Η γραφικότητα της μόνιμης καχυποψίας και η κακή συνήθεια να βλέπουμε γύρω μας, μόνο θεωρίες συνωμοσίας

Διευκρινίζοντας, αν και μάλλον περισσότερο με πλεονασμό «ακούγεται», ότι η φύση του Έλληνα, ακόμη και επί ημερών Αριστοφάνη ήταν και είναι καχύποπτη, θες λόγω των 400 χρόνων Τουρκοκρατίας, θες μόνο λόγω αυτού, το βέβαιο είναι πως δεν εμπιστεύεται εύκολα τον διπλανό του. Βλέπει παντού διαπλοκές και δολοπλοκίες. Φαντάσματα, εχθρούς και θεωρίες συνωμοσίας. Και όταν παρακολουθεί ποδόσφαιρο, σχεδόν αντανακλαστικά η πρώτη σκέψη που θα κάνει δεν θα είναι ότι η ομάδα μου, εν προκειμένω ο Παναθηναϊκός, ήταν χειρότερη, αλλά ότι ο αντίπαλος, εν προκειμένω η ΑΕΚ με κάποιο τρόπο κατάφερε να στήσει το παιχνίδι φεύγοντας από τη «Λεωφόρο» μ’ ένα σπουδαίο 1-2.

Ανεξάρτητα από τα υποθετικά «στα’ λεγα, δεν στα’ λεγα; Εδώ το έστησε στο Μπράιτον, δεν θα το έστηνε στη «Λεωφόρο;», καλό θα ήταν ν’ αφήσουμε τις όποιες δοξασίες στην άκρη και να γίνουμε περισσότερο ρεαλιστές, παρά γραφικοί. Η ΑΕΚ κέρδισε γιατί ήταν καλύτερη του Παναθηναϊκού και ο Παναθηναϊκός έχασε γιατί ήταν χειρότερος από την ΑΕΚ. Τόσο απλά. Τελεία.

Τα περί «στημένων» ή προσυμφωνημένων, σε τούτη τη χώρα τα ακούμε χρόνια, χωρίς όμως κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Έχουμε ακούσει για τον χ,ψ διαιτητή που επιβραβεύτηκε με άδεια βενζινάδικου ως αντάλλαγμα καλών σφυριγμάτων υπέρ της χ,ψ ομάδας, για κάποιον άλλον που είχε εξασφαλίσει άδεια Προ-Πο ή μπήκε εφ’ όρου ζωής στο Δημόσιο. Μπορεί. Μπορεί και όχι. Όπως και να’ χει, απόδειξέ το όμως πρώτα. Μην λασπολογείς αριστερά και δεξιά επειδή κάπου το άκουσες, και δεν το είδες με τα μάτια σου. Γιατί η στρατηγική του «σπασμένου τηλεφώνου» έχει και τα όριά της. Μετά σου γίνεται εμμονή και η εμμονή παράνοια.

Τώρα, η απάντηση για το εάν στήνονται ή όχι παιχνίδια είναι προφανής: φυσικά και στήνονται ή στήνονταν. Όχι όμως έτσι, γιατί μου έδωσες ένα ανύπαρκτο πέναλτι κι εγώ σου δίνω άδεια μαγαζιού. Χρειάζονται τέχνη, χρόνος και συστηματική δουλειά για να χτίσεις γύρω σου την ιδέα ότι μπορείς ν’ ασκήσεις ένα είδος ψυχολογικής ομηρίας πάνω στον πλέον αδύναμο. Επί χρόνια αυτό ακριβώς έκανε και η Γιουβέντους, ποτέ όμως πληρώνοντας κάτω από το τραπέζι, πόσο μάλλον με μετρητά, αλλά με τις λεγόμενες υποσχετικές: δώσε μου εσύ τη νίκη και του χρόνου σου στέλνω δανεικό τον χ,ψ ποδοσφαιριστή. Και πάλι όμως την πάτησε. Η στρατηγική της, της γύρισε μπούμερανγκ, ανακαλύφθηκε, ξεσκεπάστηκε και το 2006 τιμωρήθηκε, χωρίς δεύτερη κουβέντα και κυρίως χωρίς ν’ ανοίξει, που «λέμε» μύτη με άμεσο υποβιβασμό στη 2^η κατηγορία.

 

«Στημένα», λοιπόν υπήρχαν, υπάρχουν ή θα υπάρχουν, αλλά η θεωρίες συνωμοσίας έχουν και τα όριά τους. Η ΑΕΚ, στο Μπράιτον χωρίς την απόκρουση της βραδιάς ή και «του μήνα» από τον Στάνκοβιτς στο 90’…φεύγα ή αν δεν ήταν τραυματίας ο Ιρλανδός Φέργκιουσον, από τους πλέον ταλαντούχους σέντερ- φορ αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη,  πιθανότατα να έφευγε από την Αγγλία με 2 ημίχρονο και Χ τελικό. Έτσι ακριβώς και ο Παναθηναϊκός αν οι Ιωαννίδης, Αράο ή Σπόραρ έβρισκαν στο τέλος το γκολ του 2-2. Τόσο απλά. Τελεία.