Όσο οι μέρες περνάνε, είτε κάποιος αναγνωρίζει πως είναι νωρίς, είτε ότι υπάρχει χρόνος, είτε όχι και είναι με την αντίθετη σκέψη (όλα σεβαστά, κάθε άποψη), είναι δεδομένο πως με την αποχώρηση του Δημήτρη Μελισσανίδη και δίχως να υπάρχει δείγμα γραφής της νέας κατάστασης, η πίεση θα αυξάνεται σε ότι θα σχετίζεται με τον αγωνιστικό σχεδιασμό.

Ο κόσμος της ΑΕΚ τούτη την περίοδο βιώνει ένα σοκ μιας είδησης που ήξερε ότι θα ‘ρθει αλλά δεν την περίμενε τόσο χρονικά βίαιη κατά κάποιον τρόπο. Υπάρχει ένα… μούδιασμα (ή έστω έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ), μια παγωμάρα και ενά μεγάλο: και τώρα τι; Όχι ότι απαξιώνει, ή μειώνει, τη δύναμη σε οικονομικό και όχι μόνο επίπεδο του Μάριου Ηλιόπουλου, τη στιγμή που δεν τον υποδέχτηκαν με… στραβό μάτι και σκέψη. Αλλά ταυτόχρονα δεν έχουν (απόλυτα δικαιολογημένα) άποψη και άρα δεν μπορούν ακόμη να νιώθουν (όλοι μας) εμπιστοσύνη.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο enwsi.gr

LIFE ΑΕΚ