Με «φθηνά» γκολ-κληρονομιά της εποχής Χιμένεθ, όπως το 1-0 στην πρώτη φάση της επανάληψης (με τον Κώστα Μανωλά στο... κλασικό πλέον λάθος του εντός της περιοχής) και το πέναλτι-προσφορά του απρόσεκτου Καράμπελα!

Δεν ξέρω αν ο Νίκος Κωστένογλου διαθέτει... μαγικό ραβδάκι, αυτό όμως που είδα από την ομάδα του κόντρα στη Λοκομοτίβ ήταν μια (ποιοτική) συνέχεια και βελτίωση της εμφάνισης του ντέρμπι. Δηλαδή μια ομάδα με αρχή και τέλος, που δείχνει να ξέρει τι θέλει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πώς θα προσπαθήσει να το πάρει (καμία σχέση με το συνονθύλευμα του Ισπανού προκατόχου του). Μπορεί βέβαια χθες η Ενωση να μην ανταμείφθηκε με το αποτέλεσμα που της άξιζε (ισοπαλία), αλλά για αυτό φταίνε οι... παιδικές ανασταλτικές ασθένειες που κουβαλάει (και βασικά έχουν να κάνουν με ατομικά λάθη), συν την έλλειψη σέντερ φορ!

Σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Μπέλεκ απέδειξε πως και άπειρος είναι και ανεπαρκής στο σκοράρισμα, με το χαμενό (απίστευτο) τετ α τετ μόλις στο 15' (αλλά και εκείνο στο 85' που κατέληξε στο οριζόντιο δοκάρι) να «κρεμάει» την ομάδα του. Σε ένα (πρώτο) 45λεπτο μάλιστα που η ΑΕΚ επιχείρησε να πιέσει ψηλά, παίζοντας ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, αιφνιδιάζοντας τους γηπεδούχους. Οι «κιτρινόμαυροι» αντέδρασαν παρά την ψυχρολουσία του 1-0, έκαναν δύο φάσεις για να ισοφαρίσουν, ενώ και μετά το 2-0, με την είσοδο των γρήγορων Σιαλμά και Λεονάρντο, έψαξαν με ορθολογισμό το γκολ που ήρθε και με τον Κάλα δεύτερο σέντερ φορ στα τελευταία λεπτά άγγιξε το θαύμα, για να δεχτούν το 3-1 στις καθυστερήσεις.

Στο διά ταύτα: η χθεσινή ΑΕΚ, σε αντίθεση με την ομάδα του Χιμένεθ, δεν προσέβαλε την... αισθητική και άφησε ελπίδες για τη συνέχεια. Κερδίζοντας κι έναν μεγάλο κίπερ, τον Γιάννη Αραμπατζή.

Πηγή: Goal

Europa League ΑΕΚ