Θα μείνει εις τους αιώνες των αιώνων αυτό το ματς. Αυτό το ζευγάρωμα. Αυτοί οι ημιτελικοί.

Δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ άλλοτε τόσους φίλους άλλων ξένων ομάδων να παρακολουθούν με τόση αγωνία, ένταση και ενδιαφέρον παιχνίδι άλλων συλλόγων χωρίς να είναι ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ (μιλάμε για συλλογικές διοργανώσεις και όχι για Euro, Mundial).

Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε τέτοιο ΔΙΠΛΟ ματς με τέτοια εξέλιξη και τέτοιο τελικό αποτέλεσμα υπέρ του αμυνόμενου και κατά του επιτιθέμενου (αν το καλοσκεφτούμε η Τσέλσι προκρίθηκε χάρη σε δύο κούρσες των Ραμίρες στις καθυστερήσεις των πρώτων ημιχρόνων!). Και αυτό ακριβώς είναι το θαύμα του ποδοσφαίρου.

Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στο gazzetta.gr