Σε σοκαριστικές αποκαλύψεις προέβη ο Γκανέζος ποδοσφαιριστής, Εμάνουελ Μπαντού, που αγωνίζεται στην Ελλάς Βερόνα.

Ο διεθνής μέσεος μίλησε στο BBC και τόνισε πως η αδερφή του δολοφόνηθηκε, με τον δράστη μάλιστα να μην έχει συλληφθεί ακόμα και να κυκλοφορεί ελεύθερος.

Ο Μπαντού αποκάλυψε επίσης πως έφτασε κοντά στον θάνατο τον περασμένο Αύγουστο, καθώς υπέστη πνευμονική εμβολή μετά από ένα παιχνίδι και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:

«Το 2019 και το 2020 είναι τα ποιο δύσκολα χρόνια στη ζωή μου! Σχεδόν πέθανα, είχα πολλούς τραυματισμούς και μετά έχασα την αδερφή μου με έναν πολύ οδυνηρό τρόπο. Είναι πολύ δύσκολο για εμένα και την οικογενειά μου. Αυτός που πυροβόλησε την αδερφή μου είναι ελεύθερος, δεν τον έχουν πιάσει ακόμα γιατί όλα προχωράνε αργά λόγω του κορωνοϊού. Μένω μόνος εδώ στη Βερόνα.

Η γυναίκα μου και το παιδί μου δεν είναι εδώ και εγώ είμαι στη μέση της πανδημίας. Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου τους φίλους μου την ομάδα και τον ατζέντη μου. Ο προπονητής με παίρνει κάθε μέρα για να δει πως είμαι καλά, όπως και ο πρόεδρος και ο τεχνικός διευθυντής. Όλοι είναι καταπληκτικοί. Χωρίς αυτούς θα ήμουν μια καταστροφή. Είμαι σε ένα δωμάτιο για 34 μέρες, η αδερφή μου πέθαινε και εγώ δεν μπορούσα να πάω να δω τι έγινε, αλλά αυτή τη δουλειά διάλεξα.

Τον Αύγουστο βρέθηκα κοντά στο να πεθάνω. Ημασταν στην προετοιμασία, όλα πήγαιναν καλά. Απείχαμε μια βδομάδα από την έναρξη του πρωταθλήματος. Το πρωί έπειτα από ένα ματς, πήγα στο γυμναστήριο και όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Αρχικά, δεν έδωσα σημασία, θεώρησα ότι συμβαίνει εξαιτίας της κούρασης.

Το πρωί μού έδωσαν παυσίπονα, όμως τα πράγματα στη συνέχεια έγιναν ακόμα χειρότερα. Στις 02.00 το πρωί πήρα τηλέφωνο τον γιατρό και ευτυχώς δεν κοιμόταν. Εστειλε στο σπίτι μου έναν physio που έμενε κοντά μου και αμέσως είπε πως ‘πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο’. Τελικά είχα πνευμονική εμβολή.

Επρεπε να σταματήσωψ να παίζω ποδόσφαιρο για 3-4 μήνες. Ηταν μια δραματική στιγμή στη ζωή μου, όμως σε αυτές πρέπει να είσαι δυνατός. Ευχαριστώ τον Θεό που πατάω στα πόδια μου και είμαι καλά τώρα. Ηταν κάτι πολύ σοβαρό, αν δεν είχα τον γιατρό και τον physio, θα είχα καταστραφεί».