Ο σπουδαίος ποιητής και γνωστός φίλος της ΑΕΚ, Γιώργος Μαρκόπουλος, μίλησε στη Χρύσα Λύκου και το ogdoo.gr για τα παιδικά του χρόνια στο κουρείο τα οποία σημάδεψαν τον τρόπο γραφής του. Μίλησε για το πρώτο βιβλίο του, συλλογή από απολογίες φονιάδων, τη θάλασσα της Μεσσήνης, ενώ απήγγειλε ένα ποίημα για τη μητέρα του.
Συζήτησαν για τα χρόνια της δικτατορίας τον αγαπημένο του φίλο Τάσο Λειβαδίτη, τον Μανώλη Αναγνωστάκη, όλους εκείνους που φεύγουν και ζουν παντοτινά στη μνήμη μας. Ξεκαθάρισε ότι δεν αγαπά τίποτα περισσότερο από τους νέους ανθρώπους δίπλα στους οποίους στέκεται σύμμαχος, γεμάτος αγάπη, ενώ τέλος αναφέρθηκε και στην μεγάλη του αγάπη, την Ένωση και το ποδόσφαιρο που τόσο αγαπά.
Διαβάστε επίσης...
"Ήταν ο πατέρας μου ΑΕΚ, αλλά εγώ όταν μεγάλωσα και κατάλαβα ότι πρέπει να διαλέξω μόνος μου ομάδα, είπα θα την ακολουθήσω, γιατι είναι η ομάδα των προσφύγων, των ξεριζωμένων και δεν εννοώ μόνο αυτούς που έφυγαν από την Πόλη ή από τη Σμύρνη, αλλά και αυτούς που είναι μόνοι στο βάθος του εαυτού τους", είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Μαρκόπουλος για την μεγάλη του ποδοσφαιρική αγάπη και συμπλήρωσε:
"Εμείς οι ΑΕΚτζήδες στα πέτρινα χρόνια φτιάξαμε το Ένωση 1924 με πρόεδρο τον Νίκο Κιάο για να βοηθήσουμε την ΑΕΚ και μπήκαμε στο γήπεδο και ρίγησε όλος ο κόσμος όταν μεταδόθηκε το τραγούδι του Ζιώγαλα με την Νατάσα, το «Μόνη ξανά δεν θα σε αφήσω» και δάκρυσε όλη η ΑΕΚ".
Δείτε στο παρακάτω βίντεο την όμορφη συνέντευξη: