Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.

Εζησε ξέροντας ότι δεν έχει πια τη ρώμη προγενέστερων ετών, ότι αυτά είναι «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις». Σημασία γι' αυτήν, όμως, έχει που δεν έφτασε ακόμα η ώρα της, τότε που δεν θα μπορεί καθόλου...

Το πρώτο ημίχρονο της ΑΕΚ στην Τιφλίδα ήταν τρομακτικά κακό. Η άμυνα βολόδερνε, τα χαφ ανύπαρκτα, οι μπροστινοί τραγικά αργοί. Και δεν είναι δικαιολογία το ότι οι Γεωργιανοί σκόραραν δευτερόλεπτα μετά την έναρξη (γκολ ύστερα από πλάγιο με τον Μανωλά και τον Κάλα να γκελάρουν!). Αντε και το γκολ να απορύθμιζε και να άγχωνε (υπό φυσιολογικές συνθήκες) την Ενωση για πέντε δέκα λεπτά, όχι πάντως 45. Αυτό που την είχε απορυθμίσει ήταν οι λάθος αρχικές επιλογές του Χιμένεθ...

Ο Ισπανός τις διόρθωσε έστω και στο β' μέρος. Η είσοδος του Λεονάρντο, που και στο ΟΑΚΑ πριν από μία εβδομάδα, όταν πάλι μπήκε ως αλλαγή ήταν η αιτία της αλλαγής εικόνας και του τελικού 1-0, έκανε τους «κιτρινόμαυρους» να μοιάζουν με ομάδα. Η ταχύτητα και η φρεσκάδα του σε συνδυασμό με το πέρασμα του Γκουντγιόνσεν ως φορ αντί του «Λύμπε» και του Κάρλος πίσω του αντί δεξιά έφερναν ισορροπία, έδωσαν μέτρα, κατοχή μπάλας και απόπειρα παραγωγικού παιχνιδιού. Τόσο που οι Γεωργιανοί -νιώθοντας τον κίνδυνο- το γύρισαν στον τσαμπουκά, μπας και σπάσουν το ρυθμό που αναπτυσσόταν εις βάρος τους...

Η ισοφάριση δεν ήρθε στο 90λεπτο, αλλά ήταν θέμα χρόνου. Ηρθε με το πέναλτι που πήρε ο Ισλανδός σταρ στην παράταση. Και η ΑΕΚ δεν πέθανε αγωνιστικά (με αποκλεισμό από τους ομίλους) και οικονομικά (στα 3 εκατ. θα φτάσουν τα έσοδά της από τα έξι ευρωμάτς)...

Βέβαια, στο Γιουρόπα Λιγκ πλέον δεν θα υπάρχουν Ντιναμό Τιφλίδας για να τους βάζεις δύο γκολ σε 3,5 ώρες και να μην ηττάσαι! Κι αυτή η ΑΕΚ φανερά δεν έχει να βγάλει καμιά εντυπωσιακή βελτίωση στη συνέχεια. Ισα που θα ζει, δηλαδή, μέσα στο χειμώνα με την ψευδαίσθηση ότι ακόμα ανήκει στα κλαμπ της Ευρώπης. Κάτι είναι, ωστόσο, κι αυτό μπροστά στο σενάριο της μίζερης απομόνωσης εντός των συνόρων...

Πηγή: Goal

Europa League ΑΕΚ