Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει στο blog του για τις πρώτες αναμετρήσεις Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στην προημιτελική φάση της Ευρωλίγκας...
Τι ζητούν οι ομάδες μας στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας εκτός από το προφανές; Δικαίωση κι επιβεβαίωση. Γενικές έννοιες αλλά με πολύ ειδικά χαρακτηριστικά για κάθε ομάδα.
Ο Κώστας Φλεβαράκης έριξε την ματιά του ειδικού, η δική μας προσέγγιση θα είναι από διαφορετική οπτική γωνία και ξεκινάμε, διότι σε όλους αρέσει μία καλή... παρεξήγηση, ωρολογιακά.
Ολυμπιακός: Η υπομονή είναι αρετή και το τρέξιμο... νίκη
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης μπορεί να μην πέτυχε στον Ολυμπιακό, άφησε όμως παρακαταθήκη μία κουβέντα που θα είναι πολύ χρήσιμη στους ερυθρολεύκους καθώς υποδέχονται την Σιένα σήμερα και την Πέμπτη: Υπομονή. Για πρώτη φορά την τελευταία τριετία των συνεχόμενων επιτυχιών στα πλέι οφ, αντιμετωπίζει ένα τόσο…ύπουλο παιχνίδι. Για όποιον το ξεχνάει και σίγουρα δεν θα είναι η Σιένα, ο Ολυμπιακός είναι ο φιναλίστ της περυσινής διοργάνωσης, μία ομάδα με δεδομένη ισχύ και το μεγάλο φαβορί.
Η Σιένα δεν είναι η αδύναμη Πρόκομ της περυσινής χρονιάς, ούτε και η δυνατή Ρεάλ του του 2008. Οι μόνιμοι πρωταθλητές Ιταλίας χωρίς τον Μακάλεμπ είναι μία ομάδα η οποία μπορεί να παίξει άμυνα-κατς, αλλά μπορεί και να σκοράρει 80 πόντους. Καταρχάς το μοναδικό της, σχετικά, δυνατό σημείο αποτελεί μία αδυναμία του Ολυμπιακού: Χέρστον και Μος στο βράδυ τους είναι καλοί σκόρερ από το "2" και το "3". Ως εκεί. Απόντος του Μακάλεμπ και του Καουκένας, η Σιένα έχασε την σπιρτάδα και το απρόβλεπτο στην επίθεση. Με τον Νίκο Ζήση ως αφεντικό βρήκε σταθερότητα, στιβαρότητα, μεγάλα σουτ και πάνω από όλα χαρακτήρα.
Ο Ολυμπιακός οφείλει να κάνει το παιχνίδι του και να επιβληθεί με την ανωτερότητά του. Η Σιένα προσπαθεί με ζώνες, με πολλές αλλαγές, με διαφορετικά σχήματα(με ξεχνάτε ότι υπάρχει και ο Γιάριτς για την περιφέρεια) να καλύψει την εμφανέστατη αδυναμία στην ρακέτα. Όλο το μυστικό βρίσκεται εκεί: Η Σιένα απέναντι στον Ολυμπιακό δεν έχει τα κορμιά για να αντιμετωπίσει τα θηρία αφού ο Λαβρίνοβιτς δεν αρέσκεται σε δυνατές μάχες, ο Ράκοβιτς είναι κάπως άτεχνως, οπότε θα κλείσει στην ρακέτα πιθανώς δε δίνοντας πολλά ελεύθερα σουτ. Με τον Ηλυσιακό οι ερυθρόλευκοι δεν έδειξαν υπομονή και απλά πήραν ότι τους έδινε ο αντίπαλος με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν σοβαρά.
Όταν δεν διαθέτεις σταθερούς σουτέρ, τότε αφενός χρειάζεται πολύ υπομονή στο πέντε εναντίον πέντε, αφετέρου χρειάζεται ταχύτητα για να μην προλάβει να στηθεί η άμυνα. Ο Ολυμπιακός οφείλει να τρέξει μόλις πάρει το ριμπάουντ για να βγάλει εύκολα καλάθια και να μην επιτρέψει στον Πιανιτζιάνι να αξιοποιήσει τα αμυντικά του τρικ.
Για τον Νίκο Ζήση υπάρχει ένας λάθος: δεν είναι καλός παίκτης. Είναι σπουδαίος παίκτης αλλά δεν χρειάζεται να το επιβεβαιώσει τις επόμενες 15 ημέρες. Υπάρχει πάντα η εθνική.
Ένα τρίτο σερί φάιναλ φορ θα αποτελέσει την απόλυτη δικαίωση μίας ομάδας που διάνυσε αρκετά χιλιόμετρα αλλά επέστρεψε στην κορυφή, κυρίως δεν έμεινε εκεί.
Παναθηναϊκός: Απόψε αμυνόμαστε με την... επίθεση
Οι πρωταθλητές βρίσκονται σε ένα μεταβατικό αγωνιστικό στάδιο και τους έπεσε ο δυσκολότερος αντίπαλος. Δεν είναι μόνο πρωταθλήτρια Ευρώπης η Μπαρτσελόνα αλλά και η οικοδέσπινα του φάιναλ φορ. Κοινώς... όλα του γάμου δύσκολα. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως ο Παναθηναϊκός πάει απλά για να βγάλει την υποχρέωση.
Σίγουρα η φετινή έκδοση των πρασίνων εμφανίζει περισσότερες αδυναμίες από το παρελθόν, υπάρχει όμως κι ένα στοιχείο το οποίο λειτουργεί άψογα: η άμυνα. Μέχρι τώρα η Μπαρτσελόνα έχει αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα είτε στην Ισπανία είτε στην Ευρωλίγκα όταν βρίσκουν απέναντί τους ένα μπασκετικό... ταμπούρι.
Κατεβάζοντας την Μπάρτσα στους 65-70 πόντους αμέσως μπορείς να ελπίζεις και φέτος ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει με επιτυχία να αμυνθεί σε αυτά τα νούμερα.
Το πρόβλημά του ωστόσο είναι η επίθεση αφού μπορεί να δεχθεί 65 και να βάλει 64 διότι μην ξεχνάει κανείς πως η Μπαρτσελόνα δεν είναι οι... Φοίνιξ Σανς του Ντ’ Αντόνι, αλλά μία ομάδα η οποία ξεκινάει από την άμυνα, πιέζει πολύ κι έχοντας την έδρα πιθανώς να πιέσει στα όρια.
Η παρουσία ή η απουσία του Μάριτς δεν διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο διότι η Μπαρτσελόνα έχει πολύ γρήγορους ψηλούς. Ο Πέκοβιτς, που ήταν και πιο γρήγορος, δεν προλάβαινε ούτε να δει τα άλεϊ ουπ καρφώματα του Βάσκεθ πολλώ δε μάλλον ο εκτός φόρμας Αυστραλός. Ούτως ή άλλως ο Ομπράντοβιτς θα στηριχθεί στα σίγουρα και γρήγορα πόδια του Τσαρτσαρή, του Μπατίστ, του Φώτση και του Καϊμακόγλου και στην επίθεση ποστάρισμα μέχρι τελικής πτώσεως από τα ψηλά γκαρντ απέναντι στους κοντούς του Πασκουάλ.
Ποστάρισμα και αν ο Παναθηναϊκός πάρει 20-25 πόντους από τους Σάτο-Περπέρογλου(θυμίζουμε ότι πέραν του Γκριμάου δεν υπάρχει άλλος ευέλικτος φόργουορντ), τότε μπορεί να διεκδικήσει τα πάντα.
Άσχετα με το αποτέλεσμα, με ότι συμβεί, η μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας του Ομπράντοβιτς είναι παρά τις τέσσερις συνεχόμενες ήττες από την Μπαρτσελόνα, τη φετινή μέτρια εικόνα, το γεγονός ότι κανείς δεν τολμάει να ξεγράψει τον Παναθηναϊκό αυτή είναι η επιβεβαίωση μίας πολύ μεγάλης ομάδας.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις