόμη επιλογή, που φαντάζομαι θα μάθουμε στην συνέχεια την εξήγηση, ήταν η αλλαγή στον τερματοφύλακα, αλλά και στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Αν Κάρολ και Σιόβας, «πλήρωσαν» την ασυνεννοησία τους στο γκολ με τα Γιάννενα, δεν ευτύχισε ο Ζαρντίμ επίσης στην επιλογή. Ο Ούγγρος (πέρα από το λάθος στην φάση του γκολ του Κυριάκου, που μάλλον λανθασμένα ακυρώνεται), έχει μία ακόμη λάθος απόκρουση στο σουτ του Φουκς (με τον Μπαρνέτα στην συνέχεια να χάνει το «άχαστο) και δεν «κατέβασε και τα ρολά», για να δικαιολογεί μια τόσο κρίσιμη επιλογή. Όσο για το δίδυμο Μανωλά-Κοντρέρας, φάνηκε λιγότερο δεμένο (γκολ και πέναλτυ ο Χούντελαρ, η κορυφή του παγόβουνου…). Άσε που όφειλες να γνωρίζεις, ότι το πρώτο γκολ του Χέβεντες, είναι σήμα κατατεθέν της Σάλκε και μάλλον το ύψος του Σιόβα, θα ήταν ίσως πιο χρήσιμο.

Το θετικό για τον Ολυμπιακό είναι ότι έχασε η Μονπελιέ και μαζί με τους Γάλλους, οι ερυθρόλευκοι θα παλέψουν για την 3η θέση, αφού Αρσεναλ και Σάλκε δείχνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Βέβαια και πέρυσι, ξεκίνησε άσχημα ο Ολυμπιακός, τότε όμως δεν είχε επίσημα παιχνίδια στα πόδια του, ενώ ο Βαλβέρδε είχε το υλικό περισσότερο καιρό στην διάθεσή του. Αλλά ας του δώσουμε και του Πορτογάλου λίγο χρόνο ακόμη και ας μην είμαστε αφοριστικοί.

ΥΓ 1 Είδα κάτι ακόμη, που δεν μου άρεσε από την τηλεόραση, και θα θελα στα αλήθεια να μπορούσα να είμαι στο γήπεδο για να είμαι 100% σίγουρος. Σαν πολλά όμως μου φάνηκαν τα «μπινελίκια», ανάμεσα στους παίκτες του Ολυμπιακού. Και δεν εξηγούνται όλα από τα νεύρα εκ του αποτελέσματος. Υπάρχει και ο όρος «απειθαρχία»…

ΥΓ 2 Ισορροπημένο είδε ο Ζαρντίμ το ματς, από κάποιες δηλώσεις που άκουσα…Χμμμ…. Σε πίεση νομίζω ο Πορτογάλος.

Πηγή: pamesports.gr