Ο Μπόλονι αρκέσθηκε στο » ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» έχοντας ξεκάθαρο στόχο την διατήρηση του μηδέν στην άμυνα. Το μηδέν παθητικό αποτέλεσε τον κυρίαρχο στόχο και των γηπεδούχων που στηρίχθηκαν στην πίεση και στα αθλητικά τους προσόντα. Πέραν των αγωνιστικών στοιχείων ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στους περίπου 5500!! οπαδούς του ΠΑΟΚ που βρέθηκαν στην Ιταλία δίνοντας «χρώμα» σε μία αναμέτρηση που δεν επιφύλαξε αγωνιστικές συγκινήσεις στους ποδοσφαιρόφιλους.

Το πλάνο του Μπόλονι

Ο τακτικός σχεδιασμός του Ρουμάνου ήταν απλός και ξεκάθαρος: αμυντικό παιχνίδι με στόχο την διατήρηση του μηδέν και έμφαση στις αντεπιθέσεις με άξονα τους πλάγιους επιθετικούς στο 4-3-3. Ο Μπόλονι χρησιμοποίησε:

παίκτες πίσω από την μπάλα
βάθος στην άμυνα
ελάχιστες προωθήσεις των πλάγιων μπακ
βοήθειες των πλάγιων επιθετικών στην άμυνα
μειωμένο πλάτος των πλάγιων επιθετικών
διατήρηση της θέσης των κεντρικών χαφ
Στην επίθεση, το πλάνο που εν τέλει δεν εφαρμόστηκε συμπεριελάμβανε:

καλή κυκλοφορία μπάλας με εκκίνηση από την άμυνα
εκτέλεση αντεπιθέσεων από τους πλάγιους επιθετικούς στους κενούς χώρους του 3-5-1-1 της Ουντινέζε
έμφαση στα στημένα
Το αμυντικό πλάνο εφαρμόστηκε εξαιρετικά, έστω και αν η τύχη χαμογέλασε στον δικέφαλο στην αρχή του αγώνα. Δεν ήταν τόσο η ατομική απόδοση όσο το πολύ καλό στήσιμο των παικτών στον χώρο και η εν γένει ανασταλτική λειτουργία των Σάλπι/Γεωργιάδη που έκαναν την διαφορά. Ο Μπόλονι ανέβασε τον Λάζαρ δίπλα στον Φωτάκη σε ένα χαμηλού βάθους 4-3-3 με τους κεντρικούς χαφ του ΠΑΟΚ να δημιουργούν μία τετράδα στην μεσαία γραμμή μαζί με Σάλπι/Γεωργιάδη και τον Γκαρσία από πίσω τους να καθοδηγεί την άμυνα καλύπτοντας πλάτος.

Εν τέλει ο Ρουμάνος δημιούργησε αριθμητική υπεροπλία στις αμυντικές ζώνες του ΠΑΟΚ γνωρίζοντας καλά τις τακτικές ιδιαιτερότητες του τακτικού σχηματισμού του αντιπάλου.

Σχόλιο: Η χρησιμοποίηση του Σταφυλίδη έναντι του Λίνο έδειξε ξεκάθαρα τις τακτικές επιλογές του Μπόλονι ενώ η ατομική απόδοση των Τσιρίλο και Κρέσιτς αποτέλεσαν το… κερασάκι στην τούρτα

Στην επίθεση το πλάνο απέτυχε. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ έχασαν προσωπικές μονομαχίες, δεν άντεξαν στο pressing στην μεσαία γραμμή, έκαναν αβίαστα λάθη και δεν είχαν δυνάμεις να πάρουν μέτρα προς την αντίπαλη άμυνα όντας τοποθετημένοι βαθιά στο γήπεδο. Το ατομικό ταλέντο δεν έκανε την εμφάνιση του. Πλην του Λάζαρ, οι Σάλπι, Γκαρσία, Αθανασιάδης υστέρησαν στο επιθετικό κομμάτι και μοιραίο ο δικέφαλος περιορίστηκε στην αμυντική τακτική.

Το πλάνο του Γκουιντολίν

Ξεκάθαρο το πλάνο και του Ιταλού τεχνικού που παρέταξε την ομάδα του με ένα 3-5-1-1. Πίσω από τον προωθημένο Φλόρες αγωνίστηκε ο αριστερός χαφ (!!) Αρμέρο αποδεικνύοντας την έλλειψη βάθος του πάγκου των Ιταλών που είχαν σημαντικές απουσίες. Οι βασικές τακτικές αρχές της Ουντινέζε:

έντονο pressing στα χαφ του ΠΑΟΚ ψηλά
βασικό επιθετικό σημείο αναφοράς ο Φλόρες που κάλυπτε όλο το πλάτος του γηπέδου
ελευθερία κινήσεων στον Αρμέρο
έντονη επιθετικότητα των πλάγιων χαφ που έπαιζαν πάνω στην γραμμή
ελάχιστες προωθήσεις του αμυντικού μέσου
έντονη επιθετικότητα των 2 κεντρικών χαφ της ομάδας
διατήρηση του βάθους της τριάδας των στόπερ

Η Ουντινέζε κυριάρχησε στον χώρο του κέντρου εξαιτίας του pressing στα χαφ του ΠΑΟΚ και την εξαιρετική φυσική κατάσταση των παικτών της. Οι μειωμένες προωθήσεις των μπακ του ΠΑΟΚ άφησαν του 5 χαφ του ΠΑΟΚ (μαζί με Σάλπι/Γεωργιάδη) να αντιμετωπίζουν 5 ή 6 χαφ των Ιταλών. Η μάχη του κέντρου κερδήθηκε. Παρά τα παραπάνω η χρησιμοποίηση 3 στόπερ δεν επέτρεψε στην Ουντινέζε να αναπτύξει έντονη επιθετικότητα. Ο Γκουιντολίν δεν ρίσκαρε σε αυτό το κομμάτι σε κανένα σημείο του αγώνα και άφησε τα 3 στόπερ του να ακολουθούν την επιθετική τριάδα του ΠΑΟ με τον Πιατσένζα να καλύπτει αμυντικά τους χώρους μπροστά τους.Τα στατιστικά της αναμέτρησης.

3-5-1-1 vs. 4-2-3-1: Ενδιαφέροντες τακτικοί συσχετισμοί

Το χθεσινό παιχνίδι ήρθε να επιβεβαιώσει τις θεωρητικές αρχές του ποδοσφαίρου. Τα 3 στόπερ της Ουντινέζε σε συνδυασμό με την τοποθέτηση των πλάγιων εξτρέμ του ΠΑΟΚ χαμηλά αποδυνάμωσαν το επιθετικό πλάνο των Ιταλών που «χαράμισαν» 3 στόπερ για τον Αθανασιάδη. Την ίδια ώρα οι πλάγιοι χαφ των Ιταλών αντιμετώπιζαν δύο παίκτες ο καθένας στα φτερά ενώ, συνολικά, οι 6 χαφ της Ουντινέζε είχαν (συνήθως) 7 αντιπάλους στις μεσοαμυντικές ζώνες του ΠΑΟΚ και ο Φλόρες 2 κεντρικούς αμυντικούς. Οι αριθμητικοί συσχετισμοί ευνόησαν τον ΠΑΟΚ.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την απουσία των Ντι Νατάλε (κυρίως) Ισλά και Ασαμόα ήταν αρκετά για να διαμορφώσουν το τελικό 0-0. Η Ουντινέζε δεν ανέβασε παίκτες στα πλάγια και αντιμετώπισε δυσκολίες στην διάσπαση της αμυντικής συνοχής του οπισθοχωρημένου ΠΑΟΚ.

Από την άλλη ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε τις ποδοσφαιρικές θεωρητικές αξίες εξαργυρώνοντας τα θετικά του 4-3-3 απέναντι στο 3-5-2. Στην επίθεση η επιλογή του Σταφυλίδη και η απουσία του Ετό δεν επέτρεψαν στον ΠΑΟΚ να εκμεταλλευτεί τις αμυντικές αδυναμίες του 3-5-2.

Συμπέρασμα

Η Ουντινέζε είναι καλύτερη, ποιοτικότερη και πιο αθλητική ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Η θέση της στην Serie A δεν είναι τυχαία. Οι Ιταλοί έχουν ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο που είναι δομημένο πάνω στις αρχές του ιταλικού πρωταθλήματος. Αυτό δεν βοηθά την ιταλική ομάδα απέναντι σε ομάδας με αμυντικούς προσανατολισμούς όπως ο χθεσινός ΠΑΟΚ. Αυτά, σε συνδυασμό με την απουσία του «φονιά» Ντι Νατάλε εξηγούν εν πολλοίς το τελικό 0-0.

Στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ πλέον καλέιται να στηριχθεί στην καλή κυκλοφορία της μπάλας και την επιθετικότητα από τα πλάγια απέναντι σε μία ομάδα που παραδοσιακά δυσκολεύεται μακριά από το Ούντινε. Το 0-0, οι απουσίες των Φωτάκη/Ετό και η ατομική ανωτερότητα των Ιταλών καθιστούν την πρόκριση δύσκολη για τον ΠΑΟΚ με καθαρά τακτικά κριτήρια… η Τούμπα όμως έχει τους δικούς της νόμους.

Πηγή: overlap.gr

Europa League ΠΑΟΚ