Στο ματς με την Γουότφορντ είχαμε μία εικόνα από το παρελθόν. Ο όρος Fergie Time επανήλθε, μόνο που αυτή την φορά στον πάγκο καθόταν ο Λουίς Φαν Χάαλ.
Η αποστολή στη φωλιά των «μελισσών» δεν ήταν απλή ούτε εύκολη. Στην αποστολή δεν υπήρχε ούτε ο Μαρσιάλ, ούτε ο Ρούνεϊ, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την αποστολή γκολ, στο οποίο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν έχει έφεση φέτος. Ωστόσο, το γρήγορο τέρμα του Μέμφις Ντεπάι (11’, 0-1) έλυσε κι αυτό το πρόβλημα.
Κάπου εκεί, οι «κόκκινοι διάβολοι» επιστράτευσαν το γερό τους χαρτί, την χρυσή φετινή τους σταθερά, την άμυνα. Είχαν περάσει πάνω από 10 ώρες καθαρού ποδοσφαίρου, που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε να δεχθεί γκολ στο πρωτάθλημα και μερικές ακόμα καλές αποκρούσεις του Ντε Χέα, πιστοποιούσαν ότι το 0-1 είναι γραμμένο παντού στο «Vickarage». Κι όμως το παιχνίδι είχε πολύ ψωμί ακόμα.
Ένα ανόητο και εύκολο πέναλτι του Ρόχο, έδωσε την ευκαιρία στον Ντίνι (86’, 1-1) να σκοράρει εναντίον της ομάδας του Φαν Χάαλ μετά από 641 αγωνιστικά λεπτά και να την απειλεί με μία απρόσμενη γκέλα. Τίποτα δεν είχε τελειώσει όμως. Ξαφνικά, στο χορτάρι εμφανίστηκε η ομάδα με το πνεύμα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Οι φιλοξενούμενοι βγήκαν όλοι μπροστά και πίεσαν αφόρητα. Ο Εουρέλιο Γκόμες απέτρεψε το 1-2 σε απίθανο τακουνάκι του Σμόλινγκ, όμως με το που μπήκαμε στις καθυστερήσεις ήρθε η αναβίωση του περίφημου Fergie Time. Ο Βραζιλιάνος απέκρουσε ασταθώς το σουτ του Λίνγκαρντ, και ο Σβάινσταϊγκερ (με την αρωγή και του Ντίνι) έστειλε την μπάλα στην κενή εστία (90’, 1-2) για να δώσει στην ομάδα του το τεράστιο διπλό που την φέρνει προσωρινά στην κορυφή της Premier League.
Πηγή: sdna.gr