Στην Ελλάδα που φλέγεται, που σκοτώνεται, που μάχεται, που βουλιάζει, ευτυχώς που είναι και το ποδόσφαιρο να προσπαθούμε κάπως να ξεφύγουμε. Αν και δύσκολα. Πάμε τώρα στα... περίπλοκα της ΑΕΚ, μήπως και τα ξεδιαλύνουμε - διότι στην Ελλάς του 2011 που έγιναν όλοι... μούτσοι, αλλά το παίζουν βασιλιάδες δεν ξεδιαλύνετε τίποτα!

Είμαι σίγουρος ότι θα ξεκινήσει άλλη κουβέντα μετά από το ματς της Μόσχας: Ναι, εντάξει, καλά παίξαμε αλλά το 3-1 είναι βαρύ. Δεν θα συμφωνήσω με αυτούς, που πατούν σε αυτό το σκεπτικό, όμως σίγουρα δεν το απορρίπτω. Η απογοήτευση είναι μεγάλη, αλλά κρατάω μία μεγάλη κουβέντα που είπε ο Κωστένογλου την Κυριακή και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να την ακολουθούσαμε άπαντες από το ξεκίνημα: «Αυτή η ΑΕΚ χρειάζεται επιείκεια».

Ναι, χρειάζεται η ΑΕΚ επιείκεια, όταν παίζει έτσι όπως έπαιξε απόψε. Με πάρα πολλές απουσίες, στο γνωστό περιορισμένο ρόστερ της, με μία ενδεκάδα που κατέβηκε πρώτη φορά στο γήπεδο φέτος, απέναντι σε μία καλή ομάδα με ζηλευτή ποιότητα παικτών και... δικό της γήπεδο (για να μην ξεχνιόμαστε).

Πριν το ματς άκουγα και διάβαζα ότι η ΑΕΚ θα είναι ευχαριστημένη αν φύγει από τη Ρωσία με κάτω από... τέσσερα γκολ. Τόσο σίγουρο το είχαν. Τόσο δεδομένη είχαν την... ξεφτίλα. Διαψεύστηκαν.

Η ΑΕΚ δεν μπορεί να πανηγυρίζει ούτε για το Χ με τον Ολυμπιακό, ούτε για το αποψινό 3-1, επειδή έπαιξε καλά. Η ΑΕΚ και ο ΑΕΚτζής όμως έχει κάθε δικαίωμα να παίρνει δύναμη από αυτές τις εμφανίσεις και να προχωρά, σκεπτόμενος ΠΑΝΤΑ την τραγική κατάσταση που την έχουν φέρουν αυτοί που τη διοίκησαν και έφυγαν τρέχοντας, αλλά και οι επίσης άσχετοι με το αντικείμενο και ανίκανοι να βελτιώσουν κάτι σημερινοί διοικούντες.

Το που θα οδηγήσει αυτός ο δρόμος δεν το ξέρει κανείς. Όταν φτάσεις όμως στο τέλος και κάνοντας την αυτοκριτική σου, η ΑΕΚ οφείλει στη χειρότερη των περιπτώσεων να τα έχει καλά με τον εαυτό της, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Όλα αυτά μέχρι να έρθει κάποια στιγμή η μέρα που θα έρθει μία σοβαρή διοίκηση, που θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξέρουν από μπάλα να τρέξουν τα πράγματα, που θα μπει ρευστό στην ομάδα, που οι παίκτες της θα πληρώνονται, που κοντολογίς θα γίνονται τα αυτονόητα. Έως τότε, οι παίκτες της ΑΕΚ αξίζουν καλύτερης αντιμετώπισης.

Από τον Γκέντσογλου, που για μένα έκανε ένα καλό ανασταλτικά παιχνίδι, μέχρι τον Σιαλμά που το παλικαράκι μπήκε και έδωσε την ψυχή του για τη φανέλα σε ένα σημείο που θεωρητικά το παιχνίδι είχε τελειώσει, δείχνοντας ότι αξίζει περισσότερες ευκαιρίες. Γράφω γι' αυτούς τους δύο παίκτες, διότι για τον πρώτο έχουν ακουστεί (και όχι άδικα αρκετά εξ αυτών) πάρα πολλά, ενώ για τον Σιαλμά αρκετοί τον έχουν... καθαρίσει πριν καν τον δουν. Σίγουρα στην ΑΕΚ πρέπει να παίζουν καλύτεροι παίκτες, όμως αν μη τι άλλο πρέπει να σεβόμαστε όσους παλεύουν γι' αυτήν...

Για τον Μπέλεκ δεν θα γράψω πολλά... Έχει τρομερά σωματικά προσόντα, αλλά το γκολ είναι ξεκάθαρο πλέον ότι δεν το έχει. Μακάρι να το βρει στη συνέχεια. Και δεν γράφω πολλά γιατί πάλι θα θυμηθώ όσους έβριζαν τον Μπλάνκο που δεν έχει... ντρίμπλα! Αχ, Θεέ μου πότε θα βάλουμε μυαλό;

Στην Κρήτη παίζονται πάρα πολλά και αυτό το ματς είναι, για μένα, «κλειδί» εν όψει της συνέχειας. Καλή δύναμη ΑΕΚάρα, καλή επιστροφή σε όσους ταξίδεψαν στη Ρωσία, κουράγιο Έλληνες...

Πηγή: aek365.gr