«Δεν είναι κάθε μέρα του αγίου Τριπόντου. Θα χρειαστεί καλή άμυνα για να πάει μπροστά η ομάδα».

Χθες, απέναντι στους ενοχλητικούς Νιγηριανούς, η Εθνική ομάδα έπαιξε καλή άμυνα μόνο για 5 λεπτά, στο ξεκίνημα του β' ημιχρόνου. Στο υπόλοιπο διάστημα του αγώνα, έδωσε στους άτσαλους Αφρικανούς το μακρινό σουτ και ταμπουρώθηκε στα μετόπισθεν, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να προστατεύσει το αμυντικό της ριμπάουντ, απέναντι σε αντιπάλους που είχαν μούσκουλα στα κορμιά και ελατήρια στα πόδια.

Ηταν μία επιλογή που δικαιώθηκε ως προς το πρώτο σκέλος (αφού η Νιγηρία ξεκίνησε με 1/16 τρίποντα), αλλά όχι επί της ουσίας. Τα 17 επιθετικά ριμπάουντ των Αφρικανών τους κράτησαν μέσα στο παιχνίδι όταν το έδαφος έτρεμε και άφησαν το ελληνικό ρεζερβουάρ μισοάδειο. Στο καθοριστικό κάρφωμα που έδωσε το προβάδισμα για πρώτη φορά στη Νιγηρία (71-73 στα 2:10), ο Αλ-Φαρούκ Αμίνου πήδηξε για φόλοου ανενόχλητος, σαν να μην υπήρχαν Ελληνες στο γήπεδο.

Αυτό το καλάθι έλυσε τα πόδια των Νιγηριανών, οι οποίοι έβαλαν απίθανα σουτ στο τέλος, με κάποιον Αντε Νταγκουντούρο, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Ο Παπανικολάου έδωσε προβάδισμα στην Εθνική με τρίποντο στα 14'', αλλά ο Ζήσης έκανε φάουλ στα 3,5 δευτερόλεπτα και ο άγραφος Νιγηριανός μας αποτελείωσε.

Οταν η ελληνική ομάδα χρειάστηκε τις πατροπαράδοτες άμυνές της για να κρατήσει το παιχνίδι στα μέτρα της, δεν βρήκε ούτε μία τέτοια. Η Νιγηρία πέτυχε 11 πόντους στο τελευταίο τρίλεπτο, μολονότι είχε χάσει με 5 φάουλ τον καλύτερό της σκόρερ, τον Αμίνου.

Μία άμυνα χρειαζόταν στο τέλος για να το πάρουμε το ρημάδι το παιχνίδι. Για τη γρανιτένια Εθνική του 2011, του 2008, του 2006, του 2005, αυτό το αίτημα θα ισοδυναμούσε με «λεφτά στην τράπεζα». Η Εθνική του 2012 πίστεψε ότι θα της έδινε όλες τις λύσεις ο «άγιος Τρίποντος» και χρεοκόπησε.

Ηταν μία καταστροφική βραδιά η χθεσινή στο Καράκας, αφού στερεί από την Εθνική τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, απομυθοποιεί τα στοιχεία που μας έκαναν να πιστέψουμε ότι έφτασε κιόλας η επόμενη μέρα και ίσως στέλνει στην αποστρατεία ορισμένα στελέχη της γενιάς του Φώτση, του Ζήση, του Μπουρούση και του Σπανούλη. Θα σημάνει μάλλον και το φινάλε της θητείας του Ηλία Ζούρου.

Αλλά αυτά θα τα δούμε όταν ξημερώσει η μεθεπόμενη μέρα. Προς το παρόν, θα πρέπει να χωνέψουμε το χθεσινοβραδυνό μάθημα. Για όσους πίστεψαν ότι τέτοιος αγώνας μπορούσε να κερδηθεί με τις φανέλες, η απάντηση των Νιγηριανών ήταν αποστομωτική. Η Εθνική μας δεν είναι πλέον τόσο μεγάλη ώστε να παίρνει μεγάλα ματς κληρονομικώ δικαιώματι.

ΠΗΓΗ: Sportday

Γνώμες LIFE Μπάσκετ SPORTS