Η δύσκολη λύση για να βγουν οι δύο Μάντσεστερ από την κρίση

 Θεωρητικά ναι, στην πράξη όμως όχι γιατί από πάνω τους κρέμεται, σαν δαμόκλειο σπάθη ο αυστηρός κανονισμός του Financial Fair Play, το οποίο οι μεν «Citizens» έχουν ήδη παραβιάσει 115 φορές, η δε «Red Devils» επίσης, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό που να κινδυνεύουν ακόμη και με υποβιβασμό. Τι γίνεται τότε;

 Κανονικά, τα χέρια τους είναι δεμένα. Δεν επιτρέπεται ν’ αγοράσουν, εάν πρώτα δεν πουλήσουν. Δεν «ξεφορτωθούν», για την ακρίβεια είτε παίκτες με πανάκριβα συμβόλαια, όπως για παράδειγμα τα 11εκ. ευρώ το χρόνο, του Μαρκ Ράσφορντ. Είτε σπατάλες και λάθη προηγούμενων διαχειρίσεων, όπως τα 100εκ. που είχε πληρώσει η Γιουνάιτεντ για τον Άντονι, στον οποίο ο Αμορίμ έχει ήδη ξεκαθαρίσει πως δεν τον υπολογίζει.

 Δεν είναι οι μόνοι: για τον Πορτογάλο τεχνικό εκτός πλάνων βρίσκονται και οι Χόιλουντ, Ζίρκζε, Ντε Λιχτ, Έρικσεν, Καζεμίρο, Μάουντ. Ενώ για τον Ισπανό, οι Ουόκερ, Στόουνς, Κόβατσιτς, Γκιουντογκάν, Ντε Μπρόινε, Γκρίλις.

 Εν αναμονή του 18χρονου ταλέντου, Κλάουντιο Ετσεβερί, που η Σίτι έχει ήδη αποκτήσει από τη Ρίβερ Πλέιτ, το όνειρο του Γκουαρντιόλα είναι ν’ αντικατασταθεί, το συντομότερο δυνατό το τεράστιο κενό που άφησε ο τραυματισμός του Ρόντρι, που δεν ψηφίστηκε τυχαία Mvp του τελευταίου Euro, ούτε και «Χρυσή Μπάλα» της χρονιάς.

 Γι’ αυτό και πιέζει τη Ρεάλ Σοσιεδάδ να του παραχωρήσει, ήδη από τον Ιανουάριο τον 25χρονο Μαρτίν Ζουμπιμέντι που πέρυσι το καλοκαίρι απέρριψε τη Λίβερπουλ, πιθανότατα ύστερα από πιέσεις του ιδίου του Γκουαρντιόλα. Οι συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές έχουν ήδη προχωρήσει, η ισπανική ομάδα όμως είναι ανένδοτη ως προς την τιμή πώλησης: όχι κάτω από 60εκ. ευρώ.

 Πολύ ακριβότερη, αντίθετα είναι η περίπτωση του Σουηδού Βίκτορ Γκιόκερες, που ο Αμορίμ είχε μετατρέψει στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας σε δεινό σκόρερ, με 23 γκολ, σε 21 παιχνίδια όλων των διοργανώσεων. Και οι Πορτογάλοι δεν είπαν όχι στην άμεση παραχώρησή του, αρκεί όμως να πάρουν τα 100εκ. ευρώ της ρήτρας αποδέσμευσης. Μπορεί η Μάντσεστερ να πληρώσει τόσα χρήματα; Θεωρητικά ναι, στην πράξη όμως όχι. Διαφορετικά, γιατί να έπρεπε να προχωρήσει σε απολύσεις υπαλλήλων, σε μειώσεις των καθημερινών γευμάτων, όσων έμειναν, σε διακοπή συνεργασίας με τον supervisor, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, αλλά και σε κάθετη αύξηση των εισιτηρίων ή των προϊόντων της;