Eίναι πολύ βαρετό πια…

Ο τελικός του Κυπέλλου είναι προ των πυλών και ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει στο blog του για την πιο βαρετή απορία που έχει γίνει συνήθεια...

Αν ήσασταν δημοσιογράφοι, θα ήταν σε κάθε περίπτωση η πρώτη ερώτηση που θα ερχόταν στο μυαλό σας… Αν ήσασταν παίκτης θα νιώθατε την ίδια απέχθεια και βαρεμάρα σε κάθε περίπτωση που σας καλούσαν να απαντήσετε στην ίδια ερώτηση… Και μάλλον θα είχατε δίκιο. Διότι δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη, ούτε καν η τρίτη φορά που ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην ίδια θέση. Συνεχίζω να αναρωτιέμαι και πιστεύω ότι όλοι εσείς μπαίνετε στη θέση μου… «Μα που βρίσκουν κίνητρο αυτά τα παιδιά και ο προπονητής που δεν έχει πλέον να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν;»… Η απάντηση όμως, είναι εύκολη τελικά… «Μα για αυτό είναι Παναθηναϊκός»… Μία ομάδα που κουράζεται πάρα πολύ για να πετύχει τους στόχους της, αλλά δεν καταπονείται ποτέ να κερδίζει… Υπ’αυτή την έννοια, όσο σκληρό είναι να βρει την απαιτούμενη συγκέντρωση ο Παναθηναϊκός να αγωνιστεί σε ένα ματς εγχώριας διοργάνωσης (έστω και τον τελικό του κυπέλλου) μετά το θρίαμβο της Ευρωλίγκας, τόσο βέβαιο είναι ότι θα το κάνει.

Η αναρρίχηση στην κορυφή της Ευρώπης εξάντλησε τα αποθέματα των παικτών του Ομπράντοβιτς, αλλά (και) ο Παναθηναϊκός είναι σαν το …playstation. Του χρειάζονται μόλις λίγες ημέρες για να ανανεώσει της ζωές του, τα πολεμοφόδιά του και τη μπάρα ισχύος.

Διαβάστε ολόκληρο το σχόλιο στο leoforos.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις