Το μεγάλο λάθος Λουτσέσκου στην Τρίπολη... θύμισε Μπόλονι

Όλοι στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Δικεφάλου του Βορρά ήξεραν καλά ότι ο αγώνας της Τρίπολης ήταν… τελικός, με πρώτο τον Ραζβάν Λουτσέσκου, ειδικά μετά την γκέλα της πρώτης αγωνιστικής με τον ΠΑΣ στην Τούμπα. Βέβαια η ανάγκη για νίκη έγινε ακόμα πιο επιτακτική όταν οι πάντες γνώριζαν, πως Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και Άρης έχουν κάνει στραβοπατήματα και ότι με τους τρεις πόντους στην Αρκαδία… ρεφάρεις τα πάντα, ενώ με ήττα τα προβλήματα θα ήταν τεράστια. Οπότε ξεκινώντας με τα πολύ θετικά ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει μια πολύ μεγάλη νίκη, που τον βάζει για τα καλά σε θέση διεκδικητή και καταφέρνοντας να ξεπεράσει το σοκ με τα Γιάννενα.

Παράλληλα η εμφάνιση του Αλέξανδρου Πασχαλάκη, εκτός από τους τρεις βαθμούς που έδωσε με τις επεμβάσεις του στην ομάδα, κατάφερε ακόμα κάτι πολύ σημαντικό. Έβγαλε από τον Λουτσέσκου τα… διλλήματα, μιας και απέδειξε στο γήπεδο, με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι είναι ο καλύτερος γκολκίπερ της ομάδας και δεν νοείται κανένα ροτέισον αν ο προπονητής των Ασπρόμαυρων θέλει να επαναλάβει κάτι από την προηγούμενη θητεία του στον σύλλογο. Ο έμπειρος τερματοφύλακας πραγματικά κράτησε την ομάδα του ζωντανή να κατακτήσει τους τρεις βαθμούς, ενώ παράλληλα ανέβασε την ψυχολογία στους συμπαίκτες του με τις επεμβάσεις του, σε στιγμές που άμυνα δεν πάταγε καλά.

Στα καλά της βραδιάς πρέπει να βάλουμε τόσο την εμφάνιση του Μπίσεσβαρ για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπου κρατούσε την μπάλα όσο έπρεπε, ενώ παράλληλα έβγαζε τους συμπαίκτες του στην κόντρα σε αρκετές περιπτώσεις. Παράλληλα τόσο ο Άκπομ, όσο περισσότερο ο Ζίβκοβιτς έδειξαν πολύ καλά στοιχεία, τον λίγο χρόνο που αγωνίστηκαν. Από την μια ο Άγγλος ήταν πολύ πιο πιεστικός και κινητικός πάνω στους αμυντικούς του Αστέρα, ενώ ήταν ο ιδανικός παίκτης για τον ΠΑΟΚ με τον τρόπο που αγωνιζόταν στο δεύτερο μέρος, μιας και είναι πολύ καλύτερος από τον Σφιντέρσκι στον παιχνίδι της κόντρας. Την ίδια στιγμή, ο Σέρβος εξτρέμ, παρά το γεγονός ότι γύρισε από κορωνοϊό, έδειξε και πάλι ότι είναι υπερπολύτιμος για την ομάδα του, μιας και τα λεπτά που έπαιξε έφτασε πολύ κοντά στο γκολ, στην καλύτερη φάση του Δικεφάλου του Βορρά σε όλο το δεύτερο μέρος.

Στα αρνητικά ο Σφιντέρσκι για ακόμα ένα παιχνίδι ήταν πολύ μέτριος και πραγματικά αυτό προκαλεί απορία. Ο Πολωνός έπρεπε να έχει ψυχολογία στα ύψη, μιας και έρχεται από ένα Euro με την εθνική ομάδα της χώρας του, ενώ οι πάντες στον οργανισμό αναφέρουν πως αυτός είναι ο επιθετικός νούμερο ένα της ομάδας. Αντί, αυτού όμως είναι αδικαιολόγητα νωθρός, χωρίς να βάζει τα πόδια του στην… φωτιά, ενώ το χειρότερο είναι ότι δεν τον καταλαβαίνει η αντίπαλη άμυνα. Ειδικά στον αγώνα με την Τρίπολη, ο Πολωνός έχει μισή φάση να θυμάται κανείς, όπου και πάλι δεν προλαβαίνει να κάνει σουτ. Στην ίδια μετριότητα κινήθηκε και ο Μιτρίτσα, αν και στην αρχή του αγώνα, θα μπορούσε να έχει χρηστεί σκόρερ, με το σουτ που απέκρουσε δύσκολα ο Παπαδόπουλος. Όμως και πάλι δεν κατάφερε να κάνει το κάτι παραπάνω και σε ένα παιχνίδι κομμένο και… ραμμένο πάνω του, μιας και θα μπορούσε με την ταχύτητά του να δημιουργήσει πολλούς κινδύνους. Αντί αυτού όμως, έκανε πολλές φορές κατάχρηση ντρίμπλας, ενώ σίγουρα φαίνεται ότι ακόμα δεν έχει βρει τα πατήματά του με την υπόλοιπη ομάδα, κάτι που είναι όμως απόλυτα φυσιολογικό μιας και αποτελεί μια από τις τελευταίες μεταγραφές.

Τέλος το μεγαλύτερο πρόβλημα που βγήκε από την αναμέτρηση του "Θ. Κολοκοτρώνης" ήταν η λάθος τακτική του Λουτσέσκου. Ο Ρουμάνος, αν και φαινόταν να ξεκινάει πολύ διαβασμένος τον αγώνα, ξαφνικά έχασε το κέντρο, ενώ παρά το γεγονός ότι κατάφερε και προηγήθηκε στο σκορ λίγο έλλειψε με τις επιλογές του να το πληρώσει. Η εικόνα του ΠΑΟΚ στο δεύτερο μέρος, θύμισε κάτι από… περσινό Μπόλονι, ενώ αν δεν υπήρχε ο Πασχαλάκης και η τύχη, με το δοκάρι του Μπαράλες, θα είχε πολλά ζητήματα στην Θεσσαλονίκη. Το πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως δείχνει ότι δεν πιστεύει ότι οι παίκτες του μπορούν να αντιμετωπίσουν στα ίσια έναν αντίπαλο όπως η Τρίπολη και για αυτό επιλέγει ένα… ταμπούρι στο δεύτερο μέρος. Κι αν πει κάποιος ότι έτσι παίζει ο Λουτσέσκου καλό είναι να θυμηθούν τα παιχνίδια του, όταν πήρε αήττητος το πρωτάθλημα, μιας και τότε μπορεί να έπαιζε αμυντικά αλλά ο στόχος ήταν να βάλει γκολ στην κόντρα και όχι απλά να διώξει την μπάλα μακριά. Σίγουρα η πίεση για τον Ρουμάνο είναι μεγάλη, σε πολλούς τομείς, ενώ ήξερε πως πάση θυσία πρέπει να φύγει νικητής από την Αρκαδία, όμως ακόμα είμαστε πολύ νωρίς στο πρωτάθλημα και τέτοιες στιγμές μπορεί να έρθουν ξανά. Και αν στην Τρίπολη δεν το πλήρωσε, μπορεί να το πληρώσει αργότερα σε πολύ πιο σημαντική στιγμή και τότε το ζήτημα να είναι ακόμα μεγαλύτερο για όλους…