Απέσπασε θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε δύσκολη ομάδα που φαινόταν φαβορί για τη δυάδα της πρόκρισης, εκτός έδρας παίζοντας χωρίς τον καλύτερο παίκτη του αγώνα με την ΑΕΚ (Γκαρσία), έναν βασικό επιθετικό του (Σαλπιγγίδη) κι έχοντας σε κακή ημέρα τον ποιοτικότερο παίκτη του (Βιεϊρίνια) και επιρρεπή στο λάθος τον τερματοφύλακά του (Κρέσιτς).

Τα συγχαρητήρια που εισέπραξε ο Μπόλονι από τους Ρώσους και συνολικά η ομάδα του μάλλον έδωσαν να καταλάβει ο καθένας πόσο σημαντικό ήταν αυτό που έκανε ο ΠΑΟΚ σε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Κι ίσως η πορεία του μέχρι τώρα είναι καλύτερη από ό,τι και ο ίδιος ο Ζαγοράκης θα περίμενε. Αν απέφευγε και την γκέλα στο Ηράκλειο, τώρα θα μπορούσε να υπερηφανεύεται πως είναι αήττητος σε Ελλάδα και Ευρώπη, εντός στόχων παντού, και ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό εκτός έδρας με αυτοπεποίθηση εύζωνα στην αλλαγή φρουράς.

Ο Μπόλονι νομιμοποιείται να υποστηρίζει ότι έφερε την ομάδα του εκεί που ήθελε, ακολουθώντας μάλιστα τον δικό του δρόμο και δίχως να ρισκάρει με τη χρησιμοποίηση δυο βασικών όπλων του που θεωρούσε ότι θα του ήταν πολυτιμότεροι στο Καραϊσκάκη. Ρίσκαρε.

Οχι τόσο με την τακτική και τη σκέψη του όσο με τον κίνδυνο να … σταυρωνόταν σε περίπτωση που το χθεσινό αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό. Και έπραξε τα αυτονόητα για εκείνον. Καθαρό 4-3-3, με τον Αρίας μοναδικό ανασταλτικό μέσο και δυο χαφ μπροστά του Φωτάκη και Λαζάρ – ένα σύστημα που φαίνεται ότι προτιμά και του αρέσει. Και χθες τουλάχιστον τον δικαίωσε. Οπως ήταν και τυχερός που παίκτες όπως ο Μπαλάφας και ο Τσιρίλο του έδωσαν πολύ περισσότερα απ’ όσα προσδοκούσε. Να πούμε τώρα ότι ο Ιβιτς που άλλαξε τη ροή του αγώνα θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα περισσότερα αν έμπαινε νωρίτερα; Ισως και να ήταν έτσι, αν δεν προέκυπταν οι αναγκαστικές αλλαγές. Ο Ιβιτς φέτος, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, θα ξεκλειδώσει πολλά παιχνίδια. Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νοημοσύνη για να καταλάβεις ότι τα 30 λεπτά ποιότητας που μπορεί να προσφέρει δημιουργούν πλεονέκτημα στον ΠΑΟΚ.

Κατά τα λοιπά, ο Αθανασιάδης διανύει γεμάτο φεγγάρι στην καριέρα του σκοράροντας συνεχώς, ο Φωτάκης έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι του στον ΠΑΟΚ, ο Μπαλάφας βρισκόταν όπου πήγαινε η… μπάλα και ο Μαλεζάς θύμισε τις προπέρσινες εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα που τον οδήγησαν στην Εθνική και στο Μουντιάλ. Το ελληνικό στοιχείο του ΠΑΟΚ ήταν εντονότερο από ποτέ άλλοτε, κι αυτό παραμένει η σημαντικότερη παρακαταθήκη φέτος.

Η κακή μέρα του Κρέσιτς δεν πληρώθηκε από την ομάδα του. Στο διάστημα που φάνηκε πως ο Κροάτης ήταν ο αδύναμος κρίκος, με την αδυναμία του να καθαρίζει τις φάσεις στον αέρα και όταν προηγήθηκε η Ρούμπιν Καζάν ανατρέποντας το σκορ του πρώτου ημιχρόνου, καθάρισε ο Ιβιτς. Το ίδιο μεμπτή ήταν και η αλαζονεία του Κοντρέρας, ο οποίος πολλές φορές δίνει την αίσθηση πως παίζει για τον εαυτό του.

Μετά τις δυο πρώτες αγωνιστικές, η συνέχεια είναι προβλέψιμη, ωστόσο παραμένει δύσκολη. Γιατί όσο εύηχο κι αν ακούγεται στα αυτιά του καθενός το αήττητο του ΠΑΟΚ απέναντι σε Τότεναμ εντός και Ρούμπιν εκτός, άλλο τόσο δύσκολη είναι η αυτονόητη προϋπόθεση των νικών σε δυο παιχνίδια επί των περίεργων Ιρλανδών της Σάμροκ και, κυρίως, της νίκης στην Τούμπα με τη Ρούμπιν Καζάν.

Κι επειδή η Ευρώπη δεν είναι σκραμπλ για να προκαθορίζεις τους βαθμούς που θα μαζέψεις σύμφωνα με τις λέξεις που θα δημιουργήσεις, το ζητούμενο γι’ αυτόν τον σοβαρό ΠΑΟΚ δεν είναι αν θα τα καταφέρει στον όμιλό του, αλλά αν θα προκύψει ή όχι κάποιος απροσδόκητος παράγοντας να τον αποσταθεροποιήσει απομακρύνοντάς τον από τον στόχο του. Για όλα τα υπόλοιπα, εγγυάται ο Μπόλονι, η σοβαρότητα, η προσωπικότητα των παικτών του αλλά και η εμπειρία που έχει αποκτήσει το σύνολό τους: οι περισσότεροι αγωνίζονται μαζί για μια τριετία τουλάχιστον. Τώρα πλέον έμαθαν καλά τι μπορούν να πετύχουν...

Πηγή: Εξέδρα

Europa League ΑΕΚ ΠΑΟΚ